Leon Karwacki

Leon Paweł Karwacki
pułkownik lekarz pułkownik lekarz
Data i miejsce urodzenia

9 kwietnia 1871
Włodawa

Data i miejsce śmierci

18 lutego 1942
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

do 1928

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Komandor Orderu Korony Włoch Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Grób Leona Karwackiego na cmentarzu Powązkowskim

Leon Paweł Karwacki (ur. 9 kwietnia 1871 we Włodawie, zm. 18 lutego 1942 w Warszawie) – polski mikrobiolog, docent patologii ogólnej i doświadczalnej Uniwersytetu Warszawskiego, pułkownik lekarz Wojska Polskiego.

Życiorys

W 1890 ukończył gimnazjum filologiczne w Chełmie, za wybitne osiągnięcia otrzymał złoty medal. Następnie studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego, po otrzymaniu w 1895 dyplomu cum eximia laude kontynuował naukę w Pradze, a od 1898 w Instytucie Pasteura w Paryżu. W 1905 przeniósł się do Berlina, a następnie uczęszczał na roczne studia w Rzymie, po czym wyjechał do Warszawy, gdzie rozpoczął pracę jako asystent dr. Władysława Krajewskiego w Szpitalu Dzieciątka Jezus. Następnie pracował w pracowni serologicznej Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, w 1912 przedstawił pracę doktorską z chorób wewnętrznych. Po wybuchu I wojny światowej został ordynatorem i kierownikiem pracowni chirurgicznej w lazarecie wojskowym, rok później został lekarzem naczelnym w szpitalu chorób zakaźnych, a następnie ordynatorem szpitala św. Stanisława (do 1937).

Od 1918 służył w Wojsku Polskim, początkowo był ordynatorem w Szpitalu Ujazdowskim w Warszawie, równolegle zajmował podobne stanowisko w Wojskowym Szpitalu Zakaźnym. Od 1 czerwca 1921 jego oddziałem macierzystym była Kompania Zapasowa Sanitarna Nr 1 w Warszawie[1]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 44. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, w grupie lekarzy[2]. W tym samym roku uzyskał tytuł doktora habilitowanego i rozpoczął pracę kierownika naukowego w Szpitalu Okręgowym Nr I, w Oddziale Chorób Zakaźnych przy ulicy Zakroczymskiej. Pełniąc służbę w Szpitalu Okręgowym Nr I pozostawał oficerem nadetatowym 1 Batalionu Sanitarny w Warszawie[3]. Od 1924 roku był profesorem na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1926 poza Uniwersytetem Warszawskim wykładał również w Wolnej Wszechnicy Polskiej. W 1928 roku został przeniesiony w stan spoczynku[4]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Kadry Zapasowej 1 Szpitala Okręgowego w Warszawie[5].

Na emeryturze pracował na uczelni jako konsultant. Zmarł w 1942 roku. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 119-6-14)[6].

Członkostwo

Dorobek naukowy

Leon Karwacki był wybitnym specjalistą w dziedzinie chorób zakaźnych i chorób wewnętrznych. Jako pierwszy w Polsce badał cykl rozwojowy prątka gruźliczego i opracował nowatorską koncepcję jego rozwoju. W 1903 jego badania dotyczyły anginy Plauta-Vincenta. Przez ćwierć wieku badał posocznice samoistne oraz schorzenia, którym towarzyszą.

Najważniejsze prace naukowe

  • Seriodiagnostyka spraw zakaźnych /1904/;
  • Szczepienie ochronne i serodiagnostyka cholery /1906/;
  • Badania nad morfologią i biologią krętków Obermeiera /1908/;
  • Sputodiagnostyka /1910/;
  • Zakażenie obiegu krwi przez prątki Kocha w gruźlicy doświadczalnej /1916/;
  • Rumienie /1923/;
  • Zakażenia entorokokowe /1927/;
  • Etiologia i profilaktyka grypy /1927/;
  • Prątek gruźlicy jako postać rozwojowa grzybka /1930/;
  • O postaciach rozwojowych zarodka gruźlicy /1933/.

Podręczniki

  • „Zmienność biologiczna zarazka gruźlicy” /1934/;
  • „Choroby wewnętrzne” /1936/;
  • „Choroby zakaźne” III tom /1937/.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 423, 682.
  2. ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 309.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1113, 1123, 1197. Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1003, 1017, 1078.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 884.
  5. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 375, 740.
  6. ↑ Cmentarz Stare Powązki: MARYA KARWACKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-11-07].
  7. ↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 96 „za zasługi w służbie wojskowej”.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Commendatore OCI Kingdom BAR.svg
ribbon of the medal of commander of the Order of the Crown of Italy, during the Kingdom of Italy.
PL Epolet plk.svg
Naramiennik pułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Leon Karwacki - grób.jpg
Autor: Krzem Anonim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Leona Karwackiego na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 119, rząd 6, grób 14)