Lepiej

Lepiej, inaczej lepiuch – krótki, jednozdaniowy, często nonsensowny, groteskowy wierszyk, standardowo składający się z dwóch wersów. Wynalezienie tej formy przypisuje się Wisławie Szymborskiej, natomiast nazwę temu gatunkowi nadał jej sekretarz Michał Rusinek^[1]. Pierwszy wers lepieja zazwyczaj opisuje jakieś bardzo przykre w skutkach zdarzenie, drugi natomiast stwierdza, że jest ono i tak lepsze od czegoś (pozornie) nieszkodliwego.

Typowy przykład (autorstwa Wisławy Szymborskiej): „Lepszy piorun na Nosalu / niż pulpety w tym lokalu.”

Pierwszy wers zaczyna się przysłówkiem „lepiej” lub przymiotnikiem "lepszy, lepsza, lepsze", a drugi spójnikiem „niż” lub „niźli”. Standardowo, każda z obu linijek lepieja zawiera 8 sylab.

Robert Louis Stevenson – szkocki powieściopisarz, poeta i reportażysta podróżnik, główny reprezentant neoromantyzmu w literaturze brytyjskiej, jest autorem takiej maksymy:

Lepiej roztrwonić zdrowie jak utracjusz, niż przemarnować jak skąpiec.

Lepiej jako forma literacka wyewoluował do porównywania dwóch opcji niezwiązanych z jedzeniem czy ofertą kulinarną. Lepieje stały się formą gry słownej i improwizacji satyryczno-poetyckiej.

W zbiorze niepoważnych utworów Szymborskiej pt. Błysk rewolwru^[2] redaktorzy wprowadzają nowy podgatunek lepieja o nazwie lepiej hotelowy.

Przypisy