Leopold Gebel

Leopold Gebel

podpułkownik dyplomowany administracji
Data i miejsce urodzenia	20 sierpnia 1889 Nowy Targ
Data i miejsce śmierci	15 lipca 1954 Londyn
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Jednostki	c. i k. 20 Pułk Piechoty 38 Pułk Piechoty 20 Pułk Piechoty Biuro Administracji Armii Ministerstwa Spraw Wojskowych
Stanowiska	adiutant batalionu dowódca batalionu piechoty zastępca dowódcy pułku szef wydziału zastępca szefa biura
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa (kampania wrześniowa)
Odznaczenia

Leopold Albin Gebel^[1] (ur. 20 sierpnia 1889 w Nowym Targu, zm. 15 lipca 1954 w Londynie) – podpułkownik dyplomowany administracji (piechoty) Wojska Polskiego.

Życiorys

Portret Leopolda Gebela autorstwa S.I. Witkiewicza

Urodził się 20 sierpnia 1889 w Nowym Targu^[2]. W 1909 ukończył Gimnazjum im. Króla Jana Sobieskiego w Krakowie^[3][4]. Absolwent wydziału prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie.

Jako kadet rezerwowy c. i k. armii od stycznia 1914 został mianowany chorążym rezerwy, przydzielony do c. i k. 20 pułku piechoty^[5]. U schyłku I wojny światowej działał w konspiracyjnej organizacji „Wolność” (współpracował m.in. z Józefem Gizą^[6])^[7], na przełomie października/listopada 1918 w stopniu porucznika jako adiutant batalionu^[8] zapasowego 20 pułku piechoty kierował w Tarnowie przewrotem wojskowym^[9].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 494. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[10]. 1 listopada 1924 roku został przydzielony z Komendy Placu Zakopane do 1 pułku strzelców podhalańskich w Nowym Sączu z jednoczesnym „odkomenderowaniem” do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza IV Kursu Doszkolenia. 15 października 1925 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Inspektoratu Armii Nr IV w Krakowie na stanowisko referenta. W 1928 roku był dowódcą I batalionu 38 pułku piechoty Strzelców Lwowskich w Przemyślu^[11]. 12 marca 1929 roku został przeniesiony do 20 pułku piechoty w Krakowie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku^[12]. 24 grudnia 1929 roku został awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z 1 stycznia 1930 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 26 marca 1930 roku został przeniesiony do Biura Ogólno Administracyjnego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie na stanowisko szefa wydziału^[13]. Następnie został przeniesiony do korpusu oficerów administracji. W marcu 1939 roku pełnił służbę w Biurze Administracji Armii Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisku zastępcy szefa biura^[14]. W tym czasie, w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z 1 stycznia 1930, zajmował 1. lokatę w korpusie oficerów administracji, grupa administracyjna^[15]. Równocześnie pełnił funkcję sekretarza Tymczasowego Komitetu Doradczo-Naukowego, ciała powołanego w 1933^[16].

W maju 1928 portret Leopolda Gebela wykonał artysta malarz Stanisław Ignacy Witkiewicz (dzieło trafiło później do Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku)^[17][18]. Leopold Gebel zamieszkiwał przy ulicy Ignacego Boernera 43 w Warszawie^[19]. Przewodniczył Komitetowi Budowy Kościoła Matki Bożej Ostrobramskiej w Boernerowie (dzielnica Warszawa-Bemowo), a w 1936 ofiarował jako dar wotywny do świątyni obraz Matki Boskiej Ostrobramskiej^{[20][21][22][23]} (w kościele funkcjonuje od końca XX wieku cywilno-wojskowa parafia Matki Bożej Ostrobramskiej). Pełnił funkcję prezesa Klubu Sportowego Warszawianka^[24][25].

Po wybuchu II wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej 1939, po czym przedostał się na Zachód, po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii i zmarł 15 lipca 1954 w Londynie^[26].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1936)^[27][28]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)^[29]
• Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
• Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 10 listopada 1928^[30], 10 listopada 1938^[31])
• Medal Niepodległości (2 sierpnia 1931)^[32][33]
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[34]
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[34]
• Złota Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej I stopnia^[35]

Przypisy

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Jerzy Giza. Losy członków organizacji „Wolność” w Wojsku Polskim – r. 1928. „Almanach Sądecki”, s. 39, 40, Nr 4 (41) / 2002. Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana”. Oddział w Nowym Sączu. 
• Jerzy Giza. Losy członków organizacji „Wolność” w Wojsku Polskim w latach 1932–1945. „Almanach Sądecki”, s. 29, 31, 34, 39,, Nr 1 (42) / 2003. Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana”. Oddział w Nowym Sączu. 
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.