Leon Iwanowski

Leon Iwanowski
Лев Константинович Ивановский
generał brygady generał brygady
Data urodzenia

26 czerwca 1869

Data i miejsce śmierci

23 marca 1934
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Lesser Coat of Arms of Russian Empire.svg Armia Imperium Rosyjskiego
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie)

Leon Iwanowski (ur. 26 czerwca 1869 na Grodzieńszczyźnie, zm. 23 marca 1934 w Warszawie) – generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys

Ukończył gimnazjum filologiczne w Petersburgu i Wydział Matematyki Petersburskiego Uniwersytetu Państwowego. Następnie ukończył Wileńską Szkołę Junkrów Piechoty, skończył też Wydział Prawa w Aleksandrowskiej Akademii Wojskowej. Początkowo służył w 4 rezerwowym kadrowym batalionie piechoty. W armii carskiej zajmował m.in. stanowiska pomocnika prokuratora sądu wojskowego Syberyjskiego, a następnie Warszawskiego Okręgu Wojskowego. W późniejszym okresie piastował m.in. stanowisko sędziego w tych Okręgach Wojskowych. Brał udział w wojnie rosyjsko-japońskiej i I wojnie światowej. W 1918 roku wstąpił do I Korpusu Polskiego.

28 lutego 1919 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia generała podporucznika. 1 marca 1919 roku został mianowany prokuratorem Naczelnego Sądu Wojskowego w Warszawie[1]. Rozkazem 1443 z 8 kwietnia 1919 został mianowany przewodniczącym Komisji Kwalifikacyjnej Korpusu Sądowego Wojska Polskiego[2].

Z dniem 31 marca 1924 roku, jako generał brygady rezerwy został przeniesiony w stan spoczynku. Na emeryturze mieszkał przy ulicy Kredytowej 8 m. 9 w Warszawie[3][4][5]. Żonaty z Weroniką z domu Lebiediewa. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kw.B15-2-3)[6].

Awanse

  • podporucznik - 1890,
  • porucznik - 1893,
  • sztabskapitan - 1899,
  • kapitan - 1901,
  • podpułkownik - 1905,
  • pułkownik - 1909,
  • generał major - 1917.

Ordery i odznaczenia

  • Order św. Stanisława 2 klasy - 1908[7]
  • Order św. Anny 2 klasy - 1913[7]
  • Order św. Włodzimierza kl. 3 – 24 kwietnia 1915[7]
  • Order św. Włodzimierza kl. 4 – 15 lutego 1915[7]

Przypisy

  1. ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 30 z 18 marca 1919 roku, poz. 948, 951.
  2. ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych, 1919, R. 2, nr 44, s. 1069.
  3. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 25 lipca 1924 roku, s. 402, tu jako datę przeniesienia w stan spoczynku podano 31 maja 1924 roku.
  4. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 69 z 1 lipca 1925 roku, s. 353, sprostowano datę przeniesienia w stan spoczynku z „31 maja” na „31 marca” 1924 roku.
  5. ↑ Stawecki 1994 ↓, s. 142, autor jako datę przeniesienia w stan spoczynku podał „30 stycznia 1920 roku”.
  6. ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2021-05-13].
  7. ↑ a b c d Likhotvorik 2017 ↓.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
RUS Order św. Stanisława (baretka).svg
Baretka Orderu św. Stanisława.
PL Epolet gen bryg.svg
Naramiennik generała brygady Wojska Polskiego (1919-39).
RUS Order św. Włodzimierza (baretka).svg
Baretka Orderu św. Włodzimierza.
RUS Order św. Anny (baretka).svg
Baretka Orderu św. Anny.