Leon Brylowski

Leon Brylowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1928
Garcz

Data i miejsce śmierci

28 sierpnia 2015
Dzierżążno

Radny Rady Miejskiej Kartuz, Delegat do Sejmiku Samorządowego Województwa Gdańskiego
Okres

od 1994
do 1998

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej

Leon Józef Brylowski (ur. 21 stycznia 1928 w Garczu, zm. 28 sierpnia 2015 w Dzierżążnie) – kaszubski działacz społeczny i samorządowy, pedagog, nauczyciel, dyrektor szkół, regionalista.

Działalność zawodowa

Karierę zawodową rozpoczął w 1946 r., kiedy został zatrudniony na stanowisku nauczyciela w szkole powszechnej w Kartuzach. W kolejnych latach pełnił funkcję nauczyciela w szkołach podstawowych (powszechnych) w Żukowie (1948–1951)[1], Sierakowicach[2] (1949–1950) i Jelonku (1950–1952), Szkole Podstawowej dla Pracujących w Kartuzach (1952–1953), Zasadniczej Szkole Metalowo-Drzewnej w Kartuzach (1953–1954). W kolejnych latach pełnił funkcje kierownika lub dyrektora kolejno: Liceum Korespondencyjnego w Gdańsku, filia w Kartuzach (1956–1959), Szkoły Podstawowej nr 3 w Kartuzach (1959–1980), Zasadniczej Szkoły Zawodowej Wojewódzkiego Zjednoczenia Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Gdyni (1980–1985), Ogniska Pracy Pozaszkolnej w Kartuzach (1985-1986). Ponadto pełnił funkcje: zastępcy inspektora szkolnego Wydziału Oświaty Powiatowej Rady Narodowej w Kartuzach (1956–1959), wizytatora i metodyka w Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Gdańsku, nauczyciela w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych w Przodkowie (1991–2001),

W 1963 r. ukończył studia magisterskie w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku. Pracę magisterską pt. „Szkolnictwo powszechne powiatu kartuskiego w okresie międzywojennym (1920–1939)” napisał pod kierunkiem doc. dr. Kazimierza Kubika w Katedrze Historii Wychowania i Organizacji Szkolnictwa.

Działalność społeczna i samorządowa

W latach 1994-1998 radny Rady Miejskiej Kartuz, Delegat do Sejmiku Samorządowego Województwa Gdańskiego i członek jego prezydium. Członek Rady Krajowej Ruchu Stowarzyszeń Regionalnych RP[3]. Członek Zarządu Wojewódzkiego Stowarzyszenia Polaków Poszkodowanych przez III Rzeszę w Gdańsku (w latach 1943–45 robotnik przymusowy, wywieziony na roboty do III Rzeszy, powrócił do kraju w 1946 r.).

Jeden z inicjatorów powołania Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego (ZK-P). Wiceprezes ZK-P w Kartuzach. W 1983 r. jeden z inicjatorów powołania Towarzystwa Miłośników Kartuz — organizacji społeczno-kulturalnej, która kontynuuje tradycje istniejącego w latach 1920–1939 Towarzystwa Upiększania Kartuz. W 1983 r. odmówiono rejestracji Towarzystwa z powodów prawnych i politycznych[4]. 21 września 1989 r. z inicjatywy i pod przewodnictwem L. Brylowskiego odbyło się kolejne zebranie założycielskie, tym razem zakończone sukcesem. 20 lutego 1990 r. Towarzystwo zostało zarejestrowane przez Sąd Wojewódzki w Gdańsku. Leon Brylowski został wybrany na pierwszego prezesa organizacji. W wyniku kolejnych wygranych wyborów funkcję tę piastował nieprzerwanie do kwietnia 2015 r., kiedy zrezygnował z powodów zdrowotnych[5]. Towarzystwo jest ważnym inicjatorem i animatorem życia społeczno-kulturalnego Kartuz. Do jego osiągnięć z okresu prezesury L. Brylowskiego można zaliczyć upamiętnienie dawnego cmentarza ewangelickiego[6] i synagogi (w postaci głazów z dwujęzycznymi tablicami informacyjnymi), pierwszego kościoła parafialnego w Kartuzach pw. św. Katarzyny (1490–1847), zakończone sukcesem starania o rekonstrukcję XVII-wiecznej kaplicy pw. św. Krzyża na Górze Spiczastej, renowację pomnika Matki Boskiej Królowej Korony Polskiej z 1927 r. (dłuta Marcina Rożka) i przebudowy jego cokołu, remont i rozbudowę infrastruktury cmentarza katolickiego, organizację dorocznych konkursów na najbardziej zadbaną posesję i ogród, organizację imprez integracyjnych dla mieszkańców.

Życie prywatne

Syn Augustyna, zawiadowcy stacji kolejowej w Garczu, członka Polskiego Związku Zachodniego i Moniki z Szymichowskich. Miał sześcioro rodzeństwa. W 1953 r. ożenił się z Heleną z Piotrowskich, z którą miał dwoje dzieci: Elżbietę i Witolda.

1 września 2015 r. został pochowany na cmentarzu katolickim w Kartuzach[7].

Przypisy

  1. ↑ Antoni Grzędzicki, Z dziejów szkolnictwa w Żukowie w latach 1945-1992, Gdańsk 1993, s. 12.
  2. ↑ Henryk Radomski, Szkoła w Sierakowicach po II wojnie światowej: Według radzieckiej receptury (1949/50), „Wiadomości Sierakowickie”.
  3. ↑ Krajowy Rejestr Sądowy, nr 0000172714
  4. ↑ Ryszard Ciemiński, Album Kartuski, Gdańsk 1991, s. 112.
  5. ↑ Magda Dzienisz, Leon Brylowski nie jest już przewodniczącym Towarzystwa Miłośników Kartuz, „Express Kaszubski”, 29 kwietnia 2015.
  6. ↑ Wojciech Drewka, Kartuzy. Odnowili obelisk upamiętniający cmentarz ewangelicki, „Express Kaszubski”, expresskaszubski.pl, 10 października 2015 [dostęp 2019-11-02].
  7. ↑ Redakcja, Pogrzeb śp. Leona Brylowskiego-tłumy żegnały wielkiego społecznika i byłego dyrektora[ZDJĘCIA,WIDEO], Kartuzy Nasze Miasto, 1 września 2015 [dostęp 2019-11-02] (pol.).

Media użyte na tej stronie

Leon Brylowski - zdjęcie portretowe.jpg
Autor: brak informacji, Licencja: CC BY-SA 4.0
Leon Brylowski - zdjęcie portretowe
POL Srebrny Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej BAR.png
Baretka Srebrnego Medalu Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej