Leszek Kolankiewicz

Leszek Kolankiewicz

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	4 marca 1954 Lipno
Profesor doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: kulturoznawstwo, antropologia widowisk
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	23 czerwca 1987 – nauki humanistyczne UW
Habilitacja	16 stycznia 2001 – literaturoznawstwo UW
Profesura	26 kwietnia 2004
Funkcja	Przewodniczący Komitetu Nauk o Kulturze Członek Komitetu Nauk o Sztuce
Nauczyciel akademicki
uczelnia	Uniwersytet Warszawski; Wydział Polonistyki; Instytut Kultury Polskiej
Stanowisko	dyrektor (2005–2012)
uczelnia	Akademia Teatralna w Warszawie; Wydział Wiedzy o Teatrze
uczelnia	University of Paris IV Sorbonne
Odznaczenia

Leszek Kolankiewicz (ur. 4 marca 1954 w Lipnie) – polski kulturoznawca, antropolog widowisk.

Życiorys

Absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim (1977). Tam też doktoryzował się w 1987 na podstawie dysertacji Poszukiwania etnologiczne współczesnej awangardy teatralnej (promotor – Roman Taborski), a w 2001 habilitował w dyscyplinie literaturoznawstwa, przedstawiając pracę Dziady. Teatr święta zmarłych^[1]. W 2004 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych^[2].

Profesor w Zakładzie Teatru i Widowisk Instytutu Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim (w latach 2005–2012 jego dyrektor), wykładowca na Wydziale Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej w Warszawie (1993–2012), Université Paris Sorbonne (2012–2016). Członek Komitetu Nauk o Kulturze PAN (w latach 2007–2011 jego przewodniczący) oraz Komitetu Nauk o Sztuce, Collegium Invisibile^[3], wiceprezes Zarządu Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego. Członek Centralnej Komisji do spraw Stopni i Tytułów oraz Polskiego Komitetu do spraw UNESCO^[4].

W latach 1973–1982 współpracował z Jerzym Grotowskim i Teatrem Laboratorium. Redaktor tekstów Jerzego Grotowskiego, m.in. Ćwiczenia, Głos, Sulla genesi di "Apocalypsis", Odpowiedź Stanisławskiemu, Wędrowanie za Teatrem Źródeł, Teatr Źródeł. Stały współpracownik "Dialogu". Mieszka w Warszawie.

Nagrody i odznaczenia

• Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005)^[5]
• Medal Komisji Edukacji Narodowej^[4]
• Medal 200-lecia Uniwersytetu Warszawskiego^[4]
• tytuł Teatralnej Książki Roku 2002, nadawany przez Polski Ośrodek ITI za "Wielki mały wóz" (2003)^[6]
• Wyróżnienie Fundacji Kultury za rok 1988 za książkę "Święty Artaud" (1989)^[6]

Wybrane publikacje

Autor:

• Na drodze do kultury czynnej. O działalności instytutu Grotowskiego Teatr Laboratorium w latach 1970–1977 (1978; ang. On the Road to Active Culture: The Activities of Grotowski’s Theatre Laboratory Institute in the Years 1970–1977 – 1978 i 1979)
• Święty Artaud (1988, wyd. 2 rozszerzone 2001)
• Samba z bogami. Opowieść antropologiczna, Warszawa, wyd. I: 1995, wyd. II: 2007, Wydawnictwo KR, ISBN 978-83-89158-59-8
• Dziady. Teatr święta zmarłych (1999)
• Wielki mały wóz (2001)

Redakcja prac zbiorowych:

• Eugenio Barba Teatr. Samotność, rzemiosło, bunt (2003)
• (Eugenio Barba, Nicola Savarese) Sekretna sztuka aktora. Słownik antropologii teatru (2005)
• Jerzy Grotowski, Ku teatrowi ubogiemu (2007)
• (oprac. z Grzegorzem Godlewskim, Andrzejem Mencwelem, Pawłem Rodakiem) Antropologia kultury, wyd. IV zm., Warszawa 2003, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
• (oprac. z Agatą Chałupnik, Wojciechem Dudzikiem, Mateuszem Kanabrodzkim) Antropologia widowisk, Warszawa 2005, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Bibliografia

• Prof. dr hab. Leszek Kolankiewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2010-10-19] .
• Zdjęcie Leszka Kolankiewicza (1)
• Zdjęcie Leszka Kolankiewicza (2)
• Zdjęcie Leszka Kolankiewicza (3)
• Mistrz i łgarz – rozmowa z Leszkiem Kolankiewiczem. teatry.art.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-21)].
• Publikacje Leszka Kolankiewicza w serwisie otworzksiazke.pl
• Kto jest kim w Polsce, edycja IV (zespół redakcyjny Beata Cynkier i inni), Warszawa 2001, s. 414

Przypisy