Lekkie dywizje pancerne III Rzeszy

Lekkie dywizje pancerne III Rzeszy (niem. Panzer Leichte-Divisonen, dokładnie tłumaczone jako "dywizje szybkie") – dywizje, które powstały przez zmotoryzowanie pułków jazdy, przejmując ich tradycje, a i częściowo zadania, w przeciwieństwie do brygad formowanych do wsparcia piechoty. Podział ten odzwierciedla poglądy starszych oficerów różnych broni i ich opozycję do wizji Guderiana, który widział broń pancerną jako broń samodzielną.

Po kampanii wrześniowej dywizje lekkie zostały przeorganizowane w dywizje pancerne.

Etat wojenny przewidywał 332 oficerów, 10335 szeregowych i 333 kancelistów, lecz każda z czterech użytych we wrześniu 1939 dywizji lekkich miała inną strukturę organizacyjną. Powinna się ona składać z batalionu czołgów, pułku lub dywizjonu rozpoznawczego i pułku artylerii, oraz batalionu przeciwpancernego, batalionu pionierów (czyli saperów), kompanii łączności oraz służb.

Według Rajmunda Szubańskiego (Warszawa 1982) praktyczne wyposażenie obejmowało 73-190 czołgów, 38-76 samochodów pancernych, 24 haubice polowe, 6-10 dział piechoty, 18-30 moździerzy, 21-45 granatników, 48-51 dział ppanc, 12 armat plot, 158-270 karabinów maszynowych, 600 samochodów osobowych, 1370 ciężarowych i 1100 motocykli.

Sumarycznie w czterech, zorganizowanych do momentu ataku na Polskę, dywizjach lekkich (numery od 1 do 4) było 7 batalionów czołgów, 6 dywizjonów rozpoznawczych, co daje 521 czołgów i 228 samochodów pancernych, czyli około 20% wozów bojowych użytych w 1939 roku.

Wartościując siłę bojową jednostek Niemieckich należy brać pod uwagę typ posiadanych na stanie pojazdów. I tak 1 dywizja lekka posiadająca na stanie 106 czołgów PzKpfw 35(t) była jednostką silniejszą w porównaniu z dywizją pancerną uzbrojoną głównie w PzKpfw II i PzKpfw I, natomiast 3 dywizja lekka posiadała 59 wozów PzKpfw 38(t) Ausf.A. Uzbrojenie i rozmieszczenie dywizji lekkich i dywizji pancernych było skoordynowane z zadaniami, jakie przewidziano dla nich w operacji inwazyjnej.

Utworzone lekkie dywizje pancerne:

Zobacz też

Wehrmacht 1 września 1939

Bibliografia

  • R. Szubański – Polska broń pancerna 1939; Wydawnictwo MON, Warszawa 1982
  • B. Muller-Hildebrand – Das Heer 1935-1945; Frankfurt n.M 1956

Linki zewnętrzne