Leokadia Penners

Leokadia Wiśniewska
Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1921
Toruń

Data i miejsce śmierci

2 października 2009
Mönchengladbach

Informacje klubowe
Klub

1937-1939, 1945-1946: Pomorzanin Toruń
1946: Bałtyk Gdynia
1947: GKS Grudziądz
1948-1950: Gedania Gdańsk
1951-1953: Spójnia Gdańsk

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski
złoto1938skok wzwyż
złoto1939skok wzwyż
złoto1946skok wzwyż
złoto1947skok wzwyż
złoto1948skok wzwyż
złoto1939bieg na 80 m przez płotki
złoto1939sztafeta 4 x 100 m.
złoto1939sztafeta 4 x 200 m.
złoto1947sztafeta 100+100+200+500 m.
srebro1948bieg na 80 m przez płotki
srebro1949bieg na 80 m przez płotki
srebro1948sztafeta 4 x 100 m.
srebro1947sztafeta 200+100+80+60 m.
brąz1937sztafeta 4 x 100 m.

Leokadia Wiśniewska, primo voto Wiśniewska-Penners[1], secundo voto Schmits (ur. 10 kwietnia 1921[2][3], zm. 2 października 2009 w Mönchengladbach[4]) – polska lekkoatletka, dwunastokrotna mistrzyni Polski.

Życiorys

Była wychowanką Pomorzanina Toruń, gdzie startowała przed wojną oraz w pierwszych latach powojennych. Następnie reprezentowała barwy Bałtyku Gdynia, GKS Grudziądz, Gedanii Gdańsk i Spójni Gdańsk[2][3].

Z pierwszego małżeństwa miała córkę Elisabet i syna Huberta[1].

Uprawiała wiele konkurencji lekkoatletycznych, ale największe sukcesy odniosła w skoku w wzwyż oraz w biegach sztafetowych i przez płotki. Na mistrzostwach Polski seniorów na otwartym stadionie zdobyła łącznie 14 medali, w tym 9 złotych, cztery srebrne i jeden brązowy[5]:

Na zimowych mistrzostwach Polski zdobyła sześć medali, w tym trzy złote, jeden srebrny i dwa brązowe (w 1948 złoto w biegu na 50 m ppł, skoku wzwyż i sztafecie 4 x 50 m, w 1950 srebro w skosu wzwyż, brąz w biegu na 50 m ppł i w sztafecie 4 x 50 m[6].

W 1939 czterokrotnie sztafeta z jej udziałem poprawiała klubowy rekord Polski:

  • w konkurencji 4 x 100 m - pierwszy raz 15 lipca wynikiem 52,6 sek., a drugi raz dzień później wynikiem 52,2 sek[3]. Ten drugi wynik powtórzyła dwa tygodnie później na innych zawodach[3].
  • w konkurencji 4 x 200 m - 1:51,8 (30 lipca) i 1:51,1 (20 sierpnia)[3].

Rekordy życiowe

Przypisy

  1. a b https://www.facebook.com/1050723661729361/photos/a.1705756129559441/1705756202892767/?type=3&theater
  2. a b Henryk Kurzyński: Polska lekkoatletyka w latach 1945-1960. T. 1. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, październik 2014, s. 198. ISBN 978-83-64544-06-4.
  3. a b c d e Henryk Kurzyński, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Tadeusz Wołejko: Historia polskiej kobiecej lekkoatletyki w okresie międzywojennym. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 420-421.
  4. Leokadia Wiśniewska - 12-krotna Mistrzyni Polski.Danielewskiego 7
  5. Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011, s. 460. ISBN 978-83-934369-0-3.
  6. Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Włodzimierz Szymański: Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014. Warszawa, Sopot: Komisja Statystyczna PZLA, 2014, s. 452. ISBN 978-83-64544-00-2.
  7. Nota biograficzna. bieganie.pl. [dostęp 2016-11-27]. (pol.).
  8. Henryk Kurzyński, Janusz Rozum i Komisja Statystyczna PZLA: Polska lekkoatletyka 1945-1960: Tabele. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, grudzień 2014, s. 307. ISBN 978-83-64544-07-1.

Media użyte na tej stronie

Athletics pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.