Lee Roy Murphy
Pseudonim | Solid Gold |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 16 lipca 1958 |
Obywatelstwo | |
Styl walki | praworęczny |
Kategoria wagowa | juniorciężka |
Bilans walk zawodowych | |
Liczba walk | 34 |
Zwycięstwa | 30 |
Przez nokauty | 23 |
Porażki | 4 |
Lee Roy Murphy (ur. 16 lipca 1958 w Chicago) – amerykański bokser, były mistrz federacji IBF w wadze junior ciężkiej.
Kariera amatorska
Murphy stoczył 174 pojedynki w boksie amatorskim i legitymuje się rekordem 157-17. Wygrał w 1979 roku National Golden Gloves w wadze półciężkiej oraz zakwalifikował się do reprezentacji olimpijskiej Stanów Zjednoczonych. Jednakże, nie zdołał pojechać na olimpiadę po tym jak USA zbojkotowały Letnie Igrzyska Olimpijskie 1980 w Moskwie z powodów politycznych.
Kariera zawodowa
Znany jako "Solid Gold", Murphy przeszedł na zawodowstwo w 1980 roku. 10 października 1984 zdobył tytuł IBF w wadze junior ciężkiej pokonując Marvina Camela przez TKO w czternastej rundzie i trzykrotnie z powodzeniem bronił pasa by go stracić w swojej czwartej obronie na rzecz Ricky'ego Parkeya w 1986 roku. Po utracie tytułu stoczył jeszcze siedem pojedynków przegrywając cztery z nich przy czym w ostatnim przegranym na punkty pojedynku z Mikiem Evansem w 1991 roku odszedł na emeryturę. 1998 roku na krótko powrócił staczając dwa zwycięskie pojedynki po czym powrócił na emeryturę legitymując się rekordem 30-4, 23 KO.
Życie prywatne
Jego bratem jest Kenny Murphy, który był również bokserem oraz pretendentem do tytułu WBA w walce przeciwko Fabrice'owi Tiozzo w wadze junior ciężkiej w 1999 roku.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.