Leopoldowo (Włocławek)

Leopoldowo
Zakręt
	Dzielnica Włocławka
	; Bloki socjalne (2011)
Państwo	Polska
Województwo	kujawsko-pomorskie
Miasto	Włocławek
W granicach Włocławka	1 grudnia 1979
SIMC	0985007
Populacja (2014); • liczba ludności	; ok. 600
	Położenie na mapie Włocławka Leopoldowo
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Leopoldowo
	Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego (c) SANtosito, CC BY-SA 4.0 Leopoldowo
	52°41′40″N 18°57′27″E/52,694444 18,957500
	Portal Polska

Leopoldowo (potocznie: Zakręt^[2]) – osiedle włocławskie, znajdujące się w dzielnicy Zachód Przemysłowy, niegdyś część dóbr Brzezie, należących do Kronenbergów.

Historia

Nazwa pochodzi od imienia Leopolda Stanisława Kronenberga, bankiera żydowskiego pochodzenia^[3]. Leopoldowo znane jest z miejskiego osiedla socjalnego przy ul. Zakręt, położonego na pograniczu Leopoldowa i Rózinowa, na peryferiach miasta, zaledwie kilometr od zakładu chemicznego ANWIL S.A.

Cztery spośród pięciu bloków osiedla wybudowano w okresie Polski Ludowej, jako koszary dla jednostek ZOMO. Po likwidacji tej formacji i po transformacji ustrojowej (plan Balcerowicza) miasto przeżywało ogromne problemy gospodarcze i społeczne. Masowe zwolnienia z upadających zakładów pracy spowodowały lawinowy wzrost bezrobocia i ubóstwa ludności. Szybko rosła liczba eksmisji, więc powstała konieczność zapewnienia lokali socjalnych dla coraz większej liczby osób. W związku z tym na mieszkania dla osób eksmitowanych zaadaptowano dawne koszary ZOMO. W pierwszej połowie lat 90. XX wieku, oprócz ludzi oczekujących na lokale socjalne, zaczęto tu osiedlać osoby niepłacące czynszów, jak również pogorzelców. W pierwszej dekadzie XXI wieku sytuacja gospodarcza Włocławka nadal była zła, a bezrobocie należało do najwyższych w Polsce, co powodowało dalsze zapotrzebowanie na kolejne mieszkania socjalne. W 2008 władze miasta podjęły decyzję o dobudowaniu kolejnego, piątego bloku, który oddano do użytku w 2009^[2].

Struktura przestrzenna i społeczna

Osiedle (zamieszkałe w 2014 roku przez około sześćset osób) jest najbardziej wyizolowaną społecznie i przestrzennie częścią Włocławka. Do centrum miasta jest stąd około jedenastu kilometrów. Jednostka składa się z pięciu bloków mieszkalnych i dwóch niskich budynków użytkowych (gospodarczych). Dojazd stanowi jedyna ulica o nazwie Zakręt, od której wzięto potoczną, najczęściej stosowaną nazwę osiedla. Oprócz bloków, na osiedlu znajdują się instytucje włocławskiego Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie: świetlica profilaktyczno-wychowawcza, punkt wydawania posiłków, a także filia Klubu Integracji Społecznej. Infrastrukturę uzupełniają: niewielki sklep z alkoholem i podstawowymi artykułami spożywczymi, zaniedbane boiska sportowe, parking i plac zabaw dla dzieci. Tereny te otoczone są ze wszystkich stron lasem, a w okolicy położone są ruiny dawnych zabudowań koszarowych^[2].

W czterokondygnacyjnych blokach znajdują się mieszkania o niewielkich metrażach i niskim standardzie, m.in. ubikacje i łazienki są na piętrach wspólne. Ściągalność czynszów jest tu bardzo niska, a problem niepłacenia za najem mieszkań jest powszechny. Jest to spowodowane poczuciem tymczasowości i krzywdy osób zamieszkujących ten teren, postrzegany przez nie jako miejsce karnej zsyłki i najgorszy adres we Włocławku, skąd nie można już trafić w żadne gorsze miejsce^[2].

Struktura demograficzna osiedla jest nietypowa: prawie 50% mieszkańców stanowią osoby w wieku produkcyjnym, a drugie 50% to dzieci i młodzież, przy prawie zupełnym braku osób starszych. Rodziny wielodzietne stanowią zdecydowaną większość mieszkańców Leopoldowa. Główne problemy mieszkańców to wysokie bezrobocie, ubóstwo, alkoholizm i narkomania. W 2014 z pomocy społecznej korzystało 84% mieszkańców osiedla, a w 2012 było to 448 osób. Na sytuację mieszkańców negatywnie wpływa stygmatyzacja, bowiem osiedle ma we Włocławku bardzo złą opinię, nazywane jest gettem i największą patologią w województwie kujawsko-pomorskim^[2].

Sytuacja życiowa osób zamieszkałych na osiedlu spowodowała konieczność podjęcia działań aktywizujących lokalną społeczność, co przy wsparciu MOPR we Włocławku, zaczęto czynić w drugiej dekadzie XXI wieku^[2].

Komunikacja

Dojazd do centrum Włocławka zapewnia autobus komunikacji miejskiej (linia 3), który wykonuje tu tylko kilka kursów dziennie (rzadziej w dni wolne od pracy). Do innych przystanków autobusowych jest około 1,5 km przez las^[2].

Zobacz też

Przypisy

↑ Dz.U. z 1979 r. nr 26, poz. 155
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Szymon Wójcik: Włocławskie osiedle Leopoldowo-Zakręt – praca środowiskowa krok po kroku. W: Marek Rymsza (red.): Praca środowiskowa w Polsce – tradycja i teraźniejszość. Warszawa: Instytut Spraw Publicznych, 2014, s. 109–140. ISBN 978-83-7689-268-9.
↑ Wieniec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 372 .

Linki zewnętrzne

Organizowanie Społeczności Lokalnej: Włocławek – urzędowy film Jakuba Piątka o miejskim osiedlu socjalnym przy ul. Zakręt w serwisie YouTube (czas trwania: 12 min 37 s)

[autonazwa-1] Dz.U. z 1979 r. nr 26, poz. 155

[rymsz-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Szymon Wójcik: Włocławskie osiedle Leopoldowo-Zakręt – praca środowiskowa krok po kroku. W: Marek Rymsza (red.): Praca środowiskowa w Polsce – tradycja i teraźniejszość. Warszawa: Instytut Spraw Publicznych, 2014, s. 109–140. ISBN 978-83-7689-268-9.

[3] Wieniec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 372 .

[1]

[2]

[3]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne