Leonard Kubiak

Samolot Orlińskiego i Kubiaka po powrocie z lotu Warszawa-Tokio-Warszawa na lotnisku mokotowskim w Warszawie

Leonard Kubiak (ur. w 1899, zm. w 1939 w Warszawie) – polski wojskowy, mechanik lotniczy.

Był podoficerem w wojskowym lotnictwie niemieckim. Brał udział w powstaniu wielkopolskim, następnie w 1918 został powołany do zawodowej służby wojskowej w 1 Wielkopolskiej Eskadrze Polowej, po przeformowaniu włączonej do 1 pułku lotniczego.

W 1925 roku jako mechanik wziął udział w rajdzie dookoła Morza Śródziemnego z pilotem Ludomiłem Rayskim na samolocie Breuget XIX. W dniach od 27 sierpnia do 25 września 1926, w stopniu sierżanta na tym samym samolocie, wraz z instruktorem Wyższej Szkoły Pilotów w Grudziądzu por. Bolesławem Orlińskim dokonał kilkuetapowego przelotu z Warszawy do Tokio, na trasie długości 22 600 km w obie strony, pomimo uszkodzenia śmigła i dolnego płata w trasie (ostatnie 6680 km trasy pokonali samolotem z częściowo obciętym lewym dolnym skrzydłem), oraz bardzo zużytym (w wyniku utraty oleju) silnikiem. W Japonii polscy lotnicy spotkali się z entuzjastycznym przyjęciem. Za przelot, podobnie jak Bolesław Orliński, otrzymał japoński cesarski Order Wschodzącego Słońca. Następnie został przeniesiony do rezerwy, otworzył w Warszawie warsztat samochodowy. Zginął podczas nalotu bombowego na stolicę we wrześniu 1939 roku^[1][2].

Bibliografia

• Bolesław Orliński: Do Krainy Wschodzącego Słońca Wydawnictwo MON 1989 r.
• Janusz Kędzierski: Zapomniane rekordy Wydawnictwo MON 1983 r.

Przypisy