Legenda (muzyka)

Legenda – gatunek muzyczny o charakterze zazwyczaj lirycznym, powstały w XIX w.

Legenda może być utworem instrumentalnym lub wokalnym, małą formą muzyczną (np. miniaturą, często w formie ballady) lub wielką (np. oratorium). Jest utworem programowym, opowiadającym baśń, legendę lub mit^[1][2].

Znane legendy muzyczne:

• Henryk Wieniawski Legenda op. 17, na skrzypce, (1859)
• Ferenc Liszt: Legenda o św. Elżbiecie, oratorium, (1857–1862)
• Antonín Dvořák: Legendy op. 59, na orkiestrę, (1881)
• Ignacy Jan Paderewski: Legenda nr 1 As-dur op. 16, na fortepian, (1886–1888)

Przypisy

Bibliografia

• Jerzy Habela: Słowniczek muzyczny. Warszawa: PWM, 1968. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
• Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
• The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. L. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).