Lejb Zameczek

Lejb Zameczek
Data urodzenia

XX w.

Data śmierci

ok. 1943

Narodowość

żydowska

Język

jidysz

Dziedzina sztuki

Malarstwo

Epoka

XX w.

Lejb Zameczek (ur. ? , zm. prawdopodobnie w 1943 w Estonii[1]) – polski malarz pochodzenia żydowskiego, członek wileńskiej grupy literacko-artystycznej Jung Wilne.

Życie i działalność

Jego ilustracja znalazła się między innymi w wydanym w lutym 1935 r., drugim numerze Almanachu „Jung Wilne”. Była to grafika „Milchome-motiw” (Motyw wojenny). Jak pisze o niej Joanna Lisek w książce – „Jung Wilne – żydowska grupa artystyczna”:

Rysunek przedstawia dwie postacie stojące na ruinach miasta: jedna to kaleka wojenny bez ręki i nogi ukazany na tle cmentarnych krzyży, druga – gruby kapitalista z twarzą roześmianego błazna. Jerzy Malinowski widzi w tej postaci polityka bądź fabrykanta broni, wskazuje również na możliwość czerpania inspiracji z dokonań niemieckiego kierunku Neue Sachlichkeit (Nowa Rzeczywistość), a zwłaszcza z twórczości Georga Grosza.[2]

W sierpniu tego samego roku Zameczek zaprezentował swoje prace na wystawie żydowskiej sztuki plastycznej zorganizowanej w związku ze Światowym Zjazdem JIWO w Wilnie. Na wystawie swoje prace prezentowało trzynastu artystów z Wilna, poza Zameczkiem byli to: R. Suckewer, B. Michtom, Sz. Efron i R. Chwoles z Jung Wilne i M. Gloger, J. Kagans, J. Różański, J. Czarnocki, M. Prezman, W. Wolf, H. Gurewicz i E. Lebed. Na wystawie obecni byli między innymi tacy artyści jak Marc Chagall. Podobnie jak obrazy Racheli Suckewer i Bencijona Michtoma, prace Zameczka zostały skrytykowane za banalność i sugerowano, że nadają się jedynie do amerykańskich pisemek[3].

W kwietniu 1937 r. została otwarta wystawa młodych wileńskich artystów malarzy w Pasażu Bunimowicza przy ul. Zawalnej 21 w Wilnie. Spośród szesnastu młodych twórców prezentujących swoje prace, Jung Wilne reprezentowali Lejb Zameczek, Rafael Chwoles, Szejna Efron i Bencijon Michtom, poza tym na wystawie zobaczyć można było prace Gienia Grosmana, Hadasa Gurewicza, Wolfa Witala, Józefa Sztucera, Lili Klebanowej, Józefa Kagansa i Bera Rabinowicza[4].

Przypisy

  1. ↑ Jerzy Malinowski; Malarstwo i rzeźba Żydów polskich w XIX i XX wieku (Warszawa; Wydawnictwo Naukowe PWN; 2000; ISBN 83-01-13178-0) str. 391
  2. ↑ Joanna Lisek; Jung Wilne – żydowska grupa artystyczna (Wrocław; Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego; 2005; ISBN 83-229-2670-7) str. 83
  3. ↑ Joanna Lisek; Jung Wilne – żydowska grupa artystyczna (Wrocław; Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego; 2005; ISBN 83-229-2670-7) str. 93-94
  4. ↑ Joanna Lisek; Jung Wilne – żydowska grupa artystyczna (Wrocław; Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego; 2005; ISBN 83-229-2670-7) str. 134

Bibliografia

  • Joanna Lisek; Jung Wilne – żydowska grupa artystyczna (Wrocław; Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego; 2005; ISBN 83-229-2670-7)