Lesław Żurek

Lesław Żurek
Ilustracja
Lesław Żurek (2022)
Data i miejsce urodzenia

30 czerwca 1979
Wrocław

Zawód

aktor

Współmałżonek

Katarzyna Misiewicz-Żurek
(od 2004)

Lata aktywności

od 1999

Lesław Żurek (ur. 30 czerwca 1979 we Wrocławiu) – polski aktor filmowy, telewizyjny i teatralny[1].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się we Wrocławiu[2][3]. Wychował się w Kostomłotach[4], w powiecie średzkim, gdzie jego matka pracowała na stanowisku sekretarza gminy[5]. Ma starszego brata. Uczęszczał do wrocławskiego IV Liceum Ogólnokształcącego im. S. Żeromskiego[6][7]. W 2005 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie[4].

Kariera

Podczas studiów, w 2005, zdobył wyróżnienie za rolę Merkucja w tragedii Szekspira Romeo i Julia w reżyserii Ewy Kutryś na XXIII Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi[5]. W latach 2005–2007 występował na deskach krakowskiego Teatru im. J. Słowackiego w Kordianie Słowackiego. Grywał również w prywatnych warszawskich teatrach Wytwórnia, Kamienica i Bajka, Capitol.

Na ekranie zadebiutował epizodyczną rolą w noweli Andrzeja Jakimowskiego Torba, będącej częścią dramatu społecznego Solidarność, Solidarność... (2005). Następnie zagrał w dramacie Oda do radości (2005) wyreżyserowanym przez trójkę reżyserów Annę Kazejak-Dawid, Jana Komasę i Macieja Migasa, a także w serialu Egzamin z życia (2005–2008) jako Grzegorz Kopczyński, brat Konrada (Michał Sitarski). Wystąpił też gościnnie w serialach: Na dobre i na złe (2006), Magda M. (2006) czy Ekipa (2007)[8]. Zagrał główną rolę męską Karola w nagrodzonym na Festiwalu w Wenecji dramacie Kena Loacha Polak potrzebny od zaraz (It’s a Free World, 2007).

Przełomem w jego karierze okazała się kreacja porucznika Michała Janickiego, polskiego oficera zakochanego w żonie rosyjskiego pilota w miniserialu polsko-rosyjskim i melodramacie Waldemara Krzystka Mała Moskwa (2008), który został bardzo dobrze przyjęty przez publiczność i krytyków[4] oraz przyniósł nominację do Złotej Kaczki, Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego. W międzynarodowej produkcji – dreszczowcu politycznym Izolator (Warsaw Dark, 2008), w reżyserii australijskiego operatora i reżysera Chrisa Doyle’a, wystąpił jako policjant Paul.

Pracował też na planie Kryminalnych (2004–2008), Układu warszawskiego (2011), Przyjaciółek (2012–2016) czy Barw szczęścia (2012–2016). Dołączył do obsady serialu komediowo-politycznego Ucho Prezesa (2017–2018) jako Ryszard z Nowoczesnej i opery mydlanej Polsat Pierwsza miłość (2019) jako Mateusz Stik, znany i ceniony w branży trener biznesu, z którym bliskie kontakty miała Emilka (Anna Ilczuk).

Użyczył swojego głosu, m.in. w Thor ratuje przyjaciół (2011), Krudowie (2013), Hobbit: Pustkowie Smauga (2013), Hobbit: Bitwa Pięciu Armii (2014) i Wiedźmin 3: Dziki Gon (2015). Wystąpił w teledysku do piosenki Haliny Mlynkovej „Kobieta z moich snów” (2011) i Ani Rusowicz „Ja i Ty” (2011). W 2013 wziął udział w kampanii społecznej zorganizowanej przez Muzeum Powstania Warszawskiego „Rozejrzyj się. Może go znasz?”.

Po dziewięciu odcinkach czternastej edycji programu rozrywkowego Polsatu Twoja twarz brzmi znajomo (2021) dotarł do finału; zwyciężył, wcielając się w Zbigniewa Wodeckiego z piosenką „Chałupy Welcome To”[9].

Filmografia

Polski dubbing

Nagrody i wyróżnienia

  • 2005: wyróżnienie za rolę Merkucja w Romeo i Julii na XXIII Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi

Role teatralne

data premierytytułautorreżyserrolateatr
2004PragmatyściStanisław Ignacy WitkiewiczMarcin WierzchowskiPWST Kraków
2005Romeo i JuliaWilliam ShakespeareEwa KutryśMerkucjoPWST Kraków
2006KordianJuliusz SłowackiJanusz WiśniewskiPodchorążyTeatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie
2009Werter w Nowym JorkuTim StaffelBartłomiej PotocznyTeatr Wytwórnia Warszawa
2009Motyle są wolneLeonard GersheLeonard GersheDonTeatr Kamienica Warszawa
2010WariatkaNadeżda PtushkinaGrzegorz ChrapkiewiczOn/AleksiejTeatr Bajka Warszawa
2010AntoineJakub PrzebindowskiJakub PrzebindowskiAntoineprzedstawienie impresaryjne
2010Jesteś Bogiem: Paktofonika – Bohaterowie czasów transformacjiKrzysztof Skonieczny, Paweł DobrowolskiKomuna//Warszawa Warszawa
2011Ławka rezerwowychMarcin Kołaczkowski, Michał WalczakMarcin KołaczkowskiRoman Kobaltprzedstawienie impresaryjne
2012Sie kochamyMurray SchisgalDariusz TaraszkiewiczHarry BerlinTeatr Kamienica/Ale! Teatr
2012Single i remiksyMarcin SzczygielskiOlaf LubaszenkoNirekTeatr Capitol w Warszawie
2013Edith i MarleneEva PatakiMárta MészárosMarcel, ThéoMazowiecki Teatr Muzyczny Operetka
2013Motyle są wolneLeonard GersheZbigniew LesieńDonBałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego Koszalin
2015Między łóżkamiNorm FosterArtur BarciśTeatr Capitol w Warszawie
2016Single po japońskuMarcin SzczygielskiOlaf LubaszenkoNirekTeatr MY
2019Dwie pary do paryBilly Van Zandt, Jane MilmoreOlaf LubaszenkoFrankieTeatr Capitol w Warszawie
2020Czarno to widzę, czyli wymieszani posortowaniMarcin SzczygielskiEwa KasprzykKajetan NiemiecOmenaa Foundation / Teatr Palladium
2021Kochane pieniążki (Funny Money)Ray CooneyVicJerzy BończakTeatr Capitol w Warszawie

Życie prywatne

30 grudnia 2004 ożenił się z Katarzyną Misiewicz[10]. Mają córkę Zuzannę (ur. 21 maja 2005 w Krakowie) i syna Piotra (ur. 2018)[11].

Przypisy

  1. ↑ Lesław Żurek. Listal. [dostęp 2016-11-27]. (ang.).
  2. ↑ Personalidade: Lesław Żurek (Polônia). InterFilmes.com. [dostęp 2019-08-17]. (port.).
  3. ↑ Lesław Żurek. ČSFD.cz. [dostęp 2015-12-17]. (cz.).
  4. ↑ a b c Lesław Żurek. Dolnośląskość.pl. [dostęp 2019-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-17)]. (pol.).
  5. ↑ a b Znany aktor często u nas bywa. Gazeta Średzka „Roland”. [dostęp 2019-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-17)]. (pol.).
  6. ↑ Rafał Zieliński: Muniek Staszczyk, Mecz Gwiazd i bal na 70-lecie IV Liceum Ogólnokształcącego. „Gazeta Wyborcza”, 4 października 2018. [dostęp 2021-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-07)]. (pol.).
  7. ↑ rsm: Wielki mecz gwiazd na 70-lecie wrocławskiego ogólniaka nr 4. Kto zagra?. „Gazeta Wrocławska”, 24 września 2018. [dostęp 2021-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-07)]. (pol.).
  8. ↑ Lesław Żurek (30 de junho de 1979). Filmow. [dostęp 2016-11-27]. (port.).
  9. ↑ Finał "Twoja Twarz Brzmi Znajomo": wiemy, kto wygrał 14. edycję programu!. Gala.pl. [dostęp 2021-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-14)].
  10. ↑ Beata Biały (nr 3/2018): Katarzyna Misiewicz-Żurek i Lesław Żurek: Serial w łóżku. „Twój Styl”. [dostęp 2019-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-17)]. (pol.).
  11. ↑ Polskie aktorskie pary, które wspólnie wychowują dzieci. Onet.pl. [dostęp 2019-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-24)]. (pol.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Lesław Żurek (2022).jpg
Autor: Paweł Matyka, Licencja: CC BY-SA 4.0
Lesław Żurek (2022)