Lew śpiący (Bytom)

Lew śpiący
Schlafender Löwe
Obiekt zabytkowy nr rej. B/255/13 z 2013[1]
Ilustracja
Lew śpiący w Bytomiu (2009)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Bytom

Miejsce

Rynek

Typ pomnika

odlew

Projektant

Theodor Erdmann Kalide

Materiał

brąz

Data budowy

kwiecień–czerwiec 1873[2]

Data odsłonięcia

1873, 2008

Położenie na mapie Bytomia
Mapa konturowa Bytomia, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Lew śpiący”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Lew śpiący”
Ziemia50°20′49,28″N 18°55′22,24″E/50,347022 18,922844

Lew śpiący (niem. Schlafender Löwe) – rzeźba z 1873 roku, znajdująca się na Rynku w Bytomiu, przedstawiająca leżącego lwa z głową wspartą na przednich kończynach, wpisana do rejestru zabytków ruchomych województwa śląskiego.

Lew został wykonany na zamówienie władz Bytomia[3] w brązie przez berlińską Odlewnię Hermanna Gladenbecka(ang.) w 1873[4], na podstawie projektu Theodora Kalidego z 1824. Rzeźba wieńczyła kilkumetrowej wysokości pomnik upamiętniający mieszkańców powiatu bytomskiego, poległych w wojnie francusko-pruskiej (1870–1871)[4], który odsłonięto w 1873 roku[4]. Pomnik składał się z niecki fontanny, pośrodku której umieszczono cokół z kamienia, zwieńczony rzeźbą lwa[5]. W 1932 roku pomnik został przeniesiony na Reichspräsidentenplatz (dzisiejszy Plac Akademicki), ponieważ na Rynku budowano stację benzynową[5]. Postument pomnika został zniszczony w 1945 roku[5], a rzeźba lwa trafiła do bytomskiego parku miejskiego, umieszczono ją w pobliżu miejsca, gdzie znajdował się pomnik Ottona von Bismarcka, który odsłonięto w 1908 roku[6]. Następnie dzieło przeniesiono na cokół w pobliże parkowej Góry Miłości[7]. Rzeźba pozostawała w parku do lutego 1953 roku[7] i zaginęła w niewyjaśnionych okolicznościach[8]. W 2006 roku dzieło umieszczone co najmniej od 1954 roku[9] przy północnej bramie Ogrodu Zoologicznego w Warszawie (przy rzeźbie powstał „Bar pod Lwem”[10]) zostało zidentyfikowane jako bytomski Lew śpiący przez bytomskich historyków, Zdzisława Jedynaka i Przemysława Nadolskiego[11]. Prezydent Bytomia Krzysztof Wójcik wnioskował o zwrot rzeźby do Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy na wniosek Jerzego Gorzelika[12]. Działania na rzecz odzyskania dzieła kontynuował następny bytomski prezydent, Piotr Koj[12], a także m.in. Ruch Autonomii Śląska[12].

9 maja 2007 roku Lew śpiący został wpisany do rejestru zabytków ruchomych województwa mazowieckiego pod numerem B–123[9]. Rzeźba została przewieziona w październiku 2007 roku z Warszawy do Gliwickich Zakładów Urządzeń Technicznych, gdzie dokonano konserwacji dzieła oraz wykonano jego kopię[8] dla warszawskiego zoo[13]. Do Bytomia Lew śpiący powrócił w maju 2008 roku[8], gdzie został uroczyście odsłonięty na Rynku 4 października tegoż roku[14]. Miasto jednak nie otrzymało rzeźby na własność, a jedynie w depozyt[8].

Od 2014 roku Bytomskie Lwy są przyznawane jako nagrody w postaci statuetek podczas Festiwalu Popularyzatorów Filmowych „Bytom Film Festival”.

Podobne do bytomskiego lwa obiekty znajdują się w wielu miastach w Polsce i za granicą, m.in. w Gliwicach (zob. Lew śpiący), czy szwajcarskiej Lucernie (zob. Pomnik szwajcarskich gwardzistów).

Galeria

Przypisy

  1. Informacja z tablicy umieszczonej na cokole pomnika.
  2. Powrót lwa!. Urząd Miasta Bytom, 2013-12-10. [dostęp 2018-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-20)].
  3. Amelia Panuszko, Ola Pinkas: Kto wygra bitwę o posąg czuwającego lwa. Życie Warszawy, 2008-03-13. [dostęp 2021-05-01].
  4. a b c Jeleśniański i inni 2008 ↓, s. 18.
  5. a b c Jeleśniański i inni 2008 ↓, s. 20.
  6. Jeleśniański i inni 2008 ↓, s. 22, 24.
  7. a b Jeleśniański i inni 2008 ↓, s. 24.
  8. a b c d Jeleśniański i inni 2008 ↓, s. 27.
  9. a b Jeleśniański i inni 2008 ↓, s. 28.
  10. Jeleśniański i inni 2008 ↓, s. 56.
  11. Jeleśniański i inni 2008 ↓, s. 24–25.
  12. a b c Jeleśniański i inni 2008 ↓, s. 25.
  13. Jeleśniański i inni 2008 ↓, s. 58.
  14. Anna Syska, Agnieszka Woźniakowska, „Lew śpiący” – historia jednego odlewu, Instytut Myśli Polskiej im. Wojciecha Korfantego, 4 lutego 2019 [dostęp 2020-01-21] (pol.).

Bibliografia

  • Piotr Jeleśniański, Anna Syska, Agnieszka Woźniakowska: Bytom–Warszawa. O lwach na dwa głosy. Katowice: Śląskie Centrum Dziedzictwa Kulturowego w Katowicach, 2008. ISBN 978-83-85871-54-5.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Silesian Voivodeship location map2.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of en:Silesian Voivodeship with counties (powiats) and municipalities (gminas). Geographic limits of the map:
  • N: 51.1617 N
  • S: 49.2956 N
  • W: 17.8872 E
  • E: 20.0559 E
Distinctive emblem for cultural property.svg
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
Legenda pomnik.svg
Symbol pomnika do legendy mapy
Bytom Sleeping Lion back 2021.jpg
Autor: Adrian Tync, Licencja: CC BY-SA 4.0
Lew Śpiący w Bytomiu, tył
Bytom location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Location map of Bytom, Poland
Ta mapa of Bytom została utworzona dzięki danym z projektu OpenStreetMap, zbieranym przez społeczność. Mapa ta może być niekompletna i zawierać błędy. Niewskazane jest poleganie wyłącznie na niej w nawigacji.
Bytom Sleeping Lion front 2021.jpg
Autor: Adrian Tync, Licencja: CC BY-SA 4.0
Lew Śpiący w Bytomiu, front
Bytom Sleeping Lion NE 2021.jpg
Autor: Adrian Tync, Licencja: CC BY-SA 4.0
Lew Śpiący w Bytomiu, widok z północnego wschodu
Bytom - Sleeping lion 01.jpg
Autor: Theodor Erdmann Kalide , Licencja: CC BY-SA 3.0
Rzeźba "Śpiący lew" na Rynku w Bytomiu.
Bytom Sleeping Lion Gladenbeck 1873 inscription.jpg
Autor: Adrian Tync, Licencja: CC BY-SA 4.0
inskrypcja na rzeźbie Lew śpiący w Bytomiu: Gegossen von H. Gladenbeck Berlin 1873. widok z północnego wschodu