Learjet 85
Dane podstawowe | |
Państwo | Kanada |
---|---|
Producent | Bombardier Aerospace |
Typ | samolot dyspozycyjny |
Konstrukcja | metalowo-kompozytowa |
Załoga | 2 |
Historia | |
Data oblotu | 9 kwietnia 2014 roku |
Dane techniczne | |
Napęd | 2 × Silnik turbowentylatorowy Pratt & Whitney PW307B |
Ciąg | 27,13 kN każdy |
Wymiary | |
Rozpiętość | 18,75 m |
Długość | 20,76 m |
Wysokość | 6,08 m |
Powierzchnia nośna | 37,25 m² |
Masa | |
Własna | 10 977 kg |
Startowa | 15 195 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 871 km/h |
Prędkość przelotowa | 829 km/h |
Pułap praktyczny | 15 000 m |
Zasięg | 5500 km |
Dane operacyjne | |
Liczba miejsc | |
maks. 10 |
Learjet 85 – prototypowy, kanadyjski samolot dyspozycyjny, zaprojektowany w należącej do Bombardier Aerospace firmie Learjet. W 2015 roku program budowy samolotu został wstępnie zawieszony, a następnie w całości zakończony.
Historia
Program budowy nowego samolotu dyspozycyjnego został oficjalnie ogłoszony 30 października 2007 roku. Miał być to pierwszy tej klasy samolot w portfolio Bombardiera, w którego konstrukcji zamierzano wykorzystać w bardzo dużym stopniu materiały kompozytowe. Rok później, w październiku 2008 roku, na odbywającej się w Orlando na Florydzie konferencji National Business Aviation Association zaprezentowano model przyszłego samolotu, oznaczonego jako Learjet 85. W 2008 roku firma dysponowała zamówieniami na prawie 60 samolotów Learjet 85. W produkcję komponentów samolotu mieli być zaangażowani również dostawcy spoza macierzystych zakładów Bombardiera. 21 października 2010 roku w Meksyku, w obecności prezydenta kraju, Felipe Calderóna, uroczyście otwarto nowy zakład produkcyjny mający wytwarzać części do modelu 85. Inna wytwórnia, zlokalizowana w Belfaście w Irlandii Północnej, miała odpowiadać za produkcję elementów skrzydeł. Tymczasem kompozytowa konstrukcja nowego samolotu nastręczała dużych problemów technicznych, których efektem były narastające opóźnienia w realizacji programu budowy samolotu. Pierwsze dostawy nowego samolotu wstępnie planowane były na 2013 rok. Odwoływany i przesuwany oblot ukończonego pierwszego prototypu, odbył się ostatecznie 9 kwietnia 2014 roku w Wichita. Płatowiec, który otrzymał oznaczenie producenta LJ-200-1A10 (numer fabryczny 3001) i znaki rejestracyjne N851LJ spędził w powietrzu ponad 2 godziny, wznosząc się na wysokość 9000 metrów. Prototyp w swoim pierwszym locie osiągnął maksymalną prędkość 460 km/h[1]. W styczniu 2015 roku, z powodu narastających problemów technicznych z budową samolotu, certyfikowaniem kompozytowej struktury płatowca oraz niewystarczającego do uruchomienia seryjnej produkcji nowego samolotu popytu na rynku lekkich, dyspozycyjnych samolotów odrzutowych, cały program budowy Learjeta 85 został zawieszony[2]. Do tego czasu prototyp wykonał 70 lotów testowych. Skutkiem decyzji było zwolnienie około 1000 pracowników z zakładów w Meksyku i Wichita. 29 października 2015 roku oficjalnie zakończono cały program budowy Learjeta 85[3].
Konstrukcja
Maszyna o konstrukcji kompozytowej, będąca wolnonośnym dolnopłatem z usterzeniem w kształcie litery T. Podwozie chowane, trójzespołowe, z przednim podparciem. Samolot dysponował elektrodystansowym układem sterowania.
Przypisy
Media użyte na tej stronie
Autor: Georges Seguin (Okki), Licencja: CC BY-SA 3.0
Learjet 85 - Paris Air Show 2009