Leopold Innocenty Nepomucen Polzer

Leopold Polzer

Leopold Innocenty Nepomucen Polzer (ur. 15 października 1697 w Cieszynie, zm. 5 stycznia 1753 w Cieszynie) – prawnik, burmistrz Cieszyna w latach 1735–1760, założyciel Latinae Sodalitatis Teschini, historyk amator, dziadek Leopolda Szersznika.

Biogram

Był synem Jerzego Polzera i jego żony Heleny Katarzyny z domu Jagosch. W literaturze przedmiotu podaje się, że nosił imiona Leopold Gottlieb Innocenty^[1], Leopold Innocenty Nepomucen^[2] i Leopold Innocenty^[3].

Urodził się w Cieszynie, gdzie zdobył podstawowe wykształcenie. Później uczył się w Pradze i Ołomuńcu, a następnie rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Wiedeńskim. Po ich ukończeniu powrócił do rodzinnego miasta, gdzie został notariuszem sądowym.

Od 1724 roku był syndykiem miejskim Cieszyna. W 1735 roku został burmistrzem miasta, pełniąc ten urząd do 1750 roku.

W 1731 roku założył stowarzyszenie Latinae Sodalitatis Teschini, które skupiało wykształconych mieszkańców Cieszyna. Polzer posiadał sporą bibliotekę, zbierał materiały do dziejów rodzinnego miasta.

Jego synem był Jerzy Polzer (ur. 1725, zm. 1745), absolwent gimnazjum jezuickiego w Cieszynie, jezuita i student filozofii w Pradze. Córka Leopolda, Joanna Alojzja (zm. 12 lutego 1754), dzięki ojcu zdobyła staranne wykształcenie. Łaciny i retoryki uczył ją Ludwik Heimb, grała też doskonale na fortepianie. 4 maja 1746 roku poślubiła Jana Antoniego Szersznika, syndyka miejskiego, z którym miała pięcioro dzieci. Jej najstarszym synem był Leopold Szersznik, urodzony 3 marca 1747 roku w kamienicy Leopolda Polzera.

Przypisy

Bibliografia

• Gojniczek Wacław, Burmistrzowie Cieszyna od XIV do XX wieku, (w:) 500 lat ratusza i rynku w Cieszynie 1496–1996, pod red. Idziego Panica i Mariusza Makowskiego, Cieszyn 1996, s. 68, 75, 80.
• Golec Józef, Bojda Stefania, Słownik biograficzny ziemi cieszyńskiej, t. 3, Cieszyn 1998, s. 203.
• Spyra Janusz, Życie i działalność ks. Leopolda Jana Szersznika (1747–1814), (w:) 190 lat założenia muzeum i biblioteki Leopolda Jana Szersznika 1802–1992, Cieszyn 1993, s. 13–14.