Lej zapadliskowy

Lej zapadliskowy jaskini Gouffre de Padirac we Francji
Otwór górny leja zapadliskowego wykształconego w skałach gipsowych. Jaskinia w Baszkortostanie.

Lej zapadliskowy – odmiana leja krasowego, powstała w wyniku zapadania się stropu jaskini i cechująca się stromymi, w tym pionowymi, ścianami zbudowanymi ze skał zwięzłych oraz ostrą krawędzią otworu i dnem pokrytym ostrokrawędzistym zwaliskiem[1].

Powstają często w masywach skalnych zbudowanych z gipsu lub w wapieniach o obniżonej odporności. Ich głębokość może przekraczać 100 m. Rodzajem lejów zapadliskowych są cenote[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Piotr Migoń, Geomorfologia, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 263, 264, ISBN 978-83-01-15979-5.

Media użyte na tej stronie

Gouffre-v-hdr.jpg
Autor: Gerald Fauvelle, Licencja: CC BY-SA 4.0
Padirac cave, from the bottom.
Vertolyot mağarası (Axmerovski uçurumu)2.jpg
Autor: Elnur Neciyev, Licencja: CC BY-SA 4.0
Hal-hazırda Vertolyot mağarası (Axmerovski uçurumu) gipsdən ibarət ən böyük mağaradır. Gipsdə nadir hallarda belə böyük mağaralar yaranır və uzun müddət mövcud ola bilir. Mağaraya giriş havadan çox aydın görünür və böyük yarığa bənzəyir.