Leon Trojanowski

Leon Trojanowski
major kawalerii major kawalerii
Data i miejsce urodzenia

30 września 1896
Jelec

Data i miejsce śmierci

26 stycznia 1934
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

1914–1934

Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Armia Austro-Węgier
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Jednostki

7 Pułk Ułanów Lubelskich
11 Szwadron KOP
5 Pułk Ułanów Zasławskich

Stanowiska

dowódca szwadronu
kwatermistrz pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920-1941, czterokrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi Kawaler Orderu Gwiazdy Rumunii Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej

Leon Trojanowski[1] (ur. 30 września 1896 w Jelcu, zm. 26 stycznia 1934 w Warszawie) – major kawalerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 30 września 1896 roku w Jelcu, w rodzinie Stanisława (1861–1920) i Wiktorii. W 1914 roku ukończył gimnazjum w Jelcu. Wakacje spędzał w Zakopanem. Tam zastał go wybuch I wojny światowej. Na początku sierpnia 1914 roku wstąpił do II batalionu Legionów Polskich, a 26 sierpnia tego roku został przeniesiony do szwadronu ułanów Władysława Belina-Prażmowskiego. Po utworzeniu 1 pułku ułanów Legionów Polskich został przydzielony do szwadronu rotmistrza Gustawa Orlicz-Dreszera. Od 5 lutego do 31 marca 1917 roku był słuchaczem kawaleryjskiego kursu oficerskiego przy 1 pułku ułanów w Ostrołęce. Kurs ukończył z wynikiem dostatecznym. Posiadał wówczas stopień wachmistrza[2]. W lipcu 1917 roku, po kryzysie przysięgowym, został internowany w obozie w Szczypiornie, a później w Łomży.

1 listopada 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego i przydzielony do 7 pułku Ułanów Lubelskich. W szeregach tego oddziału walczył na wojnie z bolszewikami. 19 stycznia 1921 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu porucznika, w kawalerii, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich[3]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Centralnej Szkole Kawalerii w Grudziądzu, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 7 pułk ułanów[4]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 35. lokatą w korpusie oficerów jazdy[5]. Po wojnie kontynuował służbę w 7 pułku ułanów Lubelskich w Mińsku Mazowieckim[6][7][8]. 31 marca 1924 roku został awansowany na rotmistrza ze starszeństwem z 1 lipca 1923 roku i 28. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 roku - kawalerii)[9]. 31 marca 1930 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy 11 Szwadronu KOP[10][11]. Na majora został awansowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku w korpusie oficerów kawalerii. 23 marca 1932 roku został przeniesiony z KOP do 5 pułku Ułanów Zasławskich w Ostrołęce na stanowisko kwatermistrza[12][13].

Zmarł 26 stycznia 1934 roku w Warszawie. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 105-3-19,20)[14][15].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ W ewidencji Wojska Polskiego figurował, jako Leon II Trojanowski w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko: Leona I Trojanowskiego urodzonego 3 kwietnia 1879 roku, porucznika rezerwy piechoty, posiadającego w 1923 roku przydział do 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej w Warszawie. Rocznik Oficerski 1923, s. 231, 492.
  2. ↑ CAW ↓, sygn. I.120.1.125 s. 12.
  3. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 4 z 29 stycznia 1921 roku, poz. 110.
  4. ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 250, 922.
  5. ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 166.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 613, 682.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 555, 604.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 296, 347.
  9. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 174.
  10. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 118.
  11. ↑ Rocznik Oficerów Kawalerii 1930 ↓, s. 61, 79.
  12. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 255.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 146, 632.
  14. ↑ Cmentarz Stare Powązki: ZYGMUNT TROJANOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2021-08-23].
  15. ↑ „Polska Zbrojna” Nr 26 z 28 stycznia 1934 roku, s. 8. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 190.
  16. ↑ M.P. z 1931 r. nr 111, poz. 163 „za pracę w dziele odzyskania Niepodległości”.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 242.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

PL Epolet mjr.svg
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).
Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
ROM Order of the Star of Romania 1877 Knight BAR.svg
Baretka: Order Gwiazdy Rumunii (model 1877) – Kawaler – Księstwo i Królestwo Rumunii.