Leonard Podhorski-Okołów

Leonard Podhorski-Okołów
Data i miejsce urodzenia

21 grudnia 1891
Rym

Data i miejsce śmierci

4 stycznia 1957
Warszawa

Narodowość

Polak

Dziedzina sztuki

Literatura

Grób Leonarda Podhorskiego-Okołowa na cmentarzu Powązkowskim

Leonard Podhorski-Okołów, ps. „Elpe”, „L.P.-O.” (ur. 21 grudnia 1891 w majątku Rym, w pow. słuckim, zm. 4 stycznia 1957 w Warszawie) – polski poeta i tłumacz, historyk literatury polskiej.

Od 1912 studiował polonistykę na Uniwersytecie Lwowskim. Jako poeta debiutował w „Skamandrze” w 1921 r. Głównym źródłem inspiracji Podhorskiego była poezja symbolizmu rosyjskiego i twórczość Adama Mickiewicza. Wnikliwy badacz twórczości i biografii Adama Mickiewicza. W latach 1955–1957 był dyrektorem Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie.

Pochowany na cmentarzu Stare Powązki w Warszawie[1] (kwatera 81-6-14)[2]

Twórczość

  • Słoneczny śmiech (1912)
  • Droga do Emaus (1923)
  • Białoruś. Poezje (1924)
  • Realia mickiewiczowskie (1952)
  • przekłady z poezji i prozy rosyjskiej: między innymi Turgieniew, Lermontow, Błok i inni.

Przypisy

  1. ↑ Zdjęcia grobu poety. mojecmentarze.blogspot.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-19)]..
  2. ↑ Cmentarz Stare Powązki: Leonard Podhorski-Okołów, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-02-16].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Leonard Podhorski-Okołów - grób.jpg
Autor: Krzem Anonim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Leonarda Podhorskiego-Okołowa na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 81, rząd 6, grób 14)