Leon Krakówka
pułkownik piechoty | |
Data urodzenia | 18 maja 1871 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 20 maja 1928 Bielsko |
Przebieg służby | |
Lata służby | do 1927 |
Siły zbrojne | Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie |
Jednostki | 36 Pułk Piechoty XV Brygada Piechoty XVI Brygada Piechoty 1 Dywizja Górska 21 Dywizja Piechoty Górskiej |
Stanowiska | dowódca pułku piechoty dowódca brygady piechoty dowódca piechoty dywizyjnej |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka |
Odznaczenia | |
Leon Krakówka (ur. 18 maja 1871, zm. 20 maja 1928 w Bielsku[1]) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
Leon Krakówka urodził się 18 maja 1871. Był zawodowym oficerem cesarskiej i królewskiej Armii.
W Wojsku Polskim pełnił służbę na stanowisku dowódcy Placu Cieszyn. Na tym stanowisku 11 czerwca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu podpułkownika, „w piechocie, w grupie byłej armii austriacko-węgierskiej”.
18 lipca 1920 w Wasiliszkach objął dowództwo 36 pułku piechoty Legii Akademickiej. Dowodził pułkiem w czasie odwrotu, a następnie w Bitwie Warszawskiej. W październiku 1920 objął dowództwo XV Brygady Piechoty. W następnym roku dowodził XVI Brygadą Piechoty, pozostając na ewidencji 36 pp[2][3].
Po zakończeniu działań wojennych został wyznaczony na stanowisko dowódcy piechoty dywizyjnej 1 Dywizji Górskiej, która 14 kwietnia 1925 została przemianowana na 21 Dywizję Piechoty Górskiej. Wykonując obowiązki dowódcy piechoty dywizyjnej pozostawał na ewidencji 1 pułku strzelców podhalańskich w Nowym Sączu[4]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 10. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. 6 lipca 1922 ukończył Kurs dowódców pułków i piechoty dywizyjnej w Doświadczalnym Centrum Wyszkolenia Armii w Rembertowie[6]. Z dniem 30 kwietnia 1927 został przeniesiony w stan spoczynku. Zmarł 20 maja 1928 w Bielsku.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 4494[7][8]
- Krzyż Walecznych (1921)[9]
- Medal Pamiątkowy za Obronę Śląska Cieszyńskiego[10]
Przypisy
- ↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych z 5 listopada 1928 r., Nr 14, s. 390.
- ↑ Stefan Pomarański, Zarys historii wojennej …, . 41, 52.
- ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r., s. 123, 711.
- ↑ Rocznik oficerski 1923, s. 95, 376, 395.
- ↑ Rocznik oficerski 1924, s. 75, 326, 339.
- ↑ Zakończenie kursów dowódców piechoty. „Polska Zbrojna”. 184, s. 1-2, 1922-07-10. Warszawa.
- ↑ Polak (red.) 1991 ↓, s. 78.
- ↑ Dekret Wodza Naczelnego L. 3447 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 43, s. 1725)
- ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 64)
- ↑ Pamiętnik Historyczny Bojowników o Niepodległość Śląska Zaolzańskiego. Cieszyn: 1938, s. 88.
Bibliografia
- Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych.
- Roczniki oficerskie 1923, 1924.
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego M.S.Wojsk. Nr 37 z 24 września 1921 r.
- Stefan Pomarański, Zarys historii wojennej 36-go Pułku Piechoty Legii Akademickiej, Warszawa 1930.
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
Media użyte na tej stronie
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.Naramiennik pułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).