Lech Tyszkiewicz
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: historia powszechna wczesnego średniowiecza, średniowiecze Śląska | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1963 – historia |
| Habilitacja | 1985 – historia |
| Profesura | 1992 |
| profesor zwyczajny Uniwersytetu Wrocławskiego | |
| Odznaczenia | |
  | |
Lech Antoni Tyszkiewicz (ur. 7 maja 1931 w Kapicach, zm. 16 lipca 2017 we Wrocławiu[1]) – polski historyk, mediewista, specjalizujący się w historii powszechnej wczesnego średniowiecza oraz średniowieczem na Śląsku; nauczyciel akademicki związany z Uniwersytetem Wrocławskim[2].
Życiorys
Urodził się w 1931 roku w Kapicach koło Grajewa na Podlasiu. W 1955 roku ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Wrocławskim. Trzy lata później podjął pracę na macierzystej uczelni, z którą związał całe swoje życie naukowe i zawodowe. Pracę doktorską obronił w 1963 roku, zaś habilitował się w 1985 roku. W 1992 roku prezydent Polski Lech Wałęsa nadał mu tytuł profesora nauk humanistycznych[3].
Przez wiele lat kierował Zakładem Historii Polski i Powszechnej do końca XV wieku, w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego (1979–2001). W latach 1993–1996 pełnił funkcję zastępcy dyrektora tego Instytutu oraz był członkiem Polskiego Towarzystwa Historycznego i Wrocławskiego Towarzystwa Miłośników Historii, Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, członkiem Komisji Historycznej i Archeologicznej przy oddziale Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu[4].
Zmarł w 2017 roku we Wrocławiu i został pochowany na Cmentarzu św. Maurycego. Za swoją wieloletnią działalność naukowo-dydaktyczną został odznaczony wieloma odznaczeniami i nagrodami, w tym m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Krzyżem Zasługi[3].
Dorobek naukowy
Lech Tyszkiewicz zajmował się problematyką związaną głównie z wczesnym średniowieczem, ze szczególnym uwzględnieniem dziejów Słowiańszczyzny, ludów koczowniczych i średniowiecznego Śląska. Był mistrzem i wychowawcą wielu pokoleń historyków[4]. Do jego najważniejszych publikacji należą[5]:
- Śląsk w monarchii wczesnopiastowskiej, Wrocław: Instytut Historyczny Uniwersytetu Wrocławskiego - Dolnośląskie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne 1977.
- Słowianie w historiografii antycznej do połowy VI wieku, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego 1992.
- Słowianie w historiografii wczesnego średniowiecza od połowy VI do połowy VII wieku, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego 1994.
- Hunowie w Europie: ich wpływ na Cesarstwo Wschodnie i Zachodnie oraz na ludy barbarzyńskie, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego 2004.
- Barbarzyńcy w Europie: studia z późnego antyku i wczesnego średniowiecza, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego 2007.
- Słowianie i Awarowie: organizacja plemienna Słowian, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo 2009.
Przypisy
- ↑ Lech Tyszkiewicz, Wrocław, 19.07.2017 - nekrolog, nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2017-11-18] (pol.).
- ↑ Prof. dr hab. Lech Antoni Tyszkiewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-10-10].
- ↑ a b Przegląd Uniwersytecki Uniwersytetu Wrocławskiego, nr 4 (219) z 2017 r., s. 63. [on-line] [dostęp: 2020-10-10]
- ↑ a b Zmarł profesor Lecha Tyszkiewicz, artykuł z 19.07.2017 r. w "Gazecie Wrocławskiej" [on-line] [dostęp: 2020-10-11]
- ↑ Dane na podstawie Biblioteki Uniwersyteckiej Uniwersytetu Wrocławskiego
Bibliografia
- Kto jest kim we Wrocławiu. Informator biograficzny, wyd. Fox, Wrocław 199, s. 491
- Prof. dr hab. Lech Antoni Tyszkiewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2016-04-11].
