Leonardianie

Leonardianie (wł. leonardeschi) – grupa artystów, którzy tworzyli pod wpływem twórczości włoskiego artysty renesansowego Leonarda da Vinci. Choć nie byli uczniami Leonarda, przyjęli jego styl artystyczny.

Kenneth Clark określił ich: uśmiechem bez kota z Cheshire^[1]. Zaś Giovanni Paulo Lomazzo, pisząc o Leonardzie, przytoczył jego słowa o nich: W koncepcji i zamyśle tematów religijnych osiągnąłem taką doskonałość, iż wielu próbowało wziąć ducha postaci, które narysowałem^[1].

Leonardianami byli:

• Salai
• Giovanni Antonio Boltraffio
• Marco d’Oggiono
• Bernardino de’ Conti
• Giampietrino
• Francesco Melzi
• Cesare da Sesto
• Bernardino Lanino
• Giovanni Francesco Rustici
• Cesare Magni
• Joos van Cleve
• Francesco Napoletano
• Quentin Massys
• Bernardino Luini
• Andrea Solario
• Giovanni Antonio Bazzi (Il Sodoma)
• Fernando Yanez de la Almedina
• Hernando de los Llanos

Zobacz też

• Leonardo da Vinci
• szkoła Leonarda da Vinci

Przypisy

Bibliografia

• CharlesCh. Nicholl CharlesCh., Leonardo da Vinci, Lot wyobraźni, MałgorzataM. Grabowska (tłum.), AndrzejA. Grabowski (tłum.), Warszawa: Wyd. W.A.B, 2006, ISBN 83-7414-220-0, ISBN 978-83-7414-220-5, OCLC 76276150 .