Leonid (Polakow)
| Lew Polakow | |
| Metropolita ryski i łotewski | |
| Kraj działania | ZSRR |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 19 lutego 1913 Petersburg |
| Data i miejsce śmierci | 8 września 1990 Ryga |
| Miejsce pochówku | ?↗ |
| Metropolita ryski i łotewski | |
| Okres sprawowania | 1979-1990 |
| Wyznanie | prawosławne |
| Kościół | Rosyjski Kościół Prawosławny |
| Inkardynacja | Eparchia ryska |
| Śluby zakonne | 1 września 1952 |
| Diakonat | 13 listopada 1949 |
| Prezbiterat | 20 listopada 1949 |
| Chirotonia biskupia | 11 czerwca 1959 |
| Data konsekracji | 11 czerwca 1959 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | Mikołaj (Jaruszewicz) | ||||||||
| Współkonsekratorzy | Roman (Tang), Pimen (Izwiekow) | ||||||||
| |||||||||
Leonid, imię świeckie Lew Lwowicz Polakow (ur. 19 lutego 1913 w Petersburgu, zm. 8 września 1990 w Rydze) – rosyjski biskup prawosławny.
Urodził się w rodzinie lekarza. W 1939 ukończył w Leningradzie studia na wydziale chemicznym oraz studia medyczne (specjalność: pediatria), po czym rozpoczął praktykę lekarską. Brał udział w wojnie radziecko-fińskiej jako lekarz wojskowy.
13 listopada 1949 został wyświęcony na diakona, zaś tydzień później - na kapłana przez metropolitę leningradzkiego Grzegorza. Służył w różnych cerkwiach leningradzkich. w 1952 w trybie eksternistycznym ukończył Leningradzką Akademię Duchowną, uzyskując tytuł kandydata nauk teologicznych. 1 września 1952 w Monasterze Pskowsko-Pieczerskim złożył wieczyste śluby mnisze z imieniem Leonid. W 1953 został wykładowcą Leningradzkiej Akademii Duchownej. Od 1957, jako archimandryta, został inspektorem Moskiewskiej Akademii Duchownej oraz działającego w Moskwie seminarium, gdzie wykładał homiletykę. W 1959 otrzymał tytuł naukowy profesora teologii.
11 czerwca 1959 miała miejsce jego chirotonia na biskupa kurskiego i biełgorodzkiego. W charakterze konsekratorów w ceremonii udział wzięli metropolita kruticki i kołomieński Mikołaj, arcybiskup wileński i litewski Roman oraz biskup dmitrowski Pimen. 9 kwietnia 1962 został biskupem możajskim, wikariuszem eparchii moskiewskiej, zachowując tymczasowy zarząd eparchii kurskiej. W 1962 otrzymał również godność arcybiskupią. 5 sierpnia 1963 został arcybiskupem jarosławskim i rostowskim, w roku następnym przeniesiono go na katedrę permską i solikamską. W 1966 objął katedrę ryską i łotewską. W 1979 otrzymał godność metropolity.
Zmarł w 1990.