Lesław Gluziński

Lesław Gluziński

Fotografia z archiwum IKC-a
Data i miejsce urodzenia	1858 Sompolno
Data i miejsce śmierci	marzec 1932 Lwów
Miejsce spoczynku	Cmentarz Łyczakowski we Lwowie
Zawód, zajęcie	lekarz
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Rodzice	Franciszek Maciej Gluziński
Krewni i powinowaci	brat Władysław Antoni Gluziński siostrzeniec Lesław Węgrzynowski

Lesław Gluziński (ur. 1858 w Sompolnie, zm. w marcu 1932 we Lwowie) – polski lekarz.

Życiorys

Pochodził z rodziny o tradycjach lekarskich. Był synem Franciszka Macieja oraz bratem Władysława Antoniego i Zofii (jej synem był Lesław Węgrzynowski, także lekarz^[1][2]).

Dyplom doktorski uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim (1883). Podczas studiów był inicjatorem założenia Komisji Sanitarnej celem zwalczania gruźlicy w środowisku akademickim. Przez następne dwa lata był asystentem przy katedrze fizjologii tego uniwersytetu. Pracował przez wiele lat jako lekarz chorób płucnych w Szczawnicy, podnosząc znaczenie tego uzdrowiska. Równocześnie kształcił się w klinikach wiedeńskich w zakresie chorób wewnętrznych, a szczególnie w chorobach układu oddechowego. W 1886 osiadł na stałe we Lwowie, zdobywając sobie szerokie uznanie jako pierwszorzędny diagnostyk i terapeuta. Wykładał w Krakowie w 1905 i 1906 oraz zastępczo laryngologię na Uniwersytecie Lwowskim. Poświęcił się studiom i badaniom na temat diagnostyki i leczenia gruźlicy. Z szeregu prac ogłoszonych drukiem w Towarzystwie Lekarskim Lwowskim, ważniejsze to: O okresowości stanów zapalnych płuca przy grypie, O gruźlicy krtani i je leczeniu oraz O dziedziczności gruźlicy i jej wpływie na przebieg i rokowania.

Zmarł w marcu 1932 we Lwowie. 29 marca został pochowany na cmentarzu Łyczakowskim^[3].

Był określany jako dr Leszek i płucnik, a we wspomnieniu pośmiertnym „Gazeta Lwowska” określiła go jako lekarz natchniony i genialny^[4].

Przypisy

Bibliografia

• Ś. p. dr. Lesław Gluziński. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 72 z 30 marca 1932. 
• Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego (1924-1927)