Lej depresji

Lej depresji – strefa obniżonego zwierciadła wód gruntowych w stosunku do jego naturalnego poziomu wokół miejsca ich poboru.

Przyczyną powstawania leja depresji jest wypompowywanie wody dla celów gospodarczych lub bytowych, a także podczas działalności kopalń[1].

W wyniku powstania leja depresji zmieniają się stosunki wodne danego obszaru. Efektem powstawania leja depresji jest zachwianie stosunków wodnych danego obszaru, przesuszenie gruntów, trudności z zaopatrzeniem w wodę na terenach wiejskich (np. wysychanie studni)[2] itp.

W Polsce leje depresji występują na obszarach dużych miast i okręgów przemysłowych, przykładowo w rejonie Gdańska ma on ok. 300 km2, w rejonie Lublina ok. 250 km2.

Lej depresyjny w rejonie Bełchatowa obejmuje 200 km2, ma kształt elipsy o wymiarach ok. 10 na 30 km[2].

Przypisy

  1. ↑ lej depresji, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2020-02-28].
  2. ↑ a b Kopalnia odkrywkowa - prawdy i mity, „Wyborcza.pl”, 15 marca 2009.