Lech Jaworski

Lech Jaworski
Data i miejsce urodzenia

16 stycznia 1966
Warszawa

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik, nauczyciel akademicki

Stanowisko

członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (2001–2005), przewodniczący Rady m.st. Warszawy (2006–2007)

Partia

PO, Porozumienie

Lech Włodzimierz Jaworski (ur. 16 stycznia 1966 w Warszawie) – polski polityk, samorządowiec, prawnik i nauczyciel akademicki, doktor habilitowany nauk prawnych, członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w latach 2001–2005, w latach 2006–2007 przewodniczący Rady m.st. Warszawy.

Życiorys

Ukończył XXVII Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Czackiego w Warszawie, a następnie studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W 2003 uzyskał na WPiA UW stopień doktora nauk prawnych na podstawie pracy Utwór pracowniczy. Zakres nabycia przez pracodawcę prawa w świetle art. 12 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (promotorem był Jan Błeszyński). W 2019 na podstawie dorobku naukowego i rozprawy pt. Dziennikarski obowiązek ochrony dóbr osobistych w świetle obowiązującego w Polsce prawa uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk prawnych[1]. Specjalizuje się w prawie autorskim. Został adiunktem i wykładowcą akademickim w Instytucie Prawa Cywilnego UW, wykładał na Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku. Został także m.in. przewodniczącym rady fundacji „Media Pro Bono” i opiekunem Koła Naukowego „Forum Publicum”, działającego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Publikuje prace z zakresu prawa cywilnego (w tym autorskiego i handlowego), prawa medialnego, prawa pracy i procedury administracyjnej (m.in. w „Przeglądzie Ustawodawstwa Gospodarczego”, „Monitorze Prawniczym” i innych).

Przez kilka lat pracował w Telewizji Polskiej. Zajmował m.in. stanowisko kierownika obsługi prawnej programu satelitarnego TV Polonia. W latach 1993–1996 pracował w biurze Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, pełnił funkcję naczelnika Wydziału Polityki Programowej, był p.o. dyrektora oraz wicedyrektorem Departamentu Prawno-Organizacyjnego oraz przewodniczącym zespołu koncesyjnego. W latach 1997–2001 zasiadał w radzie nadzorczej TVP. Od 1998 do 2001 był dyrektorem Biura Prawno-Organizacyjnego oraz zastępcą ds. prawnych dyrektora biura zarządu Polskiej Agencji Informacyjnej. W latach 2000–2002 był członkiem Komitetu Honorowego Mazowieckiej Akademii Kultury. Społecznie pełnił funkcję członka Rady Programowej Komentarza do Dziennika Ustaw.

25 kwietnia 2001 został z rekomendacji Akcji Wyborczej Solidarność powołany przez Senat do składu Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Jego kadencja zakończyła się 30 grudnia 2005 w związku z wprowadzeniem w życie zmian w funkcjonowaniu KRRiT. Był rekomendowany Sejmowi przez Platformę Obywatelską jako kandydat na członka nowej KRRiT, jednak nie został wybrany.

W wyborach samorządowych w 2006 został wybrany[2] do Rady m.st. Warszawy jako kandydat PO. 30 listopada 2006 został wybrany na stanowisko przewodniczącego rady, 28 czerwca 2007 złożył rezygnację z tej funkcji. W kwietniu 2008 po raz pierwszy wszedł w skład Komitetu Regionów.

W grudniu 2007 objął stanowisko prezesa zarządu Max-Film S.A., odszedł z tej funkcji w styczniu 2010[3]. W lutym 2010 został ponownie członkiem Komitetu Regionów[4]. W wyborach samorządowych w tym samym roku ponownie uzyskał mandat radnego m.st. Warszawy[5]. Bez powodzenia kandydował także do Sejmu z listy PO w wyborach w 2007[6] i 2011[7].

W 2014 wydawnictwo Muza wydało jego debiutancki tom wierszy pt. Pełnia i nicość. W sierpniu tegoż roku Lech Jaworski ponownie objął stanowisko członka rady nadzorczej Telewizji Polskiej[8], a w listopadzie po raz trzeci z rzędu został wybrany do rady miejskiej[9]. Gdy nie został umieszczony na listach Platformy Obywatelskiej w kolejnych wyborach samorządowych, we wrześniu 2018 wraz z dwiema radnymi wystąpił z PO i poparł Jacka Wojciechowicza na prezydenta Warszawy[10][11]. Bezskutecznie ubiegał o reelekcję z listy jego komitetu Akcja Warszawa[12]. Następnie przystąpił do Porozumienia Jarosława Gowina, z którego rekomendacji w wyborach parlamentarnych w 2019 był kandydatem Prawa i Sprawiedliwości do Senatu w okręgu wyborczym nr 43[13]. Zasiadał w gabinecie politycznym ministra nauki i szkolnictwa wyższego[14].

Przypisy

  1. ↑ Dr hab. Lech Jaworski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-05-03].
  2. ↑ Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2020-05-03].
  3. ↑ Kinami zajmie się fachowiec. gazeta.pl, 30 stycznia 2010. [dostęp 2020-05-03].
  4. ↑ Profil na stronie Komitetu Regionów. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
  5. ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2020-05-03].
  6. ↑ Serwis PKW – Wybory 2007. [dostęp 2020-05-02].
  7. ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2020-05-02].
  8. ↑ Lech Jaworski – członek Rady Nadzorczej TVP S.A.. Centrum Informacji TVP, 19 sierpnia 2014. [dostęp 2020-05-03].
  9. ↑ Platforma Obywatelska w Warszawie może rządzić samodzielnie. tvn24.pl, 21 listopada 2014. [dostęp 2020-05-03].
  10. ↑ Troje radnych odchodzi z PO. Platforma traci większość w Radzie Warszawy. polsatnews.pl, 1 września 2018. [dostęp 2020-05-03].
  11. ↑ Michał Kolanko. Wojciechowicz zyskuje poparcie. „Rzeczpospolita”, s. A6, 7 września 2018. 
  12. ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2020-05-03].
  13. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2020-05-03].
  14. ↑ Kierownictwo MNiSW. nauka.gov.pl. [dostęp 2020-02-03].

Bibliografia