Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1932 – bieg na 1500 m mężczyzn
Bieg na 1500 metrów mężczyzn był jedną z konkurencji rozgrywanych podczas X Letnich Igrzysk Olimpijskich. Biegi zostały rozegrane w dniach 3–4 sierpnia 1932 roku na stadionie Los Angeles Memorial Coliseum w Los Angeles. Wystartowało 24 zawodników z 14 krajów.
Rekordy
Zawodnik | Wynik | Miejsce | Data | |
---|---|---|---|---|
Rekord świata | Jules Ladoumègue | 3:49,2 | Paryż | (dts)[1] | 5 października 1930
Rekord olimpijski | Harri Larva | 3:53,2 | Amsterdam | (dts)[2] | 2 sierpnia 1928
Terminarz
Data | Godzina | |
---|---|---|
3 sierpnia 1932 | Eliminacje | 17:15 |
4 sierpnia 1932 | Finał | 15:45 |
Wyniki
Eliminacje
Z każdego z biegów eliminacyjnych trzech najlepszych zawodników awansowało do finału.
Bieg 1
Poz. | Zawodnik | Reprezentacja | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. | Glenn Cunningham | Stany Zjednoczone | 3:55,8 | Q |
2. | Jerry Cornes | Wielka Brytania | 4:01,0 | Q |
3. | Martti Luomanen | Finlandia | 4:01,5 | Q |
4. | Phil Edwards | Kanada | 4:03,5 | Q |
5. | Hermenegildo del Rosso | Argentyna | 4:06,0 | |
6. | Christian Markersen | Dania | 4:06,5 | |
7. | Amilio Rodríguez | Meksyk | b.d. | |
– | João Andrade | Brazylia | DNS | |
– | Alex Hillhouse | Australia | DNS | |
– | Janusz Kusociński | Polska | DNS | |
– | Roger Rochard | Francja | DNS |
Bieg 2
Poz. | Zawodnik | Reprezentacja | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. | Jack Lovelock | Nowa Zelandia | 3:58,0 | Q |
2. | Norwood Hallowell | Stany Zjednoczone | 3:58,1 | Q |
3. | Eddie King | Kanada | 3:58,6 | Q |
4. | Harri Larva | Finlandia | 3:58,8 | Q |
5. | Paul Martin | Szwajcaria | 3:59,1 | |
6. | Folke K. Skoog | Szwecja | 3:59,6 | |
7. | Bill Barwick | Australia | 4:03,5 | |
– | Armando Bréa | Brazylia | DNF | |
– | Séra Martin | Francja | DNS | |
– | Jaime Merino | Meksyk | DNS |
Bieg 3
Poz. | Zawodnik | Reprezentacja | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. | Luigi Beccali | Włochy | 3:59,6 | Q |
2. | Eino Purje | Finlandia | 3:59,7 | Q |
3. | Eric Ny | Szwecja | 3:59,9 | Q |
4. | Frank Crowley | Stany Zjednoczone | 4:00,0 | Q |
5. | Les Wade | Kanada | 4:00,5 | |
6. | Pedro Ortíz | Meksyk | 4:18,0 | |
– | Nestor Gomes | Brazylia | DNF | |
– | Reg Thomas | Wielka Brytania | DNF | |
– | Otto Peltzer | Niemcy | DNF | |
– | Jean Keller | Francja | DNS | |
– | Luis Oliva | Argentyna | DNS |
Finał
Poz. | Zawodnik | Reprezentacja | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. | Luigi Beccali | Włochy | 3:51,2 | [3] |
2. | Jerry Cornes | Wielka Brytania | 3:52,6 | [4] |
3. | Phil Edwards | Kanada | 3:52,8 | [5] |
4. | Glenn Cunningham | Stany Zjednoczone | 3:53,4 | |
5. | Eric Ny | Szwecja | 4:54,6 | |
6. | Norwood Hallowell | Stany Zjednoczone | 3:55,0 | |
7. | Jack Lovelock | Nowa Zelandia | 3:57,8 | |
8. | Frank Crowley | Stany Zjednoczone | 3:58,1 | |
9. | Martti Luomanen | Finlandia | 3:58,4 | |
10. | Harri Larva | Finlandia | 3:58,4 | |
– | Eino Purje | Finlandia | DNF | |
– | Eddie King | Kanada | DNS |
Przypisy
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, s. 63 [dostęp 2021-12-20] (ang.).
- ↑ 1928 Summer Games Olympics, Athletics, 1,500 metres, Men, olympedia.org [dostęp 2021-12-20] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 44. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.)
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 43. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.)
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 42. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.)
Bibliografia
- Olympic Official Reports Collection – Official Reports 1932, s. 417–419 [dostęp 2021-12-20] (ang.).
- 1932 Summer Olympics. Athletics. 1,500 metres, Men, olympedia.org [dostęp 2021-12-20] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
An icon that represents a gold medal
Autor: F l a n k e r, Licencja: CC BY-SA 2.5
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
An icon that represents a silver medal
An icon that represents a bronze medal
The Canadian Red Ensign used between 1921 and 1957.
This image has compared for accuracy (mainly colors) using an image from World Statesmen. The only change is making the maple leaves green from red. This image has compared for accuracy (mainly colors) using an image from World Statesmen. The most recent version of this image has changed the harp into one with a female figure; see [http://flagspot.net/flags/ca-1921.html FOTW
Flaga Finlandii
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Sport records icon to be used for Olympic records.
Sport records icon to be used for national records.
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Sport. Olympische Spelen 1928 Amsterdam, Nederland : De Canadees Phil Edwards, lid van de Canadese estafetteploeg 4x400 m, die brons won.