Lech Maligranda
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| profesor nauk matematycznych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Uczelnia | Instytut Matematyczny PAN |
Lech Maligranda (ur. 2 września 1953 w Gwdzie Wielkiej) – polski matematyk.
Życiorys
W 1977 ukończył studia matematyczne na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, tam w 1979 obronił pracę doktorską Interpolacja pewnych operatorów nieliniowych w przestrzeniach Banacha napisaną pod kierunkiem Władysława Orlicza[2]. W latach 1977-1987 był pracownikiem Oddziału Poznańskiego Instytutu Matematycznego PAN. W latach 1987-1991 pracował w Wenezueli - na Uniwersytecie w Caracas i w Instituto Venezolano de Investigaciones Cientificas, od 1991 jest zatrudniony na Uniwersytecie Technicznym w Luleå, tam habilitował się w 1991, został mianowany profesorem w 1999.[3]
W 1982 otrzymał Nagrodę im. Stefana Banacha, w 2003 Medal im. Władysława Orlicza. W 2016 został laureatem nagrody im. Samuela Dicksteina za wybitne osiągnięcia w dziedzinie historii matematyki.[4]
Jest członkiem redakcji Antiquitates Mathematicae.
Przypisy
- ↑ Prof. dr hab. Lech Maligranda, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2019-10-03].
- ↑ Doktoraty wykonane pod kierunkiem Orlicza
- ↑ Zdjęcie profesora
- ↑ informacja o nagrodzie na stronie Polskiego Towarzystwa Matematycznego
Bibliografia
- Harmonic Analysis and Applications, w: Human Resources and Mobility (HRM). Marie Curie Actions. Marie Curie Conferences and Training Courses. Series of Events (SCF)
- Lech Maligranda – laureat Nagrody Głównej PTM im. Samuela Dicksteina za 2016 rok, w: Antiquitates Mathematicae Vol. 12(1) 2018, p. 285–297