Leki przeciwleukotrienowe

Zileuton

MK-886

Leki przeciwleukotrienowe, antagonisty^[a] leukotrienów – grupa leków wprowadzona do lecznictwa pod koniec XX wieku i znajdująca zastosowanie w leczeniu astmy oskrzelowej. Ich działanie polega na hamowaniu biosyntezy leukotrienów cysteinylowych (LTC₄, LTD₄ i LTE₄) albo blokowaniu receptorów leukotrienowych w ścianie oskrzeli. Obecnie stanowią uzupełnienie leczenia przeciwzapalnego (kortykoterapii) astmy oskrzelowej.

Leki te nie przerywają napadów astmy, ale mogą być stosowane w celu zapobiegania im.

Inhibitory biosyntezy

Należą tu inhibitory 5-lipooksygenazy, na przykład zileuton, genleuton, ZD-2138.

Nowe związki BAYX1005, MK-591 i MK-886 hamują białko aktywujące 5-LOX (FLAP) i są badane pod kątem przydatności w zapobieganiu miażdżycy^[5].

Antagonisty receptorów leukotrienowych

Należą tu związki hamujące receptor CysLT₁ dla leukotrienów cysteinylowych:

zafirlukast
montelukast
cynalukast
pranlukast
werlukast
pabilukast.

Uwagi

↑ Taka jest poprawna forma (nie: antagoniści), gdyż termin antagonista jest tutaj rzeczownikiem nieosobowym rodzaju męskiego i w związku z tym w liczbie mnogiej przyjmuje rodzaj męskorzeczowy^[1]^[2]^[3]^[4].

Przypisy

↑ JanJ. Miodek JanJ., Antagoniści, antagonisty, a może antagony, „Wiedza i Życie”, listopad 1996 [zarchiwizowane z adresu 2018-07-11] .
↑ antagonisty i agonisty, [w:] Poradnia językowa [online], PWN, 13 maja 2017 [dostęp 2022-01-17] .
↑ MarcinM. Woliński MarcinM. i inni, antagonista ''mięsień lub ząb'', [w:] Słownik gramatyczny języka polskiego [online], 2020 [dostęp 2022-01-17] .
↑ MirosławaM. Chełstowska MirosławaM., ''Kwasochłonne zapalenie przewodu pokarmowego'', „Nowa Pediatria”, 2/2004, s. 66–69 [dostęp 2022-01-17] .
↑ J.J. Jawien J.J. i inni, Inhibition of five lipoxygenase activating protein (FLAP) by MK-886 decreases atherosclerosis in apoE/LDLR-double knockout mice, „European Journal of Clinical Investigation”, 36 (3), 2006, s. 141–146, DOI: 10.1111/j.1365-2362.2006.01606.x, PMID: 1650695 [dostęp 2022-01-17] (ang.).

Bibliografia

Wojciech Kostowski, Zbigniew Herman (redaktorzy): Farmakologia. Podstawy farmakoterapii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2003 ISBN 83-200-3350-0.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[5] Taka jest poprawna forma (nie: antagoniści), gdyż termin antagonista jest tutaj rzeczownikiem nieosobowym rodzaju męskiego i w związku z tym w liczbie mnogiej przyjmuje rodzaj męskorzeczowy^[1]^[2]^[3]^[4].

[Miodek-1] JanJ. Miodek JanJ., Antagoniści, antagonisty, a może antagony, „Wiedza i Życie”, listopad 1996 [zarchiwizowane z adresu 2018-07-11] .

[Poradnia-2] antagonisty i agonisty, [w:] Poradnia językowa [online], PWN, 13 maja 2017 [dostęp 2022-01-17] .

[sgjp-3] MarcinM. Woliński MarcinM. i inni, antagonista ''mięsień lub ząb'', [w:] Słownik gramatyczny języka polskiego [online], 2020 [dostęp 2022-01-17] .

[Chełstowska-4] MirosławaM. Chełstowska MirosławaM., ''Kwasochłonne zapalenie przewodu pokarmowego'', „Nowa Pediatria”, 2/2004, s. 66–69 [dostęp 2022-01-17] .

[Jawien-6] J.J. Jawien J.J. i inni, Inhibition of five lipoxygenase activating protein (FLAP) by MK-886 decreases atherosclerosis in apoE/LDLR-double knockout mice, „European Journal of Clinical Investigation”, 36 (3), 2006, s. 141–146, DOI: 10.1111/j.1365-2362.2006.01606.x, PMID: 1650695 [dostęp 2022-01-17] (ang.).

[a]

[5]

[1]

[2]

[3]

[4]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne