Leila Meschi

Leila Meschi

Państwo	Gruzja
Data i miejsce urodzenia	5 stycznia 1968 Tbilisi
Wzrost	164 cm
Status profesjonalny	1986
Zakończenie kariery	1996
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	5 WTA, 1 ITF
Najwyżej w rankingu	12 (5 sierpnia 1991)
Australian Open	4R (1992)
Roland Garros	4R (1991, 1992)
Wimbledon	2R (1988)
US Open	QF (1990)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	5 WTA, 2 ITF
Najwyżej w rankingu	21 (10 kwietnia 1995)
Australian Open	QF (1995)
Roland Garros	QF (1994)
Wimbledon	2R (1988, 1990, 1992–1994)
US Open	SF (1991)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  WNP Igrzyska olimpijskie brąz Barcelona 1992 tenis ziemny (gra podwójna) Reprezentacja  ZSRR Uniwersjada złoto Zagrzeb 1987 gra pojedyncza złoto Zagrzeb 1987 gra podwójna srebro Zagrzeb 1987 gra mieszana

Leila Meschi (gruziński: ლეილა მესხი; ur. 5 stycznia 1968 w Tbilisi) – gruzińska tenisistka do 1991 reprezentująca ZSRR. Po zakończeniu kariery była dyrektorem turnieju WTA International w Baku (2014–2015). Prowadzi też w Tbilisi własną akademię tenisową.

Kariera tenisowa

Gra pojedyncza

Pierwszy profesjonalny mecz rozegrała już w sierpniu 1984 roku podczas turnieju ITF w niemieckim Bad Hersf. Regularne starty rozpoczęła jednak dwa lata później. W pięciu swoich pierwszych występach aż dwukrotnie doszła do półfinałów. Już pod koniec sezonu 1986 wystąpiła w eliminacjach do turniejów WTA – w Indianapolis i Little Rock. Kolejny sezon rozpoczęła od zwycięstwa w turnieju ITF w Tarzana. Później startowała w eliminacjach turniejów w głównym cyklu. Przełom nastąpił jesienią, gdy w drugiej rundzie turnieju w Hamburgu pokonała dwunastą rakietę świata Bettinę Bunge 6:4, 6:3 oraz gdy poprzez eliminacje doszła do ćwierćfinału w Atenach, w którym przegrała z Julie Halard 3:6, 6:1, 3:6. W listopadzie 1987 roku podczas turnieju w Chicago po raz drugi w sezonie pokonała Bunge, a została zatrzymana w ćwierćfinale przez numer siedem rankingu WTA – Helenę Sukovą 6:7(4), 6:0, 0:6. Dało jej to awans na koniec roku z 253 pozycji na 46 w rankingu WTA Tour.

W kwietniu 1988 doszła do półfinału w Tokio, eliminując wcześniej m.in. Łarysę Sawczenko 6:3, 2:6, 6:3. Tydzień później awansowała do pierwszego w karierze finału turnieju WTA. W meczu mistrzowskim w Singapurze uległa brytyjskiej tenisistce Monique Javer 6:7(3), 3:6. We wrześniu wystąpiła podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w Seulu. W pierwszej rundzie pokonała Reginę Rajchrtovą 7:5, 7:5, jednak w drugiej nie sprostała liderce rankingu WTA Steffi Graf 5:7, 1:6.

W 1989 roku awansowała do drugiego w karierze finału WTA. W Oklahomie w ćwierćfinale pokonała Amy Frazier 6:2, 7:6(5), w półfinale Etsuko Inoue 6:0, 6:2, ale w meczu o tytuł uległa Manon Bollegraf 4:6, 4:6. Później zaliczyła jeszcze ćwierćfinał turnieju pierwszej kategorii w Hilton Head, eliminując m.in. Lori McNeil 6:1, 6:2, oraz trzecią rundę US Open. W listopadzie wygrała pierwszy turniej w głównym cyklu. W drodze po triumf pokonała dwie zawodniczki z TOP 20 rankingu WTA – w ćwierćfinale Katerinę Maleewą (14. w rankingu WTA) 2:6, 6:3, 7:5, a w meczu mistrzowskim Helen Kelesi (17. WTA) 6:2, 6:3. W lutym 1990 roku wygrała w Auckland, pokonując w finale Sabine Appelmans 6:1, 6:0. Tydzień później przegrała w meczu mistrzowskim w Wellington z Wiltrud Probst 6:1, 4:6, 0:6. W maju w Berlinie ponownie pokonała Katerinę Maleewą 4:6, 6:2, 6:0, jednak w ćwierćfinale uległa Steffi Graf 4:6, 1:6. W drugiej rundzie US Open pokonała dwunastą na świecie Natallę Zwierawą 6:4, 6:0. Osiągnęła wówczas najlepszy wynik podczas turniejów wielkoszlemowych, gdyż doszła aż do ćwierćfinału, w którym uległa Gabrieli Sabatini 6:7(5), 4:6. Na koniec sezonu wygrała w Moskwie (pokonała Jelenę Briokowec 6:4, 6:4) oraz uległa Conchicie Martínez 4:6, 2:6 w finale w Indianapolis.

W lutym 1991 roku wygrała czwarty tytuł WTA – w Wellington pokonała Andreę Strnadovą 3:6, 7:6(3), 6:2. W kwietniu w Hilton Head, w drodze do finału, pokonała Jennifer Capriati 3:6, 6:3, 6:3, w ćwierćfinale Martinę Navrátilovą 6:4, 2:6, 6:4, a później ponownie Natallę Zwierawą 6:3, 3:6, 6:4. W decydującym meczu turnieju uległa już jednak Sabatini 1:6, 1:6. Później doszła do ćwierćfinałów w Amelia Island (porażka z Arantxą Sánchez Vicario 1:6, 6:7(1)), Hamburgu (porażka ponownie z Sánchez Vicario 2:6, 1:6) i Rzymie (uległa Monice Seles 0:6, 1:6) oraz osiągnęła czwartą rundę French Open. Dobre wyniki zaowocowały awansem Gruzinki na najwyższe w karierze dwunaste miejsce w rankingu WTA (w notowaniu z 5 sierpnia 1991 roku). We wrześniu 1991 roku we francuskim Bayonne pokonała w półfinale Nathalie Tauziat 6:2, 7:5, lecz w decydującym meczu uległa Manueli Maleewej-Fragniere 6:4, 3:6, 4:6.

W 1992 roku przeważnie dochodziła do ćwierćfinałów, w których przegrywała z zawodniczkami z pierwszej dziesiątki rankingu (Seles, Graf i Sánchez Vicario). W sierpniu po raz pierwszy w karierze pokonała Gabrielę Sabatini (wówczas sklasyfikowaną na czwartym miejscu rankingu), w ćwierćfinale w San Diego 6:0, 6:3. W meczu o finał przegrała jednak z Conchitą Martínez 6:3, 6:7(5), 2:6. Podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie przegrała w pierwszej rundzie z Mary Pierce 6:7(5), 5:7. W 1993 roku doszła do półfinału w Linzu (porażka z Conchitą Martínez 2:6, 2:6), ćwierćfinałów w Miami (porażka z Sánchez Vicario 5:7, 1:6) i Amelia Island (porażka z Sabatini 1:6, 0:6) oraz trzeciej rundy French Open (porażka ponownie z Sánchez Vicario 3:6, 0:6). W sierpniu pokonała w pierwszej rundzie US Open dziewiątą w rankingu WTA Jennifer Capriati 1:6, 6:4, 6:4. W drugiej uległa niżej notowanej Katerinie Maleewej 1:6, 2:6.

W kolejnym sezonie przegrała półfinał w Paryżu z Martiną Navrátilovą 1:6, 3:6. Do końca sezonu nie wygrała żadnego turnieju, ani nie pokonała tenisistki z dziesiątki rankingu. Jedynie podczas US Open ograła szesnastą na świecie Anke Huber 6:2, 6:2. Rok 1995 rozpoczęła znakomicie, wygraniem piątego turnieju WTA w Hobart (pokonała w finale Chinkę Li Fang 6:2, 6:3). W lutym w pierwszej rundzie w Paryżu doznała kontuzji, która wyeliminowała ją z gry na półtora roku. Powróciła do Touru we wrześniu 1996 roku, lecz po przegraniu czterech meczów w pierwszych rundach definitywnie zakończyła karierę.

Gra podwójna

Początek kariery deblowej to przede wszystkim występy wspólnie z Natallą Zwierawą. Starty rozpoczęły w 1986 roku i już w drugim turnieju odniosły zwycięstwo w Bethesda. W 1987 roku doszły wspólnie do trzeciej rundy w Miami, a miesiąc później wygrały drugi turniej ITF we włoskim Tarencie. Przegrały jednak już w pierwszej rundzie podczas Wimbledonu. We wrześniu wraz z Natalią Bykovą po raz pierwszy wystąpiła w finale turnieju WTA. W meczu mistrzowskim w Hamburgu uległy parze Claudia Kohde-Kilsch – Jana Novotná 6:7(1), 6:7(6), eliminując jednak w ćwierćfinale rozstawione z numerem pierwszym Niemki Bettinę Bunge i Steffi Graf 7:6(2), 6:7(0), 6:4.

Rok 1988 rozpoczęła od półfinału w Dallas, gdzie ze Swietłaną Parchomienko przegrały z Gigi Fernández i Ziną Garrison 6:2, 6:7(1), 5:7. W kwietniu, ponownie z Parchomienko, doszła do półfinału w Tokio oraz finału w Singapurze. W czerwcu znowu przegrała w finale, tym razem w Birmingham uległy Łarysie Sawczenko i Natalli Zwierawej 4:6, 1:6. Kolejny sezon rozpoczęła od półfinału w Tokio wspólnie z Sawczenko oraz finału w Wichita z Sandy Collins. Z Amerykanką zaliczyła też półfinał dużego turnieju w Hilton Head. Koniec roku rozegrała z Nataliją Medwediewą. Rozpoczęły od drugiej rundy US Open, by przez półfinały w Moskwie i Indianapolis dojść do finału w Nashville, w którym przegrały z Manon Bollegraf i Meredith McGrath 6:1, 6:7(5), 6:7(4).

Rok 1990 rozpoczęła, wspólnie z Medwediewą, od ćwierćfinału Australian Open (porażka z Gigi Fernandez i Robin White 3:6, 1:6), by wygrać kolejne dwa turnieje – w Auckland i Wellington. Przez cały sezon grały bardzo równo, dochodząc do trzeciej rundy French Open, ćwierćfinałów w Hilton Head, Amelia Island, Hamburgu, Rzymie, Birmingham i US Open. Wystąpiły w marcu w Deblowych Mistrzostwach WTA, przegrały jednak już w pierwszym meczu z Elise Burgin i Rosalyn Nideffer 3:6, 4:6. Sezon zakończyły półfinałami w Nashville, Indianapolis oraz w kończącym sezon Turnieju Mistrzyń. Pokonały w nim najlepszą parę roku Janę Novotną i Helenę Sukovą 6:4, 1:6, 6:3, by w walce o finał ulec Mercedes Paz i Arantxy Sánchez Vicario 5:7, 6:4, 6:7(5).

W sezonie ’91 grała z różnymi partnerkami, co początkowo nie przyniosło dobrych wyników. W lutym w parze z Andrea Strnadovą przegrała w półfinale z najlepszym deblem lat osiemdziesiątych Martina Navrátilová – Pam Shriver 4:6, 2:6. Podczas French Open wystąpiła z Claudią Kohde-Kilsch, lecz doszły tylko do trzeciej rundy. W sierpniu nawiązała współpracę z Mercedes Paz, z którą pokonała podczas US Open Sánchez Vicario z Sukovą 7:6(6), 6:4, by dojść do półfinału. W meczu o awans do finału przegrały jednak z Pam Shriver i Natallą Zwierawą 1:6, 0:6. Wraz z tenisistką z Argentyny odpadła w półfinale w Lipsku, ze Shriver w ćwierćfinale w Zurychu i z Rachel McQuillan w półfinale we Filderstadt (porażka ze Shriver i Zwierawą 3:6, 6:7(2)).

Rok olimpijski rozpoczęła w parze z Paz od trzeciej rundy Australian Open, porażki w pierwszych meczach w Miami i Deblowych Mistrzostwach WTA (porażka z Janą Novotną i Łarysą Neiland 3:6, 1:6). Później przyszły lepsze wyniki – ćwierćfinały w Hilton Head i Amelia Island oraz półfinał w Hamburgu, w którym przegrały ze Steffi Graf i Rennae Stubbs 3:6, 1:6. W lipcu wystąpiła wspólnie z Natallą Zwierawą w turnieju gry podwójnej podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie, w którym zostały rozstawione z numerem czwartym (reprezentując Wspólnotę Niepodległych Państw). W pierwszej rundzie otrzymały walkower od bułgarskich sióstr Kateriny i Magdaleny Maleewych. W drugiej poradziły sobie bez problemów z Austriaczkami Petrą Schwarz i Judith Wiesner 6:1, 6:1. W ćwierćfinale pokonały Mercedes Paz i Patricię Tarabini 6:2, 6:3. W półfinale przegrały z Amerykankami Gigi Fernández i Mary Joe Fernández 4:6, 5:7, ale przez brak rozgrywania meczu o trzecie miejsce otrzymały brązowy medal wspólnie z Australijkami Nicole Bradtke i Rachel McQuillan. Druga połowa roku nie przyniosła już dobrych wyników.

W lutym 1993 roku w parze z Jewgieniją Maniokową wygrała turniej w Linzu otrzymując walkower w finale od Conchity Martínez i Judith Wiesner. W kwietniu wraz z Manuelą Maleewą-Fragniere wygrała swój czwarty turniej WTA – w Amelia Island pokonała Amandę Coetzer i Inés Gorrochategui 3:6, 6:3, 6:4. Później, ponownie z Maniokową, odpadła w trzeciej rundzie French Open, drugiej Wimbledonu i US Open, a sezon zakończyła trzema porażkami w pierwszych meczach we Filderstadt, Brighton i Essen. Mimo nie najlepszych ostatnich występów nowy sezon rozpoczęła ponownie z Maniokową. Odpadły już w trzeciej rundzie Australian Open, ale tydzień późnej obroniły tytuł w Linzu. W kwietniu doszły wspólnie do ćwierćfinału w Amelia Island oraz finału w Hamburgu, w którym przegrały z Janą Novotną i Arantxą Sánchez Vicario 3:6, 2:6. Podczas French Open pokonały rozstawione z numerem piątym Pam Shriver i Elizabeth Smylie 6:4, 6:3, lecz uległy w ćwierćfinale Amandzie Coetzer i Inés Gorrochategui 5:7, 3:6. Odpadły w drugich rundach Wimbledonu i US Open, ale na koniec sezonu doszły do finału w Essen, w którym przegrały z Marią Lindström i Marią Strandlund 2:6, 1:6.

W 1995 roku osiągnęły ćwierćfinał Australian Open, w którym musiały uznać wyższość Gigi Fernández i Natalli Zwierawej 1:6, 3:6. Później przez kontuzję pauzowała półtora roku. Powrót był minimalnie bardziej udany niż w grze pojedynczej, gdyż udało się jej wygrać jeden mecz. W pierwszej rundzie w Moskwie wraz z Jewgieniją Kulikowską pokonały Katerinę Maleewą i Patty Schnyder 1:6, 6:3, 7:6(3). W drugiej przegrały już jednak z Nataliją Medwediewą i Łarysą Neiland 6:7(4), 0:6. Był to ostatni występ Meschi w zawodowych rozgrywkach.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

     NH, turniej się nie odbył

Występy w grze pojedynczej

Występy w grze podwójnej

Występy w grze mieszanej

Finały turniejów WTA

Gra pojedyncza 11 (5-6)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	24 kwietnia 1988	Singapur	Twarda	Monique Javer	6:7(3), 3:6
Finalistka	2.	5 marca 1989	Oklahoma	Twarda (hala)	Manon Bollegraf	4:6, 4:6
Zwyciężczyni	1.	12 listopada 1989	Nashville	Twarda (hala)	Helen Kelesi	6:2, 6:3
Zwyciężczyni	2.	4 stycznia 1990	Auckland	Twarda	Sabine Appelmans	6:1, 6:0
Finalistka	3.	11 lutego 1990	Wellington	Twarda	Wiltrud Probst	6:1, 4:6, 0:6
Zwyciężczyni	3.	7 października 1990	Moskwa	Dywanowa (hala)	Jelena Briokowec	6:4, 6:4
Finalistka	4.	11 listopada 1990	Indianapolis	Twarda (hala)	Conchita Martínez	4:6, 2:6
Zwyciężczyni	4.	10 lutego 1991	Wellington	Twarda	Andrea Strnadová	3:6, 7:6(3), 6:2
Finalistka	5.	7 kwietnia 1991	Hilton Head	Ceglana	Gabriela Sabatini	1:6, 1:6
Finalistka	6.	29 września 1991	Bayonne	Dywanowa (hala)	Manuela Maleewa-Fragniere	6:4, 3:6, 4:6
Zwyciężczyni	5.	14 stycznia 1995	Hobart	Twarda	Li Fang	6:2, 6:3

Gra podwójna 12 (5–7)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	27 września 1987	Hamburg	Ceglana	Natalia Bykova	Claudia Kohde-Kilsch Jana Novotná	6:7(1), 6:7(6)
Finalistka	2.	24 kwietnia 1988	Singapur	Twarda	Swietłana Parchomienko	Natalia Bykova Natalija Medwediewa	6:7(4), 3:6
Finalistka	3.	12 czerwca 1988	Birmingham	Trawiasta	Swietłana Parchomienko	Łarysa Sawczenko Natalla Zwierawa	4:6, 1:6
Finalistka	4.	26 lutego 1989	Wichita	Twarda (hala)	Sandy Collins	Manon Bollegraf Lise Gregory	2:6, 6:7(5)
Finalistka	5.	12 listopada 1989	Nashville	Twarda	Natalija Medwediewa	Manon Bollegraf Meredith McGrath	6:1, 6:7(5), 6:7(4)
Zwyciężczyni	1.	4 stycznia 1990	Auckland	Twarda	Natalija Medwediewa	Jill Hetherington Robin White	3:6, 6:3, 7:6(3)
Zwyciężczyni	2.	11 lutego 1990	Wellington	Twarda	Natalija Medwediewa	Michelle Jaggard-Lai Julie Richardson	6:3, 2:6, 6:4
Zwyciężczyni	3.	28 lutego 1993	Linz	Dywanowa (hala)	Jewgienija Maniokowa	Conchita Martínez Judith Wiesner	walkower
Zwyciężczyni	4.	11 kwietnia 1993	Amelia Island	Ceglana	Manuela Maleewa-Fragniere	Amanda Coetzer Inés Gorrochategui	3:6, 6:3, 6:4
Zwyciężczyni	5.	13 lutego 1994	Linz	Dywanowa (hala)	Jewgienija Maniokowa	Åsa Carlsson Caroline Schneider	6:2, 6:2
Finalistka	6.	1 maja 1994	Hamburg	Ceglana	Jewgienija Maniokowa	Jana Novotná Arantxa Sánchez Vicario	3:6, 2:6
Finalistka	7.	30 października 1994	Essen	Dywanowa (hala)	Jewgienija Maniokowa	Maria Lindström Maria Strandlund	2:6, 1:6

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze podwójnej

Rok	Rezultat	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
1990	Półfinał	Natalija Medwediewa	Mercedes Paz Arantxa Sánchez Vicario	5:7, 6:4, 6:7(5)

Występy w turnieju WTA Doubles Championships

Rok	Rezultat	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
1990	Ćwierćfinał	Natalija Medwediewa	Elise Burgin Rosalyn Nideffer	3:6, 4:6
1992	Ćwierćfinał	Mercedes Paz	Jana Novotná Łarysa Neiland	3:6, 1:6

Turnieje rangi ITF

Gra pojedyncza 1 (1-0)

Rezultat	Data	Turniej	($)	Naw.	Przeciwniczka	Wynik
Zwyciężczyni	02/02/1987	Tarzana	25 000	Twarda	Clare Wood	1:6, 6:4, 6:2

Gra podwójna 2 (2-0)

Rezultat	Data	Turniej	($)	Naw.	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
Zwyciężczyni	05/10/1986	Bethesda	25 000	Twarda	Natalla Zwierawa	Jane Forman Jennifer Goodling	6:3, 6:1
Zwyciężczyni	03/05/1987	Tarent	25 000	Ceglana	Natalla Zwierawa	Simone Schilder Clare Wood	6:3, 6:2

Występy w igrzyskach olimpijskich

Gra pojedyncza

Runda	Przeciwniczka	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Seulu 1988, reprezentując państwo  ZSRR
I runda	Czechosłowacja: Regina Rajchrtová	7:5, 7:5
II runda	RFN: Steffi Graf [1]	5:7, 1:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Barcelonie 1992, reprezentując państwo  WNP
I runda	Francja: Mary Pierce [13]	6:7(5), 5:7

Gra podwójna

Runda	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Barcelonie 1992, reprezentując państwo  WNP
I runda	Natalla Zwierawa [4]	Bułgaria: Katerina Maleewa, Magdalena Maleewa	walkower
II runda		Austria: Petra Schwarz, Judith Wiesner	6:1, 6:1
ćwierćfinał		Argentyna: Mercedes Paz, Patricia Tarabini [7]	6:2, 6:3
półfinał		Stany Zjednoczone: Gigi Fernández, Mary Joe Fernández [2]	4:6, 5:7

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra pojedyncza 1 (0-1)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1986	Wimbledon	Trawiasta	Natalla Zwierawa	2:6, 6:2, 9:7

Gra podwójna 2 (0-2)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1986	Wimbledon	Trawiasta	Natalla Zwierawa	Michelle Jaggard Lisa O’Neill	6:7(3), 7:6(4), 4:6
Finalistka	1986	US Open	Twarda	Jelena Briokowec	Jana Novotná Radka Zrubáková	4:6, 2:6

Bibliografia

• Profil na stronie WTA (ang.). Women’s Tennis Association. [dostęp 26 maja 2017].
• Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 26 maja 2017].
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King (ang.). Billie Jean King Cup. [dostęp 26 maja 2017].