Leszek Elektorowicz
.jpg) Leszek Elektorowicz (lata 70.) | |
| Imię i nazwisko | Lesław Witeszczak |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 29 maja 1924 |
| Data i miejsce śmierci | 18 września 2019 |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
"Zwierciadło w okruchach"; "W lochu Ferrary"; "Wiersze dla Marii"; "Ścieżka do królestwa" | |
| Odznaczenia | |
   | |
| Nagrody | |
• Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (1999) | |
| Strona internetowa | |
Leszek Elektorowicz, właśc. Lesław Witeszczak (ur. 29 maja 1924 we Lwowie, zm. 18 września 2019 w Krakowie[1]) – polski poeta, prozaik, eseista, tłumacz.
Życiorys
W czasie wojny był karmicielem wszy w Instytucie prof. Weigla we Lwowie. Maturę zdał na tajnych kompletach. Był żołnierzem AK. Ukończył studia z filologii angielskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Debiutował w 1947 roku na łamach „Dziennika Literackiego”, przyjmując pseudonim Leszek Elektorowicz, pochodzący od nazwiska panieńskiego jego matki[2]. W latach 1950–1956 zaprzestał wszelkich publikacji i pracował w Bibliotece Jagiellońskiej, w Polskim Wydawnictwie Muzycznym jako korektor i w 1956/57 roku w I Liceum Ogólnokształcącym im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie jako nauczyciel języka angielskiego. W latach 1957–1971 był członkiem zespołu redakcyjnego tygodnika „Życie Literackie”; zwolniony z powodów politycznych. W latach 1972–1977 kierownik literacki teatru „Bagatela”, zwolniony za list protestacyjny przeciw represjom w Radomiu 1976 roku. W latach 1981–1983 współzałożyciel i członek redakcji miesięcznika „Pismo”. W latach 1958–1983 członek Związku Literatów Polskich, od 1980 w Zarządzie Głównym. Członek PEN Clubu, ZAIKS-u, członek założyciel Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, w latach 1983–1989 członek Zarządu Klubu Inteligencji Katolickiej. W 1966/67 roku uczestnik International Writing Program na University of Iowa. Prowadził wykłady na uniwersytetach USA (Berkeley, Austin, Chapel Hill, Durham), a także zajęcia z przekładu literackiego w Studium Literacko-Artystycznym na UJ. Od 2009 członek Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (SKOZK). Był członkiem Kapituły Medalu „Niezłomnym w słowie”[3].
Był autorem tekstów publikowanych m.in. w „Twórczości”, „Znaku”, „Tygodniku Powszechnym”, „Odrze”, „W drodze”, „Tygodniku Solidarność”, „Arce”, „Arcanach” (był stałym współpracownikiem tego pisma). Ogłaszał też teksty w pismach drugiego obiegu: „Zapis”, „Miesięcznik Małopolski”, „Czas Solidarności”. Jego wiersze i opowiadania były zamieszczane w zagranicznych antologiach i czasopismach w przekładach na język angielski, francuski, czeski, niemiecki, hebrajski.
Pochowany 24 września 2019 na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Publikacje książkowe
Poezje
- 1957: Świat niestworzony (Wydawnictwo Literackie, Kraków)
- 1962: Kontury (Wydawnictwo Literackie, Kraków)
- 1968: Przedmowy do ciszy (Wydawnictwo Literackie, Kraków)
- 1983: Całe kłamstwo świata (Wydawnictwo Literackie, Kraków)
- 1994: Jeden znak (Wyd. św. Stanisława, Kraków)
- 1998: Czasy i chwile (Baran i Suszczyński, Kraków)
- 2004: Niektóre stronice. Wiersze wybrane (Wydawnictwo Literackie, Kraków)
- 2006: Z(a)myślenia (Wyd. Arcana, Kraków)
- 2012: Wiersze dla Marii (Wyd. Arcana, Kraków)
- 2013: Juwenilia i senilia (Księgarnia Akademicka, Kraków)
- 2016: Rąbek królestwa (Wyd. Arcana, Kraków)
- 2019: Ścieżka do królestwa (Wyd. Arcana, Kraków)
Opowiadania
- 1963: Rejterada (Śląsk, Katowice)
- 1971: Przechadzki Sylena (Czytelnik, Warszawa)
- 1977: Przeklęty Teatr (Wydawnictwo Literackie, Kraków)
- 1993: Być i nie być (Oficyna Literacka, Kraków)
- 2001: Nienawiść (Wyd. Arcana, Kraków)
- 2009: Mieć szczęście (Wyd.Arcana, Kraków)
Powieści
- 1974: Gwiazdy drwiące (Czytelnik, Warszawa)
- 1980: W lochu Ferrary (Wydawnictwo Literackie, Kraków)
Szkice i eseje
- 1966: Zwierciadło w okruchach (Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa)
- 1970: Z Londynu do Teksasu i dalej (Wydawnictwo Literackie, Kraków)
- 1973: Motywy zachodnie (Wydawnictwo Literackie, Kraków)
- 1995: Anglosaskie muzy (Arcana, Kraków)
Nagrody i nominacje
- 1975: Złoty Krzyż Zasługi
- 1999: Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
- 2000: Nagroda Miasta Krakowa
- 2009: Złoty Medal „Gloria Artis”
- 2014: nominacja do Nagrody Poetyckiej Orfeusz za tom Juwenilia i Senilia[4]
- 2016: Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[5]
- 2017: nominacja do Nagrody Poetyckiej Orfeusz za tom Rąbek Królestwa[6]
- 2017: nominacja do nagrody im. J. Mackiewicza za tom Rąbek Królestwa
Opracowania twórczości
- Katarzyna Wójcik, Wojciech Kudyba, Między bytem a niebytem. O twórczości Leszka Elektorowicza, Instytut Literatury, Kraków 2020[7]
Przypisy
- ↑ Zmarł poeta Leszek Elektorowicz. dzieje.pl. [dostęp 2019-09-19].
- ↑ Elektorowicz: Niedługo zainstaluję Skype’a
- ↑ Medal Niezłomnym w Słowie. 13-grudnia.pl. [dostęp 2012-10-13].
- ↑ Orfeusz – Nagroda Poetycka im. K. I. Gałczyńskiego – nominowani. orfeusz-nagroda.pl. [dostęp 2015-07-05].
- ↑ M.P. z 2016 r. poz. 526
- ↑ Orfeusz – Nagroda Poetycka im. K. I. Gałczyńskiego – nominowani. orfeusz-nagroda.pl. [dostęp 2018-04-11]. (ang.).
- ↑ Wydawnictwo, Instytut Literatury [dostęp 2021-03-06] (pol.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Mariusz Kubik, Licencja: CC BY 4.0
Leszek Elektorowicz (b. as Leszek Witeszczak, May 29, 1924 in Lviv, d. September 18, 2019 in Kraków) - Polish writer, translator, and essayist. He lived in Kraków, Poland.
Leszek Elektorowicz (ur. 1924) – polski poeta, prozaik, eseista, tłumacz
Autor: Mariusz Kubik, Licencja: CC BY 4.0
Adunis (Ali Ahmad Said Esber, b. January 1, 1930 in Al Qassabin, Latakia, French Syria) - Syrian poet and Leszek Elektorowicz (b. as Leszek Witeszczak, May 29, 1924 in Lviv, d. September 18, 2019 in Kraków) - Polish writer, translator, and essayist. He lived in Kraków, Poland.