Leonardo Sandri
| Kardynał biskup | |||
Leonardo Sandri (2014) | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 18 listopada 1943 | ||
| Subdziekan Kolegium Kardynalskiego | |||
| Okres sprawowania | od 2020 | ||
| Prefekt Dykasterii ds. Kościołów Wschodnich | |||
| Okres sprawowania | 2007–2022 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat | 2 grudnia 1967 | ||
| Nominacja biskupia | 22 lipca 1997 | ||
| Sakra biskupia | 11 października 1997 | ||
| Kreacja kardynalska | 24 listopada 2007 | ||
| Kościół tytularny | S. Biagio e Carlo ai Catinari | ||
| Odznaczenia | |||
    _-_ribbon_bar.png){kind=small}  _-_ribbon_bar.png){kind=small}   _-_ribbon_bar.png){kind=small}       _2class_BAR.svg){kind=small}       | |||
| Data konsekracji | 11 października 1997 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | Watykan | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Miejsce | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Leonardo Sandri (ur. 18 listopada 1943 w Buenos Aires) – argentyński duchowny rzymskokatolicki, doktor prawa kanonicznego, dyplomata watykański, arcybiskup, nuncjusz apostolski w Wenezueli w latach 1997–2000, nuncjusz apostolski w Meksyku w 2000, substytut do spraw ogólnych Sekretariatu Stanu w latach 2000–2007, prefekt Dykasterii ds. Kościołów Wschodnich (do 2022 Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich) w latach 2007–2022, kardynał od 2007 (najpierw w stopniu diakona, w 2018 dwu krotnie promowany najpierw do stopnia prezbitera, a następnie do stopnia biskupa), członek Papieskiej Komisji ds. Państwa Watykańskiego od 2008, subdziekan Kolegium Kardynalskiego od 2020[1].
Życiorys
Ma włoskie pochodzenie, jest synem Antonia Sandri i Nelly Righi[2]. Po ukończeniu studiów humanistycznych, filozoficznych i teologicznych w niższym i wyższym seminarium duchownym w Buenos Aires, uzyskał licencjat z teologii na Argentyńskim Uniwersytecie Katolickim[2]. 2 grudnia 1967 przyjął święcenia kapłańskie z rąk przyszłego kardynała Juana Carlosa Aramburu[2], którego był później osobistym sekretarzem. W 1970 wyjechał na studia do Rzymu, gdzie studiował na wydziale prawa kanonicznego Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego i uzyskał doktorat, a rok później, w 1971 rozpoczął studia w Papieskiej Akademii Kościelnej. W 1974 został sekretarzem nuncjatury apostolskiej obejmującej Madagaskar i Mauritius[2], pełniącej również rolę delegatury apostolskiej Komorów i Reunion. W 1977 podjął pracę w Sekretariacie Stanu jako sekretarz substytuta, a w 1989 został radcą nuncjatury apostolskiej w USA. W tym samym czasie jako drugi stały obserwator Stolicy Apostolskiej przy Organizacji Państw Amerykańskich (OSA) uczestniczył w zgromadzeniach plenarnych tejże organizacji. 2 kwietnia 1992 Jan Paweł II mianował go asesorem do spraw ogólnych Sekretariatu Stanu[2]. W 1997 został mianowany arcybiskupem tytularnym Aemona i nuncjuszem apostolskim w Wenezueli. Święcenia biskupie przyjął 11 października 1997 z rąk Sekretarza Stanu kardynała Angelo Sodano[2]. W marcu 2000 Jan Paweł II mianował go nuncjuszem apostolskim w Meksyku, a 15 września tegoż roku substytutem do spraw ogólnych Sekretariatu Stanu[3].
Jako substytut Sekretariatu Stanu podał wiadomość o śmierci Jana Pawła II na placu św. Piotra w Watykanie 2 kwietnia 2005[2], choć zgodnie z prawem powinien to zrobić kardynał Camillo Ruini – Wikariusz Generalny Rzymu[4].
9 czerwca 2007 papież Benedykt XVI mianował go prefektem Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich, a podczas konsystorza zwołanego na dzień 24 listopada 2007 został kreowany kardynałem, z tytułem diakona Ss. Biagio e Carlo ai Catinari[3].
W 2008 roku został mianowany przez papieża Benedykta XVI członkiem Papieskiej Komisji ds. Państwa Watykańskiego, na które to stanowisko został wybrany na kolejne kadencje w latach: 2013 i 2018.
Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 9 listopada 2009, za wybitne zasługi w działalności publicznej na rzecz rozwijania współpracy między Rzecząpospolitą Polską i Stolicą Apostolską, został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[5].
Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka.
19 maja 2018 promowany do rangi kardynała prezbitera. Zachował dotychczasową diakonię na zasadzie pro hac vice.
28 czerwca 2018 papież Franciszek podniósł go do rangi kardynała biskupa, na równi z pozostałymi kardynałami biskupami diecezji suburbikarnych, pomimo nieprzydzielenia mu żadnej z diecezji podrzymskich[6][7].
18 stycznia 2020 został wybrany wicedziekanem Kolegium Kardynalskiego. Funkcję sprawować zaczął od chwili zatwierdzenia wyboru przez papieża Franciszka, co nastąpiło 25 stycznia 2020[8].
21 listopada 2022 przeszedł na emeryturę z funkcji prefekta Dykasterii ds. Kościołów Wschodnich[9].
Przypisy
- ↑ Kard. Giovanni Battista Re nowym dziekanem Kolegium Kardynalskiego. ekai.pl. [dostęp 2020-01-25]. (pol.).
- ↑ a b c d e f g Sandri, Leonardo. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-03-06]. (ang.).
- ↑ a b Leonardo Cardinal Sandri. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-03-06]. (ang.).
- ↑ Papież Jan Paweł II, Konstytucja Apostolska Universi Dominici Gregis; p. 17, 22 lutego 1996.
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 28, poz. 349
- ↑ Nowi kardynałowie-biskupi. vaticannews.va/pl.html. [dostęp 2018-06-26]. (pol.).
- ↑ RESCRIPTUM EX AUDIENTIA SS.MI: Rescriptum of the Holy Father Francis by which he has decided to co-opt into the Order of Bishops, equating them in all respects with the Cardinals holding the title of a suburbicarian Church, Cardinals Parolin, Sandri, Ouellet and Filoni, 26.06.2018. press.vatican.va. [dostęp 2018-06-26]. (ang.).
- ↑ Papież zatwierdził wybór dziekana Kolegium Kardynalskiego. vaticannews.va, 2020-01-25. [dostęp 2020-01-26]. (pol.).
- ↑ Rinunce e nomine (continuazione), press.vatican.va [dostęp 2022-11-21].
Linki zewnętrzne
- Nota biograficzna na stronie Stolicy Apostolskiej
- Leonardo Sandri w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.) [dostęp 2017-06-29]
- Leonardo Sandri w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2018-06-26]
Liczba purpuratów wynosi 225 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 126
Media użyte na tej stronie
Autor: Heralder (Crown by Miguillen), Licencja: CC BY-SA 3.0
Ribbon bar of the Order of Isabella the Catholic, Grand Cross
Baretka: Order Podwójnego Białego Krzyża II Klasy – Słowacja.
Планка украинского ордена "За заслуги" 3 степени
Планка украинского ордена "За заслуги" 3 степени
Autor: Arturolorioli, Licencja: CC BY-SA 3.0
Order of Malta ribbons (Grand Cross, Pro Meriti Melitensi Order - Religius)
Autor: McOleo, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar of the National Order of Merit (Colombia)
nastrino della medaglia di Commendatore dell'ordine al merito della Repubblica Italiana
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Baretka Krzyża Wielkiego Orderu Korony Dębowej (Luxemburg)
Baretka: Order Zasługi Republiki Włoskiej – Kawaler Krzyża Wielkiego (od 2001).
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Generic template for coat of arms of a cardinal.
Indications: The file contains various forms of shields, processional crosses and palliums to choose, only visible when lowered and opens with Inkscape.
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Coat of Arms of the Argentine cardinal Leonardo Sandri.
Baretka: Order Bernardo O'Higginsa – Krzyż Wielki (Gran Cruz) – Chile.
The ribbon of the Grand Officer medal of the Order of Merit, the Italian Republic
Autor: Arturolorioli, Licencja: CC BY-SA 3.0
Order of Malta ribbon (Knight Grand Cross of Honour and Devotion)
.jpg)
Cardinal Leonardo Sandri, Oct., 11th, 2014
Baretka Wielkiej Wstęgi Orderu Wyzwoliciela
Autor: McOleo, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar of the Order of the Quetzal - Grand Cross (Guatemala)
Baretka: Order Zasługi RFN – Wielki Krzyż Zasługi z Gwiazdą i Wstęgą.
Baretka: Order Gwiazdy Rumunii (model 1999) – Wielki Oficer – Rumunia.
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Komandorskiego Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
nsatrino della medaglia di Cavaliere di gran Croce dell'Ordine dei SS Maurizio e Lazzaro
Baretka Kawalera Narodowego Orderu Cedru
(c) EHDI5YS z angielskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
Ribbon bar of the Order of the Madara Horseman (Bulgaria)
Autor: McOleo, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar of the National Order of Merit (Paraguay)