Lech Drewnowski
| Data i miejsce urodzenia | 10 lutego 1944 Kruszyna |
|---|---|
| profesor nauk matematycznych | |
| Alma Mater | Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu |
| Doktorat | 1971 |
| Habilitacja | 1975 |
| Profesura | 16 października 1985[1] |
| Uczelnia | Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Instytut Matematyczny Polskiej Akademii Nauk |
Lech Drewnowski (ur. 10 lutego 1944 w Kruszynie (obecnie na Białorusi)) – polski matematyk zajmujący się analizą matematyczną i funkcjonalną, F-przestrzeniami, miarami i całkami wektorowymi, teorią przestrzeni Banacha.
Życiorys
W 1966 ukończył studia matematyczne na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza. Tam w 1971 obronił pracę doktorską O pewnych zagadnieniach z teorii przestrzeni funkcji całkowalnych napisaną pod kierunkiem Władysława Orlicza[2], w 1975 habilitował się, w 1985 otrzymał tytuł profesora nauk matematycznych.
Laureat Nagrody PTM dla młodych matematyków (1972), Nagrody im. Stefana Banacha (1977).
Przypisy
- ↑ Prof. zw. dr hab. Lech Drewnowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2015-10-22].
- ↑ Doktoraty wykonane pod kierunkiem Orlicza
Bibliografia
- Paweł Domański, Witold Wnuk, On the work of Lech Drewnowski, Functiones et Approximatio 50 (2014), s. 7–53
Identyfikatory zewnętrzne (osoba):