Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912 – sztafeta 4 × 100 m mężczyzn

Letnie Igrzyska Olimpijskie 1912
Lekkoatletyka
Sztafeta 4 × 100 m mężczyzn
Złoty medal Wielka Brytania
Srebrny medalSzwecja Szwecja
Brązowy medalnie przyznano
Zwycięstwo Brytyjczyków.
Sztafeta brytyjska: (od lewej) d’Arcy, Applegarth, Macintosh, Jacobs

Sztafeta 4 × 100 metrów mężczyzn była jedną z konkurencji lekkoatletycznych rozgrywanych podczas V Igrzysk Olimpijskich w Sztokholmie. Biegi eliminacyjne i półfinałowe rozegrano 8 lipca 1912 r., zaś bieg finałowy — 9 lipca 1912 r. Złoto zdobyła ekipa brytyjska w składzie: David Jacobs, Henry Macintosh, Victor d’Arcy i William Applegarth.

Stany Zjednoczone dysponując pięcioma zawodnikami, którzy dostali się do finału w biegu na 100 metrów byli zdecydowanymi faworytami. Lecz w półfinale reprezentacja została zdyskwalifikowana, za przekazanie pałeczki poza strefą zmiany. W finale wystartowały trzy drużyny: niemiecka, szwedzka i brytyjska. Każda z nich pobiegła szybciej od rekordu świata ustanowionego czasem 43,5 sekundy 19 maja 1912 r. przez ekipę niemiecką. Niemcy zwyciężając półfinał z najlepszym czasem - 42,3 s. - przy absencji Amerykanów, stali się głównymi kandydatami do złota. Lecz w finale zostali zdyskwalifikowani za niewłaściwą zmianę pałeczki. Po dyskwalifikacji Niemców, Szwedzi, którzy zajęli trzecie miejsce w biegu, zostali nagrodzeni srebrnymi medalami.

Wyniki

Eliminacje

Bieg 1

MiejsceZawodnicyCzasUwagi
1Kanada Kanada:
(Frank McConnell, Frank Lukeman, Harry Beasley, John Howard)
46,2 ORQ

Bieg 2

MiejsceZawodnicyCzasUwagi
1Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone:
(Ira Courtney, Frank Belote, Clement Wilson, Carl Cooke)
43,7 OR NR[1]Q

Bieg 3

MiejsceZawodnicyCzasUwagi
1 Wielka Brytania:
(David Jacobs, Henry Macintosh, Victor d’Arcy, William Applegarth)
45,0Q

Bieg 4

MiejsceZawodnicyCzasUwagi
1Szwecja Szwecja:
(Ivan Möller, Charles Luther, Ture Person, Knut Lindberg)
43,6 ORQ

Bieg 5

MiejsceZawodnicyCzasUwagi
1Cesarstwo Niemieckie Ces. Niemieckie:
(Karl von Halt, Max Herrmann, Erwin Kern, Richard Rau)
43,6 = ORQ
2Cesarstwo Austrii Austria:
(Gustav Kröjer, Rudolf Rauch, Fritz Weinzinger, Fritz Fleischer)
44,8

Bieg 6

MiejsceZawodnicyCzasUwagi
1 Węgry:
(Ferenc Szobota, Vilmos Rácz, Pál Szalay, István Jankovich)
43,7Q
2Francja Francja:
(Pierre Failliot, Georges Rolot, Charles Lelong, René Mourlon)
43,8

Półfinały

Półfinał 1 Stany Zjednoczone zostały zdyskwalifikowane za przekroczenie strefy zmian przy pierwszej zmianie pałeczki.

MiejsceZawodnicyCzasUwagi
1 Wielka Brytania:
(David Jacobs, Henry Macintosh, Victor d’Arcy, William Applegarth)
43,0 WRQ
Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone:
(Ira Courtney, Frank Belote, Clement Wilson, Carl Cooke)
Dyskwalifikacja

Półfinał 2

Po lewej drużyna szwedzka, po prawej drużyna węgierska.
MiejsceZawodnicyCzasUwagi
1Szwecja Szwecja:
(Ivan Möller, Charles Luther, Ture Person, Knut Lindberg)
42,5 WR NR[2]Q
2 Węgry:
(Ferenc Szobota, Vilmos Rácz, Pál Szalay, István Jankovich)
42,9

Półfinał 3

MiejsceZawodnicyCzasUwagi
1Cesarstwo Niemieckie Ces. Niemieckie:
(Otto Röhr, Max Herrmann, Erwin Kern, Richard Rau)
42,3 WRQ
2Kanada Kanada:
(Frank McConnell, Frank Lukeman, Harry Beasley, John Howard)
43,5 NR[3]

Finał

Zmiana osady niemieckiej.

Rau, próbując nadrobić straty pierwszych zmian, skończył bieg tuż za Applegarthem, lecz ostatecznie Niemcy zostali zdyskwalifikowani za przekroczenie strefy zmiany przez Erwina Kerna. Srebro przyznano Szwedom.

MiejsceZawodnicyCzas
1 Wielka Brytania:
David Jacobs, Henry Macintosh, Victor d’Arcy, William Applegarth)
42,4 NR[4]
2Szwecja Szwecja:
(Ivan Möller, Charles Luther, Ture Person, Knut Lindberg)
42,6
Cesarstwo Niemieckie Ces. Niemieckie:
(Otto Röhr, Max Herrmann, Erwin Kern, Richard Rau)
Dyskwalifikacja

Przypisy

  1. Janusz Waśko, John Brant, György Csiki, Andrzej Socha: National Records Evolution 1912 – 2012. Zamość: 2013, s. 197. ISBN 978-83-62033-30-0.
  2. Janusz Waśko, John Brant, György Csiki, Andrzej Socha: National Records Evolution 1912 – 2012. Zamość: 2013, s. 195. ISBN 978-83-62033-30-0.
  3. Janusz Waśko, John Brant, György Csiki, Andrzej Socha: National Records Evolution 1912 – 2012. Zamość: 2013, s. 186. ISBN 978-83-62033-30-0.
  4. Janusz Waśko, John Brant, György Csiki, Andrzej Socha: National Records Evolution 1912 – 2012. Zamość: 2013, s. 189. ISBN 978-83-62033-30-0.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Olympic rings.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic rings without rims.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Gold medal icon.svg
An icon that represents a gold medal
Silver medal icon.svg
An icon that represents a silver medal
Bronze medal icon.svg
An icon that represents a bronze medal
Sport records icon OR.svg
Sport records icon to be used for Olympic records.
Flag of the United States (1912-1959).svg
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
Sport records icon NR.svg
Sport records icon to be used for national records.
Flag of the German Empire.svg
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
Flag of Germany (1867–1918).svg
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
Sport records icon WR.svg
Sport records icon to be used for world records.
Athletics pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
German Olympic flag (1959-1968).svg
Flag of the unified Team of Germany for the Olympic Games, 1960–1968.
Flag of Jamaica.svg
Flag of Jamaica. “The sunshine, the land is green, and the people are strong and bold” is the symbolism of the colours of the flag. GOLD represents the natural wealth and beauty of sunlight; GREEN represents hope and agricultural resources; BLACK represents the strength and creativity of the people. The original symbolism, however, was "Hardships there are, but the land is green, and the sun shineth", where BLACK represented the hardships being faced.
1912 Athletics men's 4x100 metre final.JPG
During the final of the men's 4x100 metre relay at the 1912 Summer Olympics. Team Germany passing the baton.
1912 Athletics men's 4x100 metre.JPG
The second semi-final of the men's 4x100 metre relay at the 1912 Summer Olympics. Team Sweden on the left and the Hungarian team on the right.
Flag of Hungary (1915-1918; angels; 3-2 aspect ratio).svg
A variant of the flag of the Kingdom of Hungary used between 6 November 1915 to 29 November 1918.
Flag of the Habsburg Monarchy.svg

↑ Civil flag or Landesfarben of the Habsburg monarchy (1700-1806)
↑ Merchant ensign of the Habsburg monarchy (from 1730 to 1750)
↑ Flag of the Austrian Empire (1804-1867)
↑ Civil flag used in Cisleithania part of Austria-Hungary (1867-1918)
House colours of the House of Habsburg
Victor d'Arcy, Willie Applegarth, Henry Macintosh, David Jacobs 1913.jpg
Competitors in the Civil Service Athletic Sports 220 yards race at Stamford Bridge in London. (L to R) V H D'Arcy, W R Applegarth, K H Macintosh and D H Jacob.
1912 Athletics men's 4x100 metre final2.JPG
The final of the men's 4x100 metre relay at the 1912 Summer Olympics. Victor d'Arcy on the left [1][2] winning the race for Great Britain. On the right finishing second but later disqualified, Richard Rau for Germany.