Lechia Dzierżoniów

Lechia Dzierżoniów
Pełna nazwa

Miejski Zakładowy Klub Sportowy Lechia Dzierżoniów

Przydomek

Trójkolorowi

Barwy

              
żółto-czerwono-niebieskie

Data założenia

19 sierpnia 1945

Liga

IV liga

Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Siedziba

Dzierżoniów

Adres

ul. Wrocławska 47
58-200 Dzierżoniów

Stadion

Stadion im. Jerzego Michałowicza

Prezes

Paweł Sibik

Trener

Paweł Sibik

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Strona internetowa

Lechia Dzierżoniówpolski klub piłkarski z siedzibą w Dzierżoniowie, występujący w grupie wschodniej dolnośląskiej IV ligi.

Historia

W marcu 1955 roku, tuż przed rozpoczęciem sezonu piłkarskiego, doszło do połączenia dwóch dzierżoniowskich klubów – Ogniwa i Spójni. W ich miejsce powstało Terenowe Koło Sportowe Sparta. Połączone siły piłkarskie niedawnych rywali, wystartowały w rozgrywkach o mistrzostwo klasy C. Wyselekcjonowana kadra pierwszego zespołu okazała się jednak na tyle mocna, że dzierżoniowianie rozpoczęli szybki marsz w górę ligowej hierarchii. W roku 1955 Sparta wywalczyła awans do klasy B. Jeszcze w tym samym roku, doszło do kolejnego połączenia dzierżoniowskich klubów. W nocy z 5 na 6 grudnia, w mieszkaniu jednego ze sportowych działaczy, spotkali się przedstawiciele Sparty (Kazimierz Michalski) i działającej przy ZR Diora – Stali (A. Czachorowski i J. Krasówka), którzy postanowili stworzyć w Dzierżoniowie silną drużynę piłkarską. Kazimierz Michalski zaproponował, żeby nowy klub przyjął nazwę Lechia. Ustalono, że barwami TKS Lechia będą kolory – żółty, czerwony i niebieski. Barwy te powstały z żółto-czerwonych barw Sparty i żółto-niebieskich barw Stali.

Na początku 1956 roku, pracownik Diory, Adam Piech opracował godło klubu. Sezon 1991/1992 Lechici zaczynali już w roli faworytów. Jednak początek nie był najlepszy, gdyż cały czas Lechici okupowali miejsce za pierwszą trójką, a głównym kandydatem do awansu stał się Dozamet Nowa Sól. Dopiero po ostatnim meczu rundy jesiennej, po wygraniu z Bielawianką na wyjeździe 1:0, objęli prowadzenie. Wiosna była bardzo zacięta, gdyż o awans walczyły Dozamet i Lechia. Przed ostatnim meczem na lepszej pozycji był Dozamet, gdyż jechał do zdegradowanego już BKS Bolesławiec, ale niespodziewanie zremisował. Pozwoliło to Lechii (dzięki zwycięstwu 7:1 z Bielawianką) zdobyć mistrzostwo III ligi i awansować do II. W pierwszym sezonie w II lidze nie wiodło się Lechitom najlepiej, a utrzymanie zapewnili sobie dopiero w ostatnim meczu, remisując u siebie 1:1 ze Stilonem Gorzów. Kolejny sezon był już lepszy w wykonaniu „trójkolorowych”, po półmetku rozgrywek zajmowali 8 miejsce, natomiast sezon zakończyli na 9 miejscu. Lechia była jedynym zespołem, który nie przegrał z Olimpią Poznań, gdyż 2 razy zremisowali, a przyjazd trenera tej drużyny do Dzierżoniowa wywołał duże zainteresowanie. Trener Elany Toruń, Andrzej Witkowski, krytycznie ocenił Lechitów. Uważał, że pozycja Lechii to „w 40% zasługa bramkarza Andrieja Zabijakina, czołowego goalkeepera II ligi”, ale trudno mu się dziwić, gdyż jego drużyna przegrała z Lechią 5:2 u siebie i 3:1 w Dzierżoniowie.

Trzeci rok gry w II lidze okazał się niespodziewanie ostatnim. Z zespołu do Śląska Wrocław odszedł Józef Kostek, ale pojawił się Grzegorz Krawiec, który powrócił z II-ligowego klubu belgijskiego KTH Diest. Po 4 kolejkach zajmowali 4 miejsce, a po rundzie jesiennej 7, a tylko fatalna kondycja finansowa wróżyć mogła wiosenne kłopoty. W ostatnim meczu jesieni piłkarze wystąpili w czarnych opaskach aby zaprotestować przeciwko braku zainteresowania klubem ze strony miasta. Po remisowym 1:1 meczu ze Ślężą grupa ponad 1500 kibiców udała się pod ratusz, domagając się od burmistrza Leszka Tymcio udzielenia pomocy klubowi i zaniechania planu budowy hali targowej na bocznym boisku jedynego II-ligowca w województwie. Manifestacja ta nie wywołała żadnej reakcji ze strony władz miasta. W tej sytuacji klub zmuszony był sprzedać najzdolniejszego piłkarza Jarosława Krzyżanowskiego do Zagłębia Lubin. Runda wiosenna była kompletnie nieudana i po 2 zwycięstwach, 3 remisach oraz 11 porażkach Lechia pożegnała się z II ligą.

Po spadku odbyła się ogromna wyprzedaż zawodników. Z podstawowej jedenastki pozostali Arkadiusz Paszkowski, Grzegorz Rempalski, kontuzjowany Zbigniew Soczewski i Andriej Zabijakin. W trakcie sezonu dołączył Jacek Sobczak. Sezon Lechia zakończyła na 11 miejscu. W kolejnym sezonie w roku 1996/1997 Lechia zagrała też nie najlepiej. Natomiast sezon 1997/1998 zakończył się spadkiem z III ligi. Przez całą rundę wiosenną Lechici zajmowali 8 miejsce, a żeby pozostać w III lidze trzeba było zająć 6 miejsce. Z III ligi poza Lechią spadło jeszcze 12 zespołów. Tak duża liczba drużyn opuszczających III ligę związana była z reorganizacją, w wyniku której z ośmiu III lig powstały cztery.

Kolejne lata dla dzierżoniowskiego klubu nie były zbyt udane. Tylko raz, w sezonie 2000/2001, Lechici walczyli o awans do IV ligi. Mając w składzie takich piłkarzy jak Albert Połubiński czy Bartłomiej Świątek klub mógł odnieść kolejny sukces, awansując o klasę wyżej. Jednakże w ostatnim meczu sezonu, w derby powiatu dzierżoniowskiego, Lechia musiała uznać wyższość Bielawianki i tym samym pożegnała się z marzeniami o awansie. Należy jednak wziąć pod uwagę, że klub borykał i nadal boryka się z dużymi trudnościami finansowymi, a gra w III lidze, dalekie wyjazdy i co związane z tym wysokie koszty utrzymania pierwszego zespołu, pogrążyłyby klub jeszcze bardziej. Po tym sezonie kilku najlepszych graczy odeszło z zespołu, pierwszą drużynę zasiliła grupa młodzieżowców. Jednakże to nie wystarczyło na utrzymanie klubu w IV lidze. W sezonie 2003/2004, najgorszym w historii klubu, Lechia nie odnosząc żadnego zwycięstwa w lidze, spadła do klasy okręgowej. Nastąpiła przebudowa całego zespołu – postawiono na młodzież i swoich wychowanków.

W sezonie 2005/2006 Lechia Dzierżoniów grała w klasie okręgowej, natomiast juniorzy występowali w najwyższej klasie rozgrywkowej – Dolnośląskiej Lidze Juniorów. Bardzo rozwinęło się szkolenie młodzieży i dlatego najmłodsze grupy piłkarskie zdobyły już prestiż na arenie krajowej, spotykając się w turniejach z takimi klubami jak Legia Warszawa czy Wisła Kraków. A ostatnio są zapraszane na turnieje zagraniczne, gdzie grają m.in. ze Spartą Praga czy Bayerem 04 Leverkusen.

W sezonie 2006/2007 Lechia Dzierżoniów zapewniła sobie awans do IV ligi, w sezonie kolejnym utrzymała się w tej klasie rozgrywkowym, by w sezonie 2008/2009 zająć wysokie, bo 4. miejsce w rozgrywkach.

W sezonie 2009/2010 Lechia Dzierżoniów zapewniła sobie awans do III ligi zajmując pierwsze miejsce w rozgrywkach grupy dolnośląskiej IV ligi. W III lidze występowała do sezonu 2018/2019, kiedy to zajęła przedostatnie miejsce i spadła do IV ligi[1]. W sezonie 2019/2020 zajęła 9. miejsce[a][2], a w dwóch następnych latach wygrywała rozgrywki[3][4], jednak, w związku z przegranymi barażami, gra dalej na piątym szczeblu.

Nazwy

  • 1945 – Ogniwo Dzierżoniów
  • 1955 – TKS Sparta Dzierżoniów (po fuzji ze Spójnią Dzierżoniów)
  • 1955 – TKS Lechia Dzierżoniów (po kolejnej fuzji, tym razem ze Stalą Dzierżoniów)
  • 1974 – ZKS Unitra-Diora Dzierżoniów
  • 1979 – MZKS Lechia Dzierżoniów

Sukcesy

Rozgrywki ligowe

Rozgrywki pucharowe

  • Puchar Polski – Wałbrzyski Okręgowy Związek Piłki Nożnej:
    • Zdobywca (2): 1990/1991, 2006/2007

Obecny skład

Stan na 3 sierpnia 2022
NrPoz.Piłkarz
BRPolska Adrian Szady
BRPolska Dominik Spaleniak
BRPolska Aleksander Krzyzaniak
BRPolska Kacper Bolisęga
OBPolska Mikołaj Łazarowicz
OBPolska Mateusz Miazga
OBPolska Wiktor Galuba
OBPolska Łukasz Sztuka
OBPolska Marek Korzeniowski
OBPolska Patryk Chrapek
OBPolska Kamil Juraszek
OBPolska Jakub Kierkiewicz
POPolska Michał Ciarkowski
POPolska Jakub Knyrek
NrPoz.Piłkarz
POPolska Mateusz Jaros
POPolska Kamil Sadowski
POPolska Jakub Chlipała
POPolska Dawid Ziółkowski
POBrazylia Aldeir Cirineu Andrade Silva
POPolska Dawid Wasilewski
POPolska Jan Rytko
NAPolska Mateusz Zatwarnicki
NAPolska Damian Bogacz
NABrazylia Élton
NAPolska Maciej Rudnicki
NAPolska Jakub Kaczmarek
NAPolska Bartosz Rzepski
NAPolska Marcin Orłowski


Piłkarze w historii klubu

Reprezentacja Polski

Zawodnicy Ekstraklasy

Sztab szkoleniowy

Aktualne na dzień 29 marca 2020
FunkcjaImię i nazwiskoKraj
TrenerPaweł Sibik[5] Polska
Asystent trenera Polska

Dotychczasowi trenerzy

Imię i nazwiskoLata
Stanisław Świerk2000
Zbigniew Soczewski2000-2001
Leszek Dulat2001-2002
Zbigniew Soczewski2002-2003
Dariusz Kopaczewski2003
Zbigniew Mandziejewicz2003
Jerzy Buczyński2003
Imię i nazwiskoLata
Jacek Kubasiewicz2004
Arkadiusz Albrecht2004
Arkadiusz Albrecht i Zbigniew Soczewski2004-2005
Wiesław Pisarski i Tomasz Boczkowski2005-2006
Piotr Pietrewicz2006
Albert Połubiński2006-2010
Zbigniew Soczewski2010–

Uwagi

  1. Sezon 2019/2020 został przedwcześnie zakończony w związku z pandemią koronawirusa. W momencie zawieszenia drużyny rozegrane miały po 16 spotkań.

Przypisy

  1. III liga 2018/2019, grupa: III, www.90minut.pl [dostęp 2022-06-17].
  2. IV liga 2019/2020, grupa: dolnośląska (wschód), www.90minut.pl [dostęp 2022-06-17].
  3. IV liga Koleje Dolnośląskie 2020/2021, grupa: dolnośląska (wschód), www.90minut.pl [dostęp 2022-06-17].
  4. IV liga 2021/2022, grupa: dolnośląska (wschód), www.90minut.pl [dostęp 2022-06-17].
  5. Kamil Tybor, Paweł Sibik: Przetrwałem to, nie dawałem się, postawiłem sobie poprzeczkę wysoko i do niej doskoczyłem (WYWIAD), iGol.pl, 29 marca 2020 [dostęp 2021-04-03] (pol.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
POL województwo dolnośląskie flag.svg
Flaga województwa dolnośląskiego
Kit left arm.svg
Part of football kit based on Kit body.svg.
Kit body.svg

Complete kit:

Kit left arm.svg
Kit body.svg
Kit right arm.svg
Kit shorts.svg
Kit socks.svg






Kit socks long.svg
Football kit template socks