Leon Nowakowski (wojskowy)
Leon Nowakowski ps. „Lig” (ur. 13 lutego 1908 w Brzuli koło Odessy[1], zm. 4 września 1944 w Warszawie) – polski major, twórca i pierwszy dowódca batalionu „Chrobry II”, powstaniec warszawski.
W 1931 roku przydzielony do 83. pułku piechoty, gdzie dowodził kompanią jako podporucznik. W 1939 przeszedł kurs łączności i uczestniczył w kampanii wrześniowej (walczył w rejonie Żyrardowa, a następnie Modlina). Wkrótce został kapitanem, a w 1943 – majorem. Wkrótce po uzyskaniu tego stopnia stworzył pułk Narodowych Sił Zbrojnych Armii Krajowej im. Sikorskiego[2].
W powstaniu warszawskim walczył z batalionem „Chrobry II”[3]. 19. dnia walk powstańczych został zastępcą majora Włodzimierza Zawadzkiego „Bartkiewicz”), zaś od 21 sierpnia do 4 września pełnił funkcję jednego z dowódców w sztabie Zgrupowania „Bartkiewicz”.
Poległ 4 września w rejonie ul. Królewskiej 27. 1 października 1944 wystawiono wniosek o odznaczenie Leona Nowakowskiego Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 5. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy „Bellona”, Warszawa 2002. ISBN 83-11-09261-3.
- ↑ Muzeum Powstania Warszawskiego: mjr Leon Nowakowski.
- ↑ Zgrupowanie Chrobry II. info-pc.home.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-27)]..
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Tablica upamiętniająca żołnierzy NSZ i Batalionu Chrobry II na budynku przy ul. Twardej 64 w Warszawie