Leonid Kannegiser

Ten artykuł od 2011-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Zdjęcie.

Leonid Kannegiser, ros. Леонид Иоакимович Каннегисер (ur. w marcu 1896, zm. w październiku 1918) − student Politechniki w Piotrogradzie, poeta, zabójca Mojsieja Urickiego.

Urodził się w rodzinie słynnego inżyniera i dyrektora nikołajewskiej stoczni Akima Kanegissera. Ukończył Gimnazjum Gurewicza i w 1913 roku rozpoczął studia ekonomiczne na Politechnice Petersburskiej. Pisał wiersze pod wpływem Michaiła Kuzmina, przyjaźnił się z Siergiejem Jesieninem.

Po wybuchu rewolucji październikowej wraz z przyjaciółmi bronił siedziby Rządu Tymczasowego. Straciwszy w fali czerwonego terroru bliskiego znajomego – oficera Perelcwejga – zdecydował się na zabójstwo szefa Czeka Mojsieja Urickiego. 30 sierpnia 1918 roku Urickij zginął na miejscu od kuli wymierzonej mu przez Kannegisera w głowę przed drzwiami jego gabinetu.

Po wykonaniu wyroku Kannegiser wybiegł z budynku i wsiadł na rower uciekając, jednak jeszcze tego samego dnia został schwytany i aresztowany. W październiku 1918 roku rozstrzelano go w Piotrogrodzie (dokładna data nieznana). Jedną z przyczyn niepowodzenia ucieczki było to, że Kannegiser zostawił w gmachu swoją czapkę.

Po schwytaniu zamachowcy władze bolszewickie aresztowały również jego bliskich, m.in. znajomego Jurija Jurkuna. Rodzicom udało się uciec z RFSRR – zmarli po latach w Warszawie.

Zabójstwo Urickiego wraz z zamachem Fanny Kapłan na Lenina stało się oficjalnym powodem rozpoczęcia przez bolszewików operacji „czerwonego terroru” 5 września 1918 roku.