Leming

Leming
Lemmus[1]
Link, 1795[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – leming norweski (L. lemmus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

karczowniki

Plemię

lemingi

Rodzaj

leming

Typ nomenklatoryczny

Mus lemmus Linnaeus, 1758

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Leming[9] (Lemmus) – rodzaj gryzonia z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w rodzinie chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Europie, Azji i Ameryce Północnej[10][11][12].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 86–160 mm, długość ogona 8–18 mm; masa ciała 16,2–130 g[11].

Systematyka

Etymologia

  • Lemmus (Lemnus): norw. lemming „leming”[13].
  • Brachyurus: gr. βραχυς brakhus „krótki”; ουρα ourα „ogon”[14]. Gatunek typowy: Mus lemmus Linnaeus, 1758.
  • Hypudaeus: gr. ὑπoδαιος hupodaios „podziemny”[15]. Gatunek typowy: Mus lemmus Linnaeus, 1758.
  • Mirus: łac. mirus „wspaniały, cudowny”[16]. Gatunek typowy: †Mirus muhlhoferi Brunner, 1938.
  • Miromus: łac. mirus „wspaniały, cudowny”[16]; mus, muris „mysz”, od gr. μυς mus, μυος muos „mysz”[17]. Nazwa zastępcza dla Mirus Brunner, 1938 (nazwa zajęta przez Mirus Albers, 1850 (Mollusca)).

Taksonomia

Lemmus jest rodzajem nominatywnym plemienia lemingów (Lemini), do którego zalicza się także rodzaje Myopus i Synaptomys. Monofiletyczność rodzaju potwierdzają współczesne badania alloenzymów, powtarzających się sekwencji jądrowego DNA oraz sekwencje DNA mitochondrialnego. Współcześni autorzy wyróżniają od 2 do 5 żyjących obecnie gatunków[12].

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[10][9]:

Ponadto znane są gatunki kopalne, w tym[18]:

  • Lemmus kowalskii Carls & Rabeder, 1988
  • Lemmus sheri Abramson, 1992

Przypisy

  1. Lemmus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. J.G. Fischer von Waldheim: Tableaux synoptiques de zoognosie. Moscou: de l’Imprimerie de l’Université Impériale, 1808, s. kol. 4. (fr.).
  3. J.G. Fischer von Waldheim: Zoognosia tabulis synopticis illustrata, in usum praelectionum Academiae imperialis medico-chirugicae mosquensis edita. Wyd. 3. Cz. 1. Mosquae: Nicolai S. Vsevolozsky, 1813, s. 24. (łac.).
  4. J.K.W. Illiger: Prodromus systematis mammalium et avium: additis terminis zoographicis utriusque classis, eorumque versione germanica. Berolini: Sumptibus C. Salfeld, 1811, s. 87. (łac.).
  5. J.E. Gray. An Outline of an Attempt at the Disposition of Mammalia into Tribes and Families, with a List of the Genera apparently appertaining to each Tribe. „Annals of Philosophy”. New Series. 10, s. 342, 1825. (ang.). 
  6. G. Brunner. Die Gaiskirche im oberen Püttlachtal (Oberfranken): Pottensteiner Nagerschicht ; ein Schnee-Eulen-Horst (Nictea nivea L.) des Magdalénien mit Mirus mühlhoferi n. g. n. sp. „Neuen Jahrbuch für Mineralogie Geologie Paläontologie Abhandlungen”. 79B, s. 252, 1938. (niem.). 
  7. G. Brunner. Die Kleine Teufelshöhle bei Pottenstein (Oberfranken). Ein Faunenproiii vom Mindel-Riss-Interglazial bis zum Spätrnagdelenien. „Abhandlungen Bayerischen Akademie Wissenschaften, Mathematisch-Naturwissenschaftliche Abteilung”. 60, s. 33, 1951. (niem.). 
  8. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 236–237. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  9. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 344. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  10. a b U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 292–295. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  11. a b D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Lemmus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-20].
  12. Palmer 1904 ↓, s. 367.
  13. Palmer 1904 ↓, s. 144.
  14. Palmer 1904 ↓, s. 343.
  15. a b Jaeger 1944 ↓, s. 137.
  16. Jaeger 1944 ↓, s. 140.
  17. N. Abramson & A. Nadachowski. Revision of fossil lemings (Lemminae) from Poland with special refference to occurrence of Synaptomys in Eurasia. „Acta Zoologica Cracoviensia”. 44 (1), s. 65-77, 2001. 

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Tunturisopuli Lemmus Lemmus.jpg
Taxidermied Norway lemming (Lemmus lemmus).