Lech Kuropatwiński

Lech Kuropatwiński

Data i miejsce urodzenia	4 lipca 1947 Grodno
Data i miejsce śmierci	20 grudnia 2022 Bydgoszcz
Zawód, zajęcie	polityk, przedsiębiorca
Stanowisko	poseł na Sejm IV i V kadencji (2001–2007), przewodniczący ZZR „Samoobrona” (2011–2022), przewodniczący Samoobrony (2012–2022)
Partia	PZPR (1970–1989) PS/Samoobrona RP (1997–2012) NDP-SAL/Samoobrona (2011–2022)

Lech Stefan Kuropatwiński (ur. 4 lipca 1947 w Grodnie, zm. 20 grudnia 2022 w Bydgoszczy^[1]) – polski polityk, przedsiębiorca, rolnik, samorządowiec, działacz związkowy, poseł na Sejm IV i V kadencji, przewodniczący ZZR „Samoobrona” (2011–2022) oraz partii Samoobrona (2012–2022).

Życiorys

Wykształcenie i praca zawodowa

W 1978 ukończył Średnie Studium Zawodowe w Kowalu. W latach 1969–1989 był kierownikiem gospodarstwa Spółdzielni Kółek Rolniczych w Kowalu. Następnie do 2000 prowadził działalność gospodarczą. Był właścicielem m.in. zakładu masarskiego, prowadził również kilkuhektarowe gospodarstwo rolne w Strzałach. Działał w Ochotniczej Straży Pożarnej, był członkiem zarządu powiatowego i przewodniczącym zarządu gminnego OSP^[2].

Od 2007 do 2008 pracował w regionalnym oddziale Agencji Nieruchomości Rolnych^[3]. W 2008 został członkiem Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia w Toruniu^[4]. Pełnił funkcję przewodniczącego rady Fundacji Szansa dla Gmin^[5]. Powołany w skład Rady Społecznego Ubezpieczenia Rolników^[6].

Działalność publiczna

Od 1970 do 1989 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1976 do 1998 zasiadał w gminnej radzie narodowej, a następnie w radzie gminy Kowal. W latach 1985–1989 był też członkiem Wojewódzkiej Rady Narodowej we Włocławku. W 1997 wstąpił do Związku Zawodowego Rolnictwa „Samoobrona” oraz do partii Przymierze Samoobrona. Wszedł do jej rady krajowej i został wiceprzewodniczącym rady wojewódzkiej^[7].

W wyborach do Sejmu w 2001 uzyskał mandat poselski na Sejm IV kadencji jako kandydat tego ugrupowania (działającego już jako Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej) z okręgu toruńskiego (dostał 2840 głosów)^[8]. Pracował w Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz w Komisji Polityki Społecznej i Rodziny.

W 2004 Sąd Rejonowy we Włocławku skazał go na karę roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na trzyletni okres próby oraz 5 tys. zł grzywny za podrabianie podpisów na liście płac kilkunastu byłych pracowników swojej upadłej masarni^[9]. Wyrok ten został w lipcu 2005 utrzymany w mocy przez Sąd Okręgowy we Włocławku po odrzuceniu apelacji jego obrony^[10].

W wyborach w 2005, otrzymawszy 6115 głosów, po raz drugi został posłem^[11]. Zasiadał w Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 bezskutecznie ubiegał się o reelekcję (otrzymał 2858 głosów)^[12]. W kwietniu 2006 został przewodniczącym kujawsko-pomorskiej Samoobrony RP^[13], a w grudniu 2007 wszedł w skład prezydium partii^[14].

W wyborach samorządowych w 2010 bez powodzenia kandydował na wójta gminy Kowal (otrzymał 5,99% głosów)^[15] i do rady powiatu włocławskiego z listy partii Nasz Dom Polska – Samoobrona Andrzeja Leppera^[16]. Wstąpił następnie do tego ugrupowania, a w maju 2011 wszedł w skład jego rady krajowej^[17]. W wyborach parlamentarnych w 2011 bez powodzenia kandydował do Sejmu z 1. miejsca listy Polskiej Partii Pracy – Sierpień 80, uzyskując 565 głosów (startował w ramach porozumienia Samoobrony RP z tą partią)^[18].

W październiku 2011 został przewodniczącym ZZR „Samoobrona”^[19], a w marcu 2012 wiceprzewodniczącym partii Samoobrona^[20]. W sierpniu tego samego roku przejął obowiązki przewodniczącego partii do czasu wyboru nowych władz (po rezygnacji Andrzeja Prochonia)^[21]. Na kongresie z 4 listopada 2012 został wybrany na przewodniczącego partii^[22]. Związkiem i ugrupowaniem kierował do czasu swojej śmierci w 2022.

W 2014 ubiegał się o mandat radnego Sejmiku Województwa Kujawsko-Pomorskiego^[23], a w 2015 był liderem listy Samoobrony do Sejmu^[24]. W 2018 jako przedstawiciel Samoobrony był kandydatem ugrupowania Wolni i Solidarni do sejmiku województwa (nie uzyskał mandatu)^[25]. W grudniu 2020 został powołany w skład utworzonej przez prezydenta Andrzeja Dudę Rady ds. Rolnictwa i Obszarów Wiejskich^[26][27].

Życie prywatne

Był żonaty, miał czworo dzieci.

Wyniki w wyborach parlamentarnych

Wybory	Komitet wyborczy		Organ	Okręg	Wynik
2001		Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej	Sejm IV kadencji	nr 5	2840 (0,87%)[8]
2005		Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej	Sejm V kadencji	nr 5	6115 (2,14%)[11]
2007		Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej	Sejm VI kadencji	nr 5	2858 (0,73%)[12]
2011		Polska Partia Pracy – Sierpień 80	Sejm VII kadencji	nr 5	565 (0,16%)[18]
2015		Samoobrona	Sejm VIII kadencji	nr 5	252 (0,07%)[24]

Przypisy

Bibliografia

• Strona sejmowa posła V kadencji. [dostęp 2020-10-16].
• Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. IV kadencja. Przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2002.
• Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. V kadencja. Przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2006.