Leonid (patriarcha Gruzji)
| Longinoz Okropiridze ლონგინოზ ოქროპირიძე | |
| Katolikos-Patriarcha Gruzji | |
 | |
| Kraj działania | Gruzja |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 15 lutego 1861 gubernia tyfliska |
| Data i miejsce śmierci | 11 czerwca 1921 Tyflis |
| Miejsce pochówku | Katedra Sioni w Tbilisi |
| Katolikos-Patriarcha Gruzji | |
| Okres sprawowania | 1918–1921 |
| Wyznanie | prawosławne |
| Kościół | Gruziński Kościół Prawosławny |
| Śluby zakonne | 29 czerwca 1887 |
| Diakonat | do 1888 |
| Prezbiterat | 2 maja 1888 |
| Chirotonia biskupia | 19 kwietnia 1898 |
| Wybór patriarchy | 28 listopada 1918 |
| Data konsekracji | 19 kwietnia 1898 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | Tbilisi | ||||||||
| Miejsce | Katedra Sioni | ||||||||
| Konsekrator | Flawian (Horodecki) | ||||||||
| Współkonsekratorzy | Włodzimierz (Sieńkowski), Aleksander (Okropiridze), Wissarion (Dadiani) | ||||||||
| |||||||||
Leonid, imię świeckie Longinoz Okropiridze (ur. 15 lutego 1861 w guberni tyfliskiej, zm. 11 czerwca 1921 w Tyflisie) – Katolikos-Patriarcha całej Gruzji od 1918 do 1921.
Życiorys
Pochodził z głęboko religijnej rodziny. W wieku ośmiu lat został oddany na naukę do szkoły duchownej, gdzie znajdował się pod opieką swojego wuja, metropolity gurijsko-mengrelskiego Aleksandra. W 1884 rozpoczął naukę w Kijowskiej Akademii Duchownej; jako student III roku, 29 czerwca 1887, złożył wieczyste śluby mnisze z imieniem Leonid. 2 maja 1888 został wyświęcony na hieromnicha. W tym samym roku ukończył również studia z tytułem kandydata nauk teologicznych.
1 listopada 1892 został przełożonym monasteru Zedazeni z godnością igumena. Rok później otrzymał godność archimandryty i stanął na czele klasztoru Chiri. Od 1896 zasiadał w konsystorzu Egzarchatu Gruzińskiego. W 1897 został przełożonym pustelni św. Jana Chrzciciela.
19 kwietnia 1898 miała miejsce jego chirotonia na biskupa gorijskiego, wikariusza eparchii gruzińskiej. Ceremonia odbyła się w katedrze Sioni z udziałem biskupów: egzarchy Gruzji Flawiana, biskupa władykaukaskiego Włodzimierza, biskupa gurijsko-megrelskiego Aleksandra oraz biskupa alawerdzkiego Wissariona. Dwa lata później objął katedrę imeretyńską, zaś w 1908 został biskupem gurijsko-mengrelskim.
12 marca 1917 decyzją soboru duchowieństwa i wiernych gruzińskich w Mcchecie został ogłoszony locum tenens Patriarchatu Gruzińskiego do momentu dokonania kanonicznego wyboru nowego patriarchy (pierwszego od czasu likwidacji Patriarchatu). Funkcję tę pełnił do objęcia urzędu Katolikosa-Patriarchy Gruzji przez Kiriona (Sadzagliszwilego), kierującego Kościołem do swojej śmierci w czerwcu 1918. W listopadzie tego samego roku Leonid (Okropiridze) został wybrany następcą Kiriona.
Rozpoczął pracę nad opracowaniem pełnego kalendarza liturgicznego dla Kościoła gruzińskiego z wykazem świętych gruzińskich, zakończoną przez patriarchów Kalistrata i Efrema II[1].
Zmarł w 1921 na cholerę[2] i został pochowany w katedrze Sioni w Tbilisi.
Przypisy
Bibliografia
- Леонид (Окропиридзе) (ros.). ortho-rus.ru. [dostęp 2011-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].
| Poprzednik Wissarion (Dadiani) | Biskup imeretyński 1900 – 1908 | Następca Jerzy (Aładow) |
| Poprzednik Jerzy (Aładow) | Biskup gurijsko-megrelski 1908 – 1918 | Następca Struktura zlikwidowana |
| Poprzednik Kirion II | Katolikos-Patriarcha Gruzji 1918 – 1921 | Następca Ambroży |