Leoncjusz (arcybiskup Cypru)
| Arcybiskup Nowej Justyniany i całego Cypru | |
 | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 3 marca 1896 |
| Data śmierci | 26 lipca 1947 |
| Arcybiskup Nowej Justyniany i całego Cypru | |
| Okres sprawowania | 1947 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Chirotonia biskupia | 1930 |
Leoncjusz (ur. 3 marca 1896 w Limassol, zm. 26 lipca 1947) – zwierzchnik Cypryjskiego Kościoła Prawosławnego w 1947.
Życiorys
W 1930 został wybrany na metropolitę Pafos[1]. Miał prawicowe poglądy polityczne[2]. Od 1933 do 1947 pełnił funkcję locum tenens arcybiskupstwa Cypru, gdyż po śmierci arcybiskupa Cyryla III brytyjskie władze kolonialne nie zgodziły się na wybór nowego zwierzchnika Kościoła zgodnie z tradycyjnymi procedurami. Ponadto wygnanie metropolitów Kition Nikodem i Cyrynei Makarego II, oskarżonych o współorganizację powstania na Cyprze w 1931, uniemożliwiło sformowanie Świętego Synodu Kościoła[3].
Leoncjusz łączył działalność religijną z wspieraniem ruchu narodowego Greków cypryjskich. Z tego powodu był dwukrotnie osadzany w areszcie domowym: między kwietniem 1938 a kwietniem 1939 i ponownie między majem 1939 a majem 1940[3]. Szczególnie zajmował się prowadzonymi przez Kościół szkołami[1].
W 1946 udał się do Aten, a następnie do Londynu, by prosić o przyłączenie Cypru do Grecji (enosis)[1].
Wyboru Leoncjusza na arcybiskupa Cypru dokonał w czerwcu 1947 Synod Elekcyjny, w którym obok hierarchii cypryjskiej wzięli udział duchowni z Patriarchatu Konstantynopolitańskiego: metropolita Sardes Maksym i metropolita Pergamonu Adamant. Leoncjusz zmarł 37 dni po swojej intronizacji[3].
Przypisy
- ↑ a b c History of Church of Paphos
- ↑ M. Misztal: Historia Cypru. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, 2013, s. 397. ISBN 978-83-7271-749-8.
- ↑ a b c ks. Bendza M., ks. Szymaniak A.: Starożytne patriarchaty prawosławne. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2005, s. 139. ISBN 83-7431-060-X.
Media użyte na tej stronie
Митрополит Пафский Леонтий