Leon Tadeusz Błaszczyk

Leon Tadeusz Błaszczyk
Data i miejsce urodzenia

30 marca 1923
Warszawa

Data śmierci

27 grudnia 2016

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: filologia klasyczna
Alma Mater

Uniwersytet Łódzki

Doktorat

1950
Uniwersytet Warszawski

Profesura

1967

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Łódzki
Uniwersytet Warszawski
New York University

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Leon Tadeusz Błaszczyk (ur. 30 marca 1923 w Warszawie, zm. 27 grudnia 2016[1][2]) – polski filolog klasyczny, muzykolog oraz historyk sztuki i kultury.

Życiorys

Uczęszczał do I Gimnazjum Miejskiego im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie, następnie do Gimnazjum im. Stefana Żeromskiego w Warszawie, które ukończył w 1940 roku[2]. W latach 1935-1939 matematyki uczył go Alfred Tarski, którego wspominał jako znakomitego pedagoga[3]. Studiował filologię klasyczną na tajnym Uniwersytecie Warszawskim, a następnie od 1945 na Uniwersytecie Poznańskim. Absolwent filologii klasycznej Uniwersytetu Łódzkiego (1946). Tam też studiował muzykologię pod kierunkiem Alicji Simon. Od 1945 asystent w Katedrze Filologii Klasycznej UŁ. w latach 1947-1953 pracował w Bibliotece UŁ. Doktorat z zakresu Filologii Klasycznej obronił na Uniwersytecie Warszawskim w 1950 roku. Od 1953 pracownik Instytutu Historii UŁ, zastępca profesora - 1953, docent - 1956. Od 1965 kierownik Katedry Historii Kultury na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego. W okresie 1964–1966 dziekan Wydziału Filozoficzno-Historycznego Uniwersytetu Łódzkiego. W latach 1967-1968 dyrektor Instytutu Historii Uniwersytetu Łódzkiego. W latach 1967-1968 wykładał historię polskiej kultury muzycznej XIX wieku w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego. Usunięty ze stanowisk oraz z PZPR w wyniku wydarzeń marcowych. Od 1968 do 1990 roku przebywał na emigracji w Stanach Zjednoczonych. Wykładowca Wydziału Języków i Literatur Słowiańskich New York University. Współpracownik "The Polish Review" i Polish Institute of Arts and Sciences of America w Nowym Jorku. W 1989 powrócił do Polski. Profesor od 1990 roku, wykładał na Uniwersytecie Warszawskim oraz w Wyższej Szkole Humanistycznej im. A. Gieysztora w Pułtusku[2].

Odznaczenia i nagrody

Wybrane publikacje

  • Rzym starożytny, Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych 1961 (wyd. 2 - 1964).
  • Dyrygenci polscy i obcy w Polsce działający w XIX i XX wieku, Kraków: Polskie Wydaw. Muzyczne 1964.
  • Ze studiów nad senatem rzymskim w okresie schyłku republiki, Łódź - Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1965.
  • Filologia klasyczna na Uniwersytecie Warszawskim w latach 1816-1915, cz. 1: 1816-1861, Warszawa: Wydawnictwa UW 1995.
  • Henryk Sienkiewicz w muzyce, Warszawa: "Typografika" 2000.
  • Filologia klasyczna na Uniwersytecie Warszawskim w latach 1816-1915, cz. 2: 1862-1915, Warszawa: Wydawnictwa UW 2003.
  • Żydzi w kulturze muzycznej ziem polskich w XIX i XX wieku. Słownik biograficzny, Warszawa: Stowarzyszenie Żydowski Instytut Historyczny w Polsce 2014.

Przypisy

  1. ↑ Leon Tadeusz Błaszczyk, Warszawa, 07.01.2017 - nekrolog, nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2017-11-18] (pol.).
  2. ↑ a b c Michał Kozłowski, Leon Tadeusz Błaszczyk (30 III 1923- 27 XII 2016), "Nowy Filomata" 2017, R. XXI, nr 2, s. 277-279.
  3. ↑ Jacek Juliusz Jadacki, Alfred Tarski w Warszawie [w:] Alfred Tarski: dedukcja i semantyka, red. J. J. Jadacki, Warszawa 2003, s. 117.
  4. ↑ Janusz Kapuściak, Marek Haława (red.), Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. Tom I A-G, Warszawa: Ośrodek Przetwarzania Informacji, 1998, s. 126, ISBN 83-905295-5-6.

Bibliografia