Lew (Czeriepanow)

Lew

Leonid Czeriepanow
Biskup stawropolski
Kraj działania	ZSRR
Data i miejsce urodzenia	5 sierpnia 1888 Polewskij Zawod
Data i miejsce śmierci	8 grudnia 1937 Wyspy Sołowieckie
Miejsce pochówku	Cmentarz w Lewaszowie
Biskup stawropolski
Okres sprawowania	1933–1934
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Śluby zakonne	1923
Diakonat	do 1909
Prezbiterat	1909
Nominacja biskupia	19 grudnia 1922
Sakra biskupia	26 stycznia 1923

Lew, imię świeckie Leonid Wsiewołodowicz Czeriepanow (ur. 5 sierpnia 1888 w Polewskim Zawodzie, zm. 8 grudnia 1937) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

Był synem kapłana prawosławnego. W 1909, po ukończeniu seminarium duchownego w Permie, przyjął święcenia kapłańskie jako mężczyzna żonaty. Przez pięć lat służył w różnych parafiach eparchii permskiej i solikamskiej. Następnie od 1914 do 1915 był kapelanem żeńskiego monasteru w Niżnie-Tagilskim Zawodzie. Po rewolucji październikowej bezskutecznie usiłował uchronić wspólnotę przed likwidacją. Przed 1923 jego żona zmarła; w wymienionym roku złożył wieczyste śluby mnisze w związku z uzyskaną 19 grudnia 1922 nominacją na biskupa niżnotagilskiego, wikariusza eparchii jekaterynburskiej. Jego chirotonia biskupia miała miejsce 26 stycznia 1923 w Ufie; jako główny konsekrator wziął w niej udział biskup ufimski Andrzej. W eparchii jekaterynburskiej zwalczał wpływy Żywej Cerkwi.

Aresztowany w czerwcu 1923, został następnie skazany na trzyletnią zsyłkę do Chiwy (w drugiej instancji wyrok złagodzono do dwóch lat). Przebywał na zesłaniu w Kazachstanie i Turkmenistanie. W 1927 zabroniono mu ponadto zamieszkiwania w Moskwie, Leningradzie, Charkowie, Kijowie, Odessie, Rostowie nad Donem i na Uralu. W tym samym roku mianowany biskupem ałmackim i turkiestańskim. Był pierwszym prawosławnym hierarchą skierowanym do Ałma-Aty od czasu zabójstwa biskupa Pimena (Biełolikowa). Jego zadaniem było zwalczenie w Kazachstanie i Turkiestanie wpływów Żywej Cerkwi.

Aresztowany latem 1929 i skazany na trzy lata łagrów za sprzeciwianie się zamknięciu cerkwi św. Aleksego i wygłoszenie kazania uznanego za kontrrewolucyjne. Do 1933 przebywał w łagrze w Syktywkarze. Po zwolnieniu został biskupem stawropolskim. Urząd pełnił do kolejnego aresztowania w 1934; został skazany na pięć lat łagrów za „działalność kontrrewolucyjną”. Przebywał w więzieniach w obwodzie amurskim, następnie w obozie w dawnym Monasterze Sołowieckim. W listopadzie 1937 skazany na śmierć przez rozstrzelanie. Stracony w grudniu tego samego roku w więzieniu na Sołowkach.

Bibliografia

• Лев (Черепанов Леонид Всеволодович)