Legio XII Fulminata
„Cud deszczu” na kolumnie Marka Aureliusza | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | po 395 |
Nazwa wyróżniająca | Fulminata |
Działania zbrojne | |
Wojny galijskie (bitwa nad rzeką Sabis, bitwa pod Alezją), Wojna żydowska | |
Organizacja | |
Numer | XII |
Dyslokacja | |
Formacja | |
Rodzaj wojsk | piechota i jazda |
Legio XII – legion rzymski utworzony przez Juliusza Cezara w 58 p.n.e. Obdarzony tytułem Fulminata („Piorunująca” lub „Gromozbrojna”) przez cesarza Marka Aureliusza w 174, za zwycięstwo odniesione nad Kwadami podczas burzy[1].
Legion XII został sformowany przez Cezara na początku wojen galijskich, uczestnicząc m.in. w oblężeniu Alezji[2]; następnie w wojnie domowej stał po stronie Cezara[2].
Wiadomo, że w 62 roku legion uczestniczył w działaniach nad Eufratem, po czym stacjonował w Syrii[3]. W 66 roku został skierowany do tłumienia powstania w Judei[2]. Za rządów Tytusa legion stacjonował w Melitene[3]. W 92 roku z polecenia cesarza Domicjana dotarł do wybrzeża Morza Kaspijskiego, najdalej na wschód spośród rzymskich wojsk[2].
W 172 lub 174 roku Legion XII – a przynajmniej jego część – uczestniczył w kampanii Marka Aureliusza przeciw germańskim Kwadom. Związany był z tym tzw. „cud deszczu”[3]: podczas upalnego lata Rzymianie zostali otoczeni przez nieprzyjaciół w miejscu, gdzie nie było wody, jednak gdy nagle spadł deszcz odnieśli zwycięstwo[1]; chrześcijańscy autorzy wierzyli później, że to modlitwa chrześcijańskich żołnierzy przyniosła deszcz; podczas gdy inni uważali, że „cud” ten spowodował egipski mag Harnufis[2]. W 175 legion XII ponownie stacjonował w Melitene[2].
Podczas wojny domowej w 193 roku XII legion poparł Pescenniusza Nigra, jednakże został pokonany przez Septymiusza Sewera[2].
W III wieku w Melitene rozwinęła się społeczność chrześcijańska, której członkowie służyli w XII legionie. Do tej jednostki mieli należeć św. Polieukt (†259) oraz Czterdziestu męczenników z Sebasty[2].
Legio XII Fulminata jest ostatni raz wzmiankowany w Notitia dignitatum, około 395 roku wciąż pozostawał w regionie Eufratu; prawdopodobnie aż do czasów Justyniana[3].
Przypisy
Bibliografia
- Stephen Dando-Collins , Legiony Cezara, Bellona, 2009 .
Media użyte na tej stronie
Autor: Cristiano64, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Il miracolo della pioggia sulla Colonna di Marco Aurelio