Le Râteau
| ||
Państwo | Francja | |
Położenie | Isère | |
Pasmo | Alpy Delfinackie | |
Wysokość | 3809 m n.p.m. | |
Pierwsze wejście | 11 lipca 1873 Christian Almer, Christian Roth, Peter Bleuer, Peter Michel, M. Brevoort i W.A.B. Coolidge | |
45°00′04″N 6°16′50″E/45,001111 6,280556 |
Le Râteau (3809 m n.p.m.) - wybitna góra w grupie górskiej Écrins w Alpach Delfinackich we Francji. Wznosi się w bocznej grani wspomnianej grupy górskiej, rozdzielającej dolinę rzeki Romanche na północy od doliny rzeki Vénéon na południu, a dokładnie: od dzikiej dolinki (fr. vallon de la Selle lub vallon du Diable) potoku Torrent du Diable, będącego jej prawobrzeżnym dopływem.
Ukształtowanie i topografia
Górę stanowi właściwie wyniosły odcinek wspomnianej wyżej grani, biegnącej tu w osi wschód-zachód. Słowo le râteau w języku francuskim oznacza grabie, co dobrze oddaje kształt góry, przypominającej grabie lub grzebień o wielu nierównych zębach. Wyróżnia się wśród nich dwie skrajne turnie: wschodnią (fr. sommet est, 3809 m n.p.m. - główna kulminacja góry) i zachodnią (fr. sommet ouest, 3769 m n.p.m.). Główna kulminacja góry jest jednocześnie zwornikiem dla trzeciorzędnej grani, która wybiega na południe i rozdziela dolinkę Torrent du Diable od właściwej doliny Vénéon, i w której wznosi się masyw Soreiller (3564 m n.p.m.).
Od sąsiadującej ze wschodu słynnej La Meije oddziela masyw naszego szczytu przełączka Brêche de la Meije (3357 m n.p.m.), zaś od niewybitnej Pointe de la Madeleine (3628 m n.p.m.) na zachodzie - przełęcz Col de la Girose (3514 m n.p.m.). W grani południowej głęboka szczerbina przełączki Brêche du Râteau (3235 m n.p.m.) oddziela Le Râteau od szczytu Tête Nord du Replat (3446 m n.p.m.). Spod grani Le Râteau ku północy opada lodowiec Glacier du Râteau, natomiast ku południu - lodowiec Glacier de la Selle. Od wschodu pod główne spiętrzenie szczytu podchodzą górne piętra lodowca Glacier des Etançons.
Historia zdobywania
Pierwszego wejścia na główny (wschodni) wierzchołek Le Râteau dokonali 11 lipca 1873 r. William Augustus Brevoort Coolidge i Margaret Brevoort z przewodnikami Christianem Almerem, Christianem Rothem, Peterem Bleuerem i Peterem Michelem. Coolidge'owi towarzyszył w wejściu jego pies o imieniu Tschingel.
Dostępność
Tzw. voie normale (droga normalna) na szczyt wiedzie granią południową, od przełączki Brêche du Râteau. Ściana północna z kolei oferuje szereg dróg skalnych i lodowych, generalnie trudnych. Wschodnia ściana głównego wierzchołka dostępna jest od Brêche de la Meije.
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Black up-pointing triangle ▲, U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Face nord (Isère, Rhône-Alpes) du Rateau, dans le Massif des Écrins (France).