Leon Kotarba

Leon Kotarba
Data i miejsce urodzenia

26 maja 1924
Hyżne

Data śmierci

18 listopada 1992

Poseł VIII kadencji Sejmu PRL
Okres

od 23 marca 1980
do 30 lipca 1981

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 10-lecia Polski Ludowej

Leon Kotarba (ur. 26 maja 1924 w Hyżnem, zm. 18 listopada 1992) – polski działacz partyjny i państwowy, poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji.

Życiorys

Syn Józefa i Katarzyny. Od 15 lutego 1946 członek Polskiej Partii Robotniczej, następnie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1946 wstąpił również do Związku Walki Młodych. Od września 1946 pracował w Zarządzie Powiatowym ZWM w Rzeszowie, pracował również w Zarządzie Wojewódzkim tej organizacji. Od 1947 był przewodniczącym Zarządu Powiatowego ZWM oraz Związku Młodzieży Polskiej w Jarosławiu, a w latach 1950–1954 przewodniczył Zarządowi Wojewódzkiemu ZMP w Rzeszowie. W tych samych latach był członkiem egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PZPR (wcześniej zasiadał w egzekutywie Komitetu Powiatowego partii w Jarosławiu) i radnym Wojewódzkiej Rady Narodowej. W 1957 podjął pracę w Komitecie Wojewódzkim PZPR w Rzeszowie. Był instruktorem, zastępcą kierownika i kierownikiem Wydziału Organizacyjnego KW. W 1972 został wybrany na II sekretarza, a od 19 maja 1975 do 19 listopada 1980 był I sekretarzem KW PZPR w Rzeszowie. Od 1972 był zastępcą przewodniczącego WRN, a od czerwca 1975 pełnił funkcję jej przewodniczącego. Na VII Zjeździe PZPR został wybrany na zastępcę członka Komitetu Centralnego PZPR od 12 grudnia 1975 do lutego 1980, a w okresie od 15 lutego 1980 do lipca 1981 był jego członkiem.

W okresie od 15 marca 1946 do 31 maja 1946 słuchacz w Wojewódzkiej Szkole Partyjnej PPR w Rzeszowie, w 1946–1947 instruktor w Powiatowym Zarządzie Związku Walki Młodychw Rzeszowie. W okresach 1947–1949 i od 3 października 1949 do 9 lipca 1950 słuchacz w Centralnej Szkole Partyjnej w Łodzi, następnie od 1 września 1954 do 31 stycznia 1957 słuchacz 2-letniej Szkoły Partyjnej przy Komitecie Centralnym PZPR w Warszawie. Z zawodu ekonomista, uzyskał wykształcenie wyższe ekonomiczne na Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR. W latach 1957–1958 był starszym inspektorem Wydziału Spraw Wewnętrznych prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie.

W 1976 i 1980 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL VII i VIII kadencji w okręgu Rzeszów. Zasiadał w Komisji Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych i Komisji Pracy i Spraw Socjalnych w trakcie VII kadencji, w trakcie VIII kadencji zasiadał wyłącznie w Komisji Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych. W lipcu 1981 zrzekł się mandatu, a w latach 1981–1982 był konsulem PRL w Kijowie.

Pochowany na cmentarzu Wilkowyja w Rzeszowie[1].

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Informacje w serwisie Grobonet
  2. ↑ M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1453.
  3. ↑ M.P. z 1955 r. nr 112, poz. 1450.
  4. ↑ Wpisani do „Księgi zasłużonych dla województwa rzeszowskiego”. „Nowiny”. Nr 169, s. 3, 23 lipca 1987. 

Bibliografia

Media użyte na tej stronie