Leopold Warzecha
| |||
Obywatelstwo | Polska | ||
Wzrost | 182 cm | ||
Pozycja | obrońca |
Leopold Warzecha (ur. 1 września 1955 w Lipnicy[1]) – polski hokeista, reprezentant Polski.
Urodził się 1 września 1955 w Lipnicy koło Nowego Targu. W wieku 6 lat wraz z rodziny przeniósł się do Czechosłowacji, najpierw do Karwiny, następnie do Bratysławy.
Od 12. roku życia uprawiał hokej na lodzie. Wraz z drużyną Slovana Bratysława dwukrotnie zdobył tytuł mistrza Czechosłowacji. Rozegrał cztery mecze w juniorskiej kadrze Czechosłowacji. Był przewidziany do powołania na turniej mistrzostw Europy juniorów 1974 w Szwajcarii, jednak wykluczył to fakt posiadania obywatelstwa polskiego.
Od 1974 był zawodnikiem seniorskiego zespołu Slovana Bratysława. W sezonie 1976/1977 grał z numerem 22 na koszulce w drugiej piątce drużyny w parze z Ľubomírem Roháčikiem
Pierwotnie na początku 1976 rozważano jego powołanie do kadry Polski na turniej mistrzostw świata 1976 Grupy A w Katowicach, co jednak nie doszło do skutku. W lutym 1977 występując trzeci sezon w barwach Slovana Bratysława został powołany do kadry Polski na mecze towarzyskie z ZSRR II. W marcu na turniej mistrzostw świata 1977 Grupy B w Tokio[2].
Przypisy
- ↑ Źródła nie podały dokładnie nazwy miejscowości, wskazując jedynie Lipnicę koło Nowego Targu. Przypuszczalnie może to być Lipnica Mała lub Lipnica Wielka.
- ↑ Z różnych dyscyplin. 20 polskich hokeistów na mistrzostwa świata. „Nowiny”, s. 7, Nr 52 z 7 marca 1977.
Bibliografia
- Hokeiści CSRS. Leopold Warzecha. „Trybuna Robotnicza”. 29, s. 7, 7 lutego 1977.
- Henryk Kowolik. Z Lipnicy przez Bratysławę do reprezentacji Polski. „Trybuna Robotnicza”. 49, s. 7, 2 marca 1977.
|
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).