Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912 – maraton
 | |
|---|---|
 | |
 |
Bieg maratoński mężczyzn był jedną z konkurencji lekkoatletycznych rozgrywanych podczas V Igrzysk Olimpijskich w Sztokholmie. Bieg rozegrany został 14 lipca 1912 roku. Mistrzem olimpijskim w tej konkurencji został Południowoafrykańczyk Kenneth McArthur. Trasa maratonu liczyła 40,2 km.
Maraton na Igrzyskach w Sztokholmie był pierwszym w historii igrzysk przeprowadzonym na trasie „w jedną stronę i z powrotem”. Biegacze wystartowali na stadionie, po wyjściu z niego kierowali się na północ do miasta Sollentuna, gdzie okrążali kościół i wracali tą samą trasą na stadion. W dniu zawodów było bardzo gorąco, co wpłynęło na wyniki maratonu olimpijskiego. Niektóre źródła podawały temperaturę 32 °C w cieniu.
Większość z najlepszych biegaczy długodystansowych pojawiło się w Sztokholmie. Stany Zjednoczone reprezentowała maksymalna liczba dwunastu zawodników, w tym: zwycięzcy Maratonu Bostońskiego z 1911 i 1912 roku, Clarence DeMar i Mike Ryan; dwóch biegaczy pochodzenia rdzennie amerykańskiego, Lewis Tewanima z plemienia Hopi i Andrew Sockalexis z plemienia Penobscot; oraz Joe Forshaw, brązowy medalista olimpijski w maratonie z Londynu. Brytyjczycy wysłali do Szwecji ośmiu maratończyków, w tym Harry’ego Barretta zwycięzcę Polytechnic race z 1909 roku.
Dwóch najlepszych zawodników Polytechnic race z 1912 roku nie było Brytyjczykami, lecz i oni pojawili się w Sztokholmie. Byli to Kanadyjczyk James Corkery, zwycięzca wyścigu i Christopher Gitsham, reprezentant Związku Południowej Afryki i drugi zawodnik w biegu. Związek reprezentował także Kenneth McArthur, który był rozpoznawalnym zawodnikiem poza granicami ZPA. W latach 1909–1911 wygrał on trzy biegi maratońskie w kraju, a przed Igrzyskami w Sztokholmie nigdy nie został na tym dystansie pokonany.
Z początku w biegu prowadził fiński zawodnik Tatu Kolehmainen. W połowie dystansu, w miejscowości Sollentuna, Gitsham był już na prowadzeniu z czasem 1-12:40,0. Kolejnymi zawodnikami byli Kolehmainen i McArthur i, nieco później, grupa pięciu zawodników: Fred Lord z Wielkiej Brytanii, Carlo Speroniz Włoch, Alexis Ahlgren i Sigfrid Jacobsson ze Szwecji oraz Kanadyjczyk James Corkery.
NA 25 kilometrze Kolehmainen dogonił Gitshama i biegli razem przez dziesięć kilometrów. Kiedy Fin zszedł z trasy na 35 kilometrze, drugi z Południowoafrykańczyków, McArthur, dołączył do swojego rodaka. Niedaleko wzgórza, na kilka kilometrów przed Stadionem, McArthur wysunął się na prowadzenie. Wbiegł na Stadion ze zdecydowaną przewagą. Gitsham zdobył drugie miejsce, zaś Amerykanin Gaston Strobino trzecie.
Bieg maratoński był także miejscem pierwszego przypadku śmierci zawodnika podczas igrzysk olimpijskich. Portugalski biegacz Francisco Lázaro, z powodu wysokiej temperatury i zmęczenia, zemdlał na trasie biegu. Został on przewieziony do Seraphin Hospital, gdzie w śpiączce zmarł następnego dnia o szóstej dwadzieścia rano.
Rekordy
| Rekord świata |  Thure Johansson (SWE) | 2-40:35,0 | Sztokholm, Szwecja | 31.08.1909 |
| Rekord olimpijski |  Johnny Hayes (USA) | 2-55:18,4 | Londyn, Wielka Brytania | 24.07.1908 |
Wyniki
Oznaczenia:
- DNF - nie ukończył biegu
- DNS - nie wystartował
| Miejsce | Zawodnik | Czas |
|---|---|---|
| 1 |  Kenneth McArthur | 2-36:54,8  |
| 2 | Christopher Gitsham | 2-37:52,0 |
| 3 |  Gaston Strobino | 2-38:42,4 |
| 4 | Andrew Sockalexis | 2-42:07,9 |
| 5 |  James Duffy | 2-42:18,8 |
| 6 | Sigfrid Jacobsson | 2-43:24,9 |
| 7 | John Gallagher | 2-44:19,4 |
| 8 | Joseph Erxleben | 2-45:47,2 |
| 9 | Richard Piggott | 2-46:40,7 |
| 10 | Joseph Forshaw | 2-49:49,4 |
| 11 | Édouard Fabre | 2-50:36,2 |
| 12 | Clarence DeMar | 2-50:46,6 |
| 13 |  Jean Boussière | 2-51:06,6 |
| 14 |  Henry Green | 2-52:11,4 |
| 15 | William Forsyth | 2-52:23,0 |
| 16 | Lewis Tewanima | 2-52:41,4 |
| 17 | Harry Smith | 2-52:53,8 |
| 18 | Thomas Lilley | 2-59:35,4 |
| 19 | Arthur Townsend | 3-00:05,0 |
| 20 |  Felix Kwieton | 3-00:48,0 |
| 21 | Frederick Lord | 3-01:39,2 |
| 22 | Jacob Westberg | 3-02:05,2 |
| 23 |  Axel Simonsen | 3-04:59,4 |
| 24 | Carl Andersson | 3-06:13,0 |
| 25 | Edgar Lloyd | 3-09:25.,0 |
| 26 |  Iraklis Sakellaropoulos | 3-11:37,0 |
| 27 | Hjalmar Dahlberg | 3-13:32,2 |
| 28 | Ivar Lundberg | 3-16:35,2 |
| 29 |  Johannes Christensen | 3-21:57,4 |
| 30 | Olaf Lodal | 3-21:57,6 |
| 31 |  Ödön Kárpáti | 3-25:21,6 |
| 32 | Calle Nilsson | 3-26:56,4 |
| 33 | Emmerich Rath | 3-27:03,8 |
| 34 | Otto Osen | 3-36:35,2 |
| 35 |  Elmar Reiman | nieznany |
| — | Alexis Ahlgren | DNF |
| Henry Barrett | DNF | |
| James Beale | DNF | |
| Thure Bergvall | DNF | |
| James Corkery | DNF | |
| Oscar Fonbæk | DNF | |
| Septimus Francom | DNF | |
| William Grüner | DNF | |
| David Guttman | DNF | |
| Karl Hack | DNF | |
 Bohumil Honzátko | DNF | |
 Aarne Kallberg | DNF | |
 Shizō Kanakuri | DNF | |
| Andrejs Kapmals | DNF | |
| Tim Kellaway | DNF | |
| Tatu Kolehmainen | DNF | |
| Andrejs Krūkliņš | DNF | |
 Francisco Lázaro | DNF | |
| Ivan Lönnberg | DNF | |
| Louis Pauteux | DNF | |
| Vladimir Pénc | DNF | |
 Stuart Poulter | DNF | |
| Nikolajs Rasso | DNF | |
| John Reynolds | DNF | |
| Henrik Ripszám | DNF | |
 Francesco Ruggero | DNF | |
| Michael J. Ryan | DNF | |
| František Slavík | DNF | |
| Carlo Speroni | DNF | |
| Arthur St. Norman | DNF | |
 Dragutin Tomašević | DNF | |
| Gustaf Törnros | DNF | |
| Aleksandrs Upmals | DNF | |
| — | Ben Allel | DNS |
| Jean Capelle | DNS | |
| Mathias de Carvalho | DNS | |
| Nino Cazzaniga | DNS | |
| Orlando Cesaroni | DNS | |
| Nikolay Khorkov | DNS | |
| Paul Coulond | DNS | |
| Charles Davenport | DNS | |
| George Day | DNS | |
| Alex Decoteau | DNS | |
| Ahmed Djebelia | DNS | |
| George Goulding | DNS | |
| Gaston Heuet | DNS | |
| Joseph Keeper | DNS | |
| Alexandre Kracheninin | DNS | |
| Jean Lespielle | DNS | |
| Henry Lewis | DNS | |
| Henry Lorgnat | DNS | |
| Edmond Neyrinck | DNS | |
| Mikhail Nikolsky | DNS | |
| Alfred Nilsen | DNS | |
| Ole Olsen | DNS | |
| Jacob Pedersen | DNS | |
| Samuel Raynes | DNS | |
| Joseph Zaitsev | DNS | |
 Alphonso Sanchez | DNS | |
| John Tait | DNS | |
| René Wilde | DNS |
Bibliografia
- Athletics at the 1912 Stockholm Summer Games: Men's Marathon (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2012-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-07)].
Media użyte na tej stronie
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
An icon that represents a gold medal
An icon that represents a silver medal
An icon that represents a bronze medal
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
Sport records icon to be used for Olympic records.
.svg)
.svg)
↑ Civil flag or Landesfarben of the Habsburg monarchy (1700-1806)
↑ Merchant ensign of the Habsburg monarchy (from 1730 to 1750)
↑ Flag of the Austrian Empire (1804-1867)↑ Civil flag used in Cisleithania part of Austria-Hungary
(1867-1918)House colours of the House of Habsburg
.svg)
.svg)
A variant of the flag of the Kingdom of Hungary used between 6 November 1915 to 29 November 1918.
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Flag used in 1908–12 Olympic games to represent Australasian team
.svg)
Autor: F l a n k e r, Licencja: CC BY-SA 2.5
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The start of the Marathon at the 1912 Summer Olympics.
Kenneth McArthur at the entrance of the stadium during the Marathon at the 1912 Summer Olympics.
Christian Gitsham finishing in second place of the Marathon at the 1912 Summer Olympics.
Gaston Strobino finishing in third place of the Marathon at the 1912 Summer Olympics.
.svg)
Autor: Fornax, Licencja: CC BY-SA 3.0
South African Red Ensign from 1912 until 1951.
.svg)
Flaga Rosji 1858—1883