Leonīds Vedējs

Leonīds Vedējs

Data i miejsce urodzenia	12 października 1908 Dyneburg
Data i miejsce śmierci	4 lutego 1995 Grand Rapids
Obywatelstwo	łotewskie
Informacje klubowe
Klub	US Ryga (1931-1940; 1942-1944) Dinamo Ryga (1941)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Łotwa Uniwersjada brąz Turyn 1933 hokej na lodzie srebro Budapeszt 1935 hokej na lodzie
Odznaczenia

Leonīds Jānis Vedējs (ur. 12 października 1908 w Dyneburgu, zm. 4 lutego 1995 w Grand Rapids) – łotewski hokeista grający na pozycji obrońcy, reprezentant Łotwy, olimpijczyk.

Dzieciństwo, edukacja i praca zawodowa

Był synem policjanta Jūlijsa Vedējsa i Jozefiny z d. Kočana^[1]. Studiował agronomię na wydziale rolniczym Uniwersytetu Łotwy (obecnie część Łotewskiego Uniwersytetu Rolniczego w Jełgawie)^[2]. Sportem zainteresował się już w latach szkolnych, trenował wówczas piłkę nożną i łyżwiarstwo^[3]. W latach 30. pracował jako bakteriolog w laboratorium departamentu bakteriologicznego ministerstwa rolnictwa. Pracę w tym zawodzie kontynuował również w latach okupacji. Po II wojnie światowej przebywał w obozie dla uchodźców w Fischbach i pracował jako bakteriolog w Norymberdze. W 1949 wyemigrował do USA, gdzie pracował w zawodzie aż do lat 80. Jest także autorem kilku prac naukowych z zakresu bakteriologii^[2].

Kariera sportowa

Kariera klubowa

Początkowo był napastnikiem, jednak po kilku latach zaczął grać na pozycji obrońcy^[1]. Karierę rozpoczął w 1931 w klubie Universitātes sports. W 1941 grał w Dinamo, ale rok później wrócił do poprzedniej drużyny, której zawodnikiem był do 1944. W sezonie 1946/1947 grał w drużynie HC Augsburg, składającej się głównie z łotewskich zawodników na emigracji oraz HC Baltica, skupiającej zawodników z krajów nadbałtyckich^[1].

Kariera reprezentacyjna

Był jednym z liderów przedwojennej reprezentacji Łotwy^[1]. W latach 1935–1940 był kapitanem tej reprezentacji^[3].

Wraz z kadrą zajął 10. miejsce na mistrzostwach świata w 1933, 13. na MŚ w 1935 oraz ponownie 10. w 1938 i 1939. Był też 3. na Uniwersjadzie 1933 i 2. dwa lata później. W 1936 wystąpił również na zimowych igrzyskach olimpijskich w Garmisch-Partenkirchen, na których łotewska reprezentacja zajęła 13. miejsce. Był chorążym łotewskiej kadry na tych igrzyskach^[4][5]. Był pierwszym olimpijczykiem pochodzącym z Dyneburga^[6].

Łącznie w latach 1932–1940 zaliczył najwięcej występów w reprezentacji Łotwy – w tym okresie zagrał w 34 z 36 wszystkich spotkaniach kadry kraju^[7]; w tym jako jedyny w pierwszym oraz ostatnim przedwojennym meczu^[8].

Został nagrodzony Zelta nozīmi przez Latvijas Ziemas sporta savienības.

Po zakończeniu kariery

Po zakończeniu kariery został wygnany do Niemiec. Podczas II wojny światowej walczył w tamtejszej artylerii przeciwlotniczej. Miał stopień sierżanta. Został odznaczony Krzyżem Żelaznym I i II klasy. Po wojnie wyemigrował do USA i został trenerem, jednakże z powodu różnic między hokejem europejskim a amerykańskim zrezygnował. W latach 80. był trenerem w Rio de Janeiro. Po odzyskaniu niepodległości przez Łotwę wspierał Łotewski Związek Hokeja.

Zmarł 4 lutego 1995 w Grand Rapids^[9] po krótkiej chorobie^[3]. 30 czerwca 1995, zgodnie z ostatnią wolą Vedējsa, jego prochy zostały rozrzucone nad Morzem Bałtyckim przez dzieci hokeisty (miał syna Dainisa i córkę Jānę^[10]).

Przypisy

Bibliografia

• Leonīds Vedējs (łot.). lcb.lv. [dostęp 2013-12-23].
• Sergejs Kuzņecovs. Pirmais Daugavpils olimpietis: Leonīds Vedējs. „Latgales Laiks”. 2/2011, s. 19, 2011-01-07. ISSN 1407-9208 (łot.). 
• Leonīds Vedējs (łot.). latgalesdati.du.lv. [dostęp 2013-12-23].
• Leonīds Vedējs (łot.). olimpiade.lv. [dostęp 2013-12-23].
• Leonīds Vedējs (ang.). olympedia.org. [dostęp 2021-04-28].
• Leonīds Vedējs (ang.). eliteprospects.com. [dostęp 2013-12-24].

Linki zewnętrzne

• Link do fotografii