Leon Trojanowski

Leon Trojanowski
major kawalerii major kawalerii
Data i miejsce urodzenia

30 września 1896
Jelec

Data i miejsce śmierci

26 stycznia 1934
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

1914–1934

Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Armia Austro-Węgier
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Jednostki

7 Pułk Ułanów Lubelskich
11 Szwadron KOP
5 Pułk Ułanów Zasławskich

Stanowiska

dowódca szwadronu
kwatermistrz pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920-1941, czterokrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi Kawaler Orderu Gwiazdy Rumunii Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej

Leon Trojanowski[1] (ur. 30 września 1896 w Jelcu, zm. 26 stycznia 1934 w Warszawie) – major kawalerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 30 września 1896 roku w Jelcu, w rodzinie Stanisława (1861–1920) i Wiktorii. W 1914 roku ukończył gimnazjum w Jelcu. Wakacje spędzał w Zakopanem. Tam zastał go wybuch I wojny światowej. Na początku sierpnia 1914 roku wstąpił do II batalionu Legionów Polskich, a 26 sierpnia tego roku został przeniesiony do szwadronu ułanów Władysława Belina-Prażmowskiego. Po utworzeniu 1 pułku ułanów Legionów Polskich został przydzielony do szwadronu rotmistrza Gustawa Orlicz-Dreszera. Od 5 lutego do 31 marca 1917 roku był słuchaczem kawaleryjskiego kursu oficerskiego przy 1 pułku ułanów w Ostrołęce. Kurs ukończył z wynikiem dostatecznym. Posiadał wówczas stopień wachmistrza[2]. W lipcu 1917 roku, po kryzysie przysięgowym, został internowany w obozie w Szczypiornie, a później w Łomży.

1 listopada 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego i przydzielony do 7 pułku Ułanów Lubelskich. W szeregach tego oddziału walczył na wojnie z bolszewikami. 19 stycznia 1921 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu porucznika, w kawalerii, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich[3]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Centralnej Szkole Kawalerii w Grudziądzu, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 7 pułk ułanów[4]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 35. lokatą w korpusie oficerów jazdy[5]. Po wojnie kontynuował służbę w 7 pułku ułanów Lubelskich w Mińsku Mazowieckim[6][7][8]. 31 marca 1924 roku został awansowany na rotmistrza ze starszeństwem z 1 lipca 1923 roku i 28. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 roku - kawalerii)[9]. 31 marca 1930 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy 11 Szwadronu KOP[10][11]. Na majora został awansowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku w korpusie oficerów kawalerii. 23 marca 1932 roku został przeniesiony z KOP do 5 pułku Ułanów Zasławskich w Ostrołęce na stanowisko kwatermistrza[12][13].

Zmarł 26 stycznia 1934 roku w Warszawie. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 105-3-19,20)[14][15].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ W ewidencji Wojska Polskiego figurował, jako Leon II Trojanowski w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko: Leona I Trojanowskiego urodzonego 3 kwietnia 1879 roku, porucznika rezerwy piechoty, posiadającego w 1923 roku przydział do 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej w Warszawie. Rocznik Oficerski 1923, s. 231, 492.
  2. ↑ CAW ↓, sygn. I.120.1.125 s. 12.
  3. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 4 z 29 stycznia 1921 roku, poz. 110.
  4. ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 250, 922.
  5. ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 166.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 613, 682.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 555, 604.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 296, 347.
  9. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 174.
  10. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 118.
  11. ↑ Rocznik Oficerów Kawalerii 1930 ↓, s. 61, 79.
  12. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 255.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 146, 632.
  14. ↑ Cmentarz Stare Powązki: ZYGMUNT TROJANOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2021-08-23].
  15. ↑ „Polska Zbrojna” Nr 26 z 28 stycznia 1934 roku, s. 8. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 190.
  16. ↑ M.P. z 1931 r. nr 111, poz. 163 „za pracę w dziele odzyskania Niepodległości”.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 242.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
ROM Order of the Star of Romania 1877 Knight BAR.svg
Baretka: Order Gwiazdy Rumunii (model 1877) – Kawaler – Księstwo i Królestwo Rumunii.
PL Epolet mjr.svg
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).